Monique Meijer schreef op woensdag 15 januari 2014, 17:32:
> Martina schreef op woensdag 15 januari 2014, 17:15:
>
>> Ik heb die knakker (die overigens heel graag (speciale) ijzers promoot, en
>> met 1 blik in een paardenmond een seleniumtekort kan vaststellen) al es
>> veel dunner gezien. Hij was toen 52 kilo afgevallen. Heb geeeeen idee of
>> die aflevering voor of na die "van Monique" was.
>
> Voor of na het afvallen, ik vind hem nog steeds aardig aan de maat.
Jep.
>
> Ik weet niet wat ik van hem moet denken. Hij heeft het Knochenbrechen van
> zijn vader geleerd. Hij behandelt elk paard hetzelfde, of het probleem nu
> in de schoft ligt of in een achterbeen.
Zo weet je in ieder geval
> dat je de plek raakt. Ik ken dat absoluut niet van de therapeuten die Indy
Nee, zo ken ik dat ook niet.
> behandelt hebben. Zij tasten het hele paard af en behandelen gericht
> bepaalde plekken.
Zijn aanpak is inderdaad zeer summier en verdacht veel van het zelfde. Alsof ooit iemand een echte therapeut aan het werk heeft gezien, dat af heeft gekeken, maar 3/4 weer vergeten is
>
> Paarden zijn volgens deze meneer hem altijd slecht beslagen, mogen geen
> koperstukken in het bit hebben, gebit is slecht onderhouden, zadels passen
> nooit er moet altijd een speciaal kussen onder zodat de achterkant omhoog
> komt.
Inderdaad, het is telkens het zelfde riedeltje dat hij afdraait. Hij komt op mij over alsof hij een 'lijst van meestvoorkomende problemen bij paarden' gelezen heeft en dat willekeurig gebruikt bij z'n 'diagnoses'.
1 ding heeft hij wel gelijk; de meeste paarden in z'n programma zijn veel en veeelste dik. En ook daarbij komt dan de standaarduitspraak "half uur stap, 2 uur draf/galop, half uur stap per dag onder het zadel", pats boem. Niks opbouwen. Gouden tip van een Knochenbrecher...
Warboel
