harry11 schreef op donderdag 26 december 2013, 15:34:
>
> Wow Rini, indrukwekkend verhaal. Knap dat je Bo zo goed heb weten te
> helpen. Het lijkt wel op het verhaal van de horsewhisperer.
Ja veel mensen vergeleken het ermee, vooral ook omdat zijn halve borst open lag.
Maar met vele kleine stapjes en veel geduld
We hebben wat aan de kant van de weg gestaan samen, dat ik de andere kant opkeek als er 'n auto aankwam om zo nonchalant als mogelijk probeerde over te komen terwijl mijn hart tekeer ging. Volgende stap was wandelen, na 'n half jaar zat ik er weer op. Ook weer eerst aan de kant van de weg en bij iedere auto die eraan kwam diep zuchten om je spanning te laten afvloeien.
Nu ik het hier weer opschrijf komt weer zoveel boven niet in negatieve zin, maar hoe bijzonder het is (was) dat het volledige vertrouwen terug kwam. Niet alleen voor Bo maar ook voor mij, wij hebben elkaar geholpen.
Ik kan me nog zo voor de geest halen ons eerste echte buitenritje weer, ik was zo blij als 'n klein kind die voor het eerst op haar paard zat
Warboel
