Peter Donck schreef op vrijdag 11 juli 2014, 15:10:


Schoolvoorbeeld van cirkelredenering. Wie niet weet wat dat is zoeke het op inet....
Maar eens te meer ben ik niet overtuigd van kwade opzet, wel van elementair gebrek aan scholing.
Lees het nou eens terug, de tekst van de hoefsmid en mijn tekst verschillen echt niet zo enorm veel; er ligt eigenlijk alleen een accent tussen liever niet beslaan (mijn mening, omdat geen enkele recreatief gebruik van paarden de nadelen van beslag rechtvaardigt) en eigenlijk liever wel beslaan (want daar verdient de hoefsmid wat aan).
Echter deze smid weet blijkbaar wel dat hij er niet onderuit komt de aanbeveling te doen (citaat): "Maar kan het paard zonder dan heb je ijzers niet nodig , dan dus niet laten beslaan.".

Dus moet, nmm, de focus eerder liggen op het vermeende onmisbaar zijn van beslag tussen de oren van de paardenhouders. Heel vaak, denk ik, ligt dat aan mode, meedoen met de kudde. Dat is natuurlijk nogal achterlijk, om je paard tekort te doen omdat je zo nodig met de rest van je "stalgenoten" in dezelfde sloot springt, maar voor de betrokkenen lijkt het reëel.

En nog meer dan al het geval is zou er bijscholing moeten zijn over de technische verschillen tussen bekappingen. Dit draadje gaat over het al dan niet beslaan, maar eigenlijk is de wijze van bekappen veel belangrijker.
Dat deze smid zijn mening baseert op een naar voren geschoven schoolvoorbeeld van "natuurlijk bekappen" vanuit een totaal ander land en van 10 jaar geleden, terwijl ondertussen alles allang veel verder uitontwikkeld is, verraadt tevens een gebrek aan belangstelling van de smid voor beroepsmatige ontwikkelingen want hij toont zelf aan inhoudelijk niet up to date te kunnen meepraten. Dat valt wel aan te rekenen, maar wettelijk verplicht is hij niet dus komt ook dat op het onderscheidingsvermogen van zijn klanten neer! Piet heeft nog reuzeveel werk

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 15 juli 2014, 17:21:

[knip]

Ik snap ook nog niet veel van het verhaal. Maar jij hebt het ook maar van horen vertellen, toch? Dat maakt het niet makkelijker.

Zoals ik het lees komt ook al niet overeen met zoals ik thiamineblok meegemaakt heb. Je schrikt je wezenloos bij zoiets, de eerste keer, het lijkt heel erg op epilepsie: paard is heel schrikkerig, paniekerig, angstogen, valt op de grond, spartelt, lichtschuw ook (eigenlijk voor alle prikkels).
Da's toch wat anders dan "Verliest heel soms z'n evenwicht en kukelt naar voren", vind ik.
Nu kan het evt. zijn dat het om chronisch tekort gaat, maar dat gaat samen met diarree en beangstigend langzame pols die DA toch zeker opgevallen zou moeten zijn.
Maar als ik het goed begrijp helpt een vitB1 injectie wel duidelijk? Of moeten we dat met korrels of ponden zout nemen?
Portugal is geen Nederland, de flora verschilt nogal, ik heb die contreien van de Flora Europaea niet in mijn hoofd zitten maar ben blij dat nogal wat plantjes van daar hier niet voorkomen of heel zelden. Van de bodem kan het rechtstreeks niet komen, als het om thiamineblok gaat, maar de bodem is wel bepalend voor wat erop groeien wil en daar steekt het dan denk ik toch op.

Khaleesi schreef op woensdag 16 juli 2014, 12:29:


Ik krijg hierbij het idee dat je voet-as en "kanteling van hoefbeen" verwart. Het zijn totaal verschillende begrippen, verschillende dingen.


1ste denkfout:
Wanneer je iets van plastic (of wat ook) onder de hoef lijmt, groeit de hoef gewoon door.
Dat kan dus maar zeer tijdelijk, bijvoorbeeld voor een uitzonderlijke inspanning (dat bestaat wel degelijk, plastic spul wat onder de hoeven gelijmd kan worden, al wordt dat niet gepresenteerd zoals ik het bedoel).
Maar daarmee komt tevens het gegeven boven dat er blijkbaar niet goed genoeg geoefend is voor die uitzonderlijke inspanning.
Overdenk dit nog eens.

2de denkfout:
Teneinde iets onder de hoef te lijmen zal die hoef daar geschikt voor gemaakt moeten worden hetgeen nmm niet anders kan dan door anatomisch foutief te bekappen.


Hoefschoenen kunnen soms nuttig zijn, worden steeds beter uitontwikkeld, maar zou ik toch zo min mogelijk gebruiken. Precies om de redenen die je noemt om zelf ook zoveel mogelijk op blote voeten te lopen. Ook hoefschoenen voegen gewicht aan de hoef toe, wat de gehele beweging beïnvloedt; niet alleen het al dan niet op teen of hiel landen maar ook de vorm van de beweging (dat laatste is juist een van de achterliggende redenen waarom paarden binnen wedstrijdculturen beslagen worden!).

Ik loop al een jaar of 30 óf op klompen (echte klompen, de goede van de klompenmaker, niet die voor de toeristen) óf op blote voeten. Dat bevalt prima, nooit ergens last van gehad.
De transitieperiode (ik ben ook begonnen als stadjer en opgegroeid op schoenen) heb ik niet geforceerd, alles is eigenlijk vanzelf gegaan, schoenen langzamerhand steeds meer afgeschaft zeg maar.

We hebben enige jaren terug uitgebreide discussies op PN gehad omtrent op blote voeten lopen (zoek op Michiel als auteur ).

joop schreef op woensdag 16 juli 2014, 12:53:


Nee, niet vanwege koude voeten!


Aha, zie!
De buren hebben mij ook weleens gevraagd of ik geen last van koude voeten had (je zag ze bij wijze van spreken al griezelen) toen ze mij in de winter op blote voeten zagen.

De vraag "hoe is het gebruik van schoenen ontstaan" vind ik wel een heel goede.
Er zit een enorm archeologisch gat tussen prehistorische schoenvondsten (>10000v.C.) en antieke (Egyptische, Klassieke) schoenen. Ook geografisch/cultureel zijn er grote verschillen. Eigenaardig toch?
Wel is in algemeenheid duidelijk dat i.i.g. sinds de klassieken status, mode, cultuur het meest belangrijk zijn geweest voor de vorm van schoengebruik. En nog steeds... eigenlijk ben ik net gek dat ik voor boodschappen doen of ergens naartoe ga mijn klompen aan doe terwijl ik donders goed weet dat dat is om niet teveel aanstoot te geven (dat je op klompen loopt vinden mensen tegenwoordig al gek genoeg).
Misschien, maar dat kunnen we niet weten, is prehistorisch "status" ook al cultureel bepalend geweest.... Ik geloof niet hard in bescherming (wel specifiek maar niet in algemeenheid), dan zouden klompen als oplossing veel weider verbreid moeten zijn.