Waldo50 schreef op donderdag 4 september 2014, 20:48:

[knip]

Ik kan me er ook wel in vinden. Er zitten nog meer haken en ogen aan dan ik al dacht. Alleen die laatste zin, daar zit geen opbouwende logica in; er zijn talloze technieken die wel gebruikt worden doch evenmin een uitsluitende diagnose bieden.

Het argument van ons Pietje om dit relatief goedkope middel wel in te zetten t.b.v. op een relatief simplistisch niveau snel en efficient een probleemplek te localiseren vind ik veel sterker. Daarmee heb je nog geen diagnose maar wel een duidelijke aanwijzing wáár waarschijnlijk het probleem zit zodat niet het verkeerde been geamputeerd wordt.
Voor dit soort van localisering volstaan denk ik de simpeler warmtebeeldcamera's; voor bijv. een veterinaire kliniek of hoefverzorgingsbedrijf zijn die 600 (?) euro bedrijfsmatig een mini-afschrijving om van het veel onzekerder geknijp in het duister met tangen e.d. af te zijn.

Piet schreef op donderdag 4 september 2014, 23:56:


O, vast wel, meer pixel, hogere resoluties, maar daar heb je in praktijk niets aan voor dit doel want je verzand alleen maar in schijnnauwkeurigheid.
Als het nou een kwestie van een paar tientjes was zou ik er gisteren ook 1 besteld hebben

Ter ere van de Redhead Days even een fotootje van mijn lief naast mijn gebazel

brechtje schreef op zaterdag 6 september 2014, 22:06:


Links in het pn-menu op Foto-Album klikken!
Rechtsonder in dat frame zit een knop "Fotoserie toevoegen", de rest wijst zichzelf denk ik.
Wel zelf de foto's eerst verkleinen naar 600 pixels langste zijde; de automatische verkleinfunctie van PN heeft altijd kuren, vandaar.
Je kunt vanuit het foto-album ook nog een forum-draad beginnen die dan gekoppeld is aan de foto's.

joop schreef op maandag 8 september 2014, 13:44:


Tuurlijk wel, daar wordt juist voor beijzerd!
Wat je bedoelt is dat wanneer je zo stand verandert je de gewrichten in puin smeedt.
Als je stand zou veranderen zonder beijzering zou je zien dat die stand zich heel snel afslijt naar hoe het was, ijzers met wat widiapuntjes eronder maakt dat onmogelijk. Maar heel erg is dat niet want gewrichten zijn toch niet lekker en voor de lijm maakt het niks uit.


Dus noren onder die ijzers lassen en leren schaatsen?

Je kunt natuurlijk ook nog je daps naar de paarden-IS brengen en een nieuwe kopuh die wel goe is.

Daps schreef op maandag 8 september 2014, 14:36:


Dat weet je smid wel


Ik niet. Maar zonder gedetailleerder informatie is beter advies dan al gegeven is onmogelijk.
Je kunt het denk ik zo zien:
- als je bij die smid/DA behandeling blijft gaat je paard daar gewrichtsmankementen van krijgen (als die al niet veroorzaakt zijn!) als logisch gevolg van iets willen afdwingen met die beijzering dat niet kan zonder schaden. DA diagnose wordt dan uiteindelijk zoiets als "pech, hko.htm">hoefkatrol" en op naar de onthoofdingsdienst.
- als je er iemand bij haalt die echt verstand van hoeven heeft, Piet of Koen Theys bijv., krijgt je op zijn minst een eerlijke mening en advies. Hoe het afloopt hangt van je paard af en van de reeds aangerichte schaden.

Piet schreef op dinsdag 9 september 2014, 7:27:


Ik zou iedere aanbeveling van Piet prefereren.

Ik heb evenmin persoonlijke ervaring met Arendse, Adrie brandde de man vorige week hier nog behoorlijk af waarop ik hem vroeg "waarom?!", maar eerlijk gezegd ben ik ongezien ook niet zo weg van Arendse. Dat is om reden dat hij beslag is gaan verkopen. Als je dat doet als modern bekapper dan snap je het fundamenteel niet.

Christel Provaas schreef op dinsdag 9 september 2014, 15:02:


Het zal dan wel gepasseerd zijn. Als ik mij goed herinner stond de informatie over het beslag indertijd op zijn eigen website, maar als hij niet meer bekapt zal ook dat wel verleden tijd zijn. Crux is voor mij niet meneer Arendse maar het inzicht die ontstaat uit kennis. Als die er is, is het voor mij onbestaanbaar dat je ook maar overweegt 1 of ander beslag te gaan verkopen.

Ik beweer al sinds aanvang dat modern bekappen als bulk-beroep buitengewoon moeilijk ligt nmm, om reden dat het essentieel om zelfwerkzaamheid gaat. Ik heb mij indertijd per omgaande laten verwijderen van de PN lijst van hoefverzorgers toen bleek dat het i.p.v. een hulpnetwerk (de oorspronkelijke opzet) een "profi"-sluikadvertentie lijst werd.
Het moderne bekappen is praktisch niet erg moeilijk, met een basiscursusje kom je als paardenverzorger een heel eind. De kennis, de cursus, is essentieel - dát had Frans bijzonder scherp gezien! De hoef functioneert van nature fundamenteel anders dan de hoef die geschikt gemaakt is om te beslaan. Blijft over de aberraties en probleemgevallen waar meer specialistische hulp raadzaam is, vgl. dierenarts. Van die specialistische hulp mag dan nmm wel navenante kennis en inzicht verwacht worden, hetgeen als het om paarden gaat helaas ook bij de dierenartsen in algemeenheid een zwak punt is.

Meneer Arendse heeft dus onmiddellijk mijn begrip als het gaat om het geprobeerd te hebben, gefaald te hebben, geconcludeerd te hebben dat het voor hem niet haalbaar bleek bedrijfsmatig rendabel te zijn t.o.v. van de investeringen en moeite, ook niet met verbreding van verkooppakket met hoefschoenen en beslag. Vervolgens vraag ik me dan wel af waar het inzicht plotseling vandaan komt om warmtebeelden te interpreteren. Het praktisch handelen, of dat nu bekappen is of foto's interpreteren of nog anders, blijft toch hangen op inzicht.
De holistische visie op modern bekappen kan niet een beetje of half. Het is alles of niets. Je kunt nu eenmaal niet een hoefbeslag half aanleggen. Je kunt het ook niet half snappen. Half is niet in dit geval. Voor de simpele paardenverzorger is het niet helemaal snappen geen probleem als je de foolproof aanwijzingen volgt, het is nauwelijks geschoold werk, maar dat wordt heel anders voor de "profi"! Als er geen probleem is zijn er geen warmtefoto's nodig, toch?

Piet schreef op dinsdag 9 september 2014, 15:34:


Dan kom je in de asymmetrische hoeven en (als gevolg van) te veel afwijkende stand terecht. Te veel in de zin dat normaal functioneren niet mogelijk is, geen schoonheidsfoutje maar invalide dus.
Ik moet het zien om te geloven. Ik ben het in 45 jaar nog niet tegen gekomen. Met billiarderen, vangen en x-benen zit je wat het boekje aangaat al in de zwaardere categoriën.
Veel geloofwaardiger voor mij is dat in de regel een schoonheidsfoutje met alle macht verborgen wordt om de dressuurjury te behagen en/of de stand en momentum van beweging te beïnvloeden teneinde de gang met een paar cm te verruimen. Allemaal mogelijk met beslag (moet je wel een kundige smid hebben, in NL bijna onvindbaar).
Ik kwam meteen met de widiapuntjes omdat wanneer de slijtage echt onevenredig zou zijn het hoefijzer zeer zeker ook niet lang mee gaat (bij lange na geen 6 weken tenzij het paard heel stilletjes in de box staat) omdat het dan net zo hard slijt (nog afgezien van ongewenste hoefwandgroei, etc.)!

Arabesk schreef op dinsdag 9 september 2014, 18:52:


Dat beweer ik al de jaren al....

Het mes snijdt echter aan twee kanten.
Het hoefsmederijgebeuren is in NL een grove boerenlullen business. Altijd al zo geweest voor het overgrote deel. Een beetje hoefsmid van engelse komaf haalt er de neus voor op. Dat komt door de TB cultuur daar (en niet hier).
Vandaag de dag is het er alleen maar slechter op geworden, worden hoeven naar de vorm van de fabrieksijzertjes gemodelleerd i.p.v. andersom, etc.
En niemand zegt er iets van want niemand schijnt beter te weten of is gewoon bang dat de smid niet meer terug komt en zelf doen willen of durven ze niet.

Op dat stramien moeten moderne bekappers gewoon niet voort borduren. Kansloos.

Het normale hoefonderhoud moet zelf geleerd en gedaan worden. De plaats van de moderne bekapper cq. hoefspecialist is daarin die van specialist, de persoon die je normaalgesproken niet nodig hebt maar die wel een specialistensalaris kan vragen en dienovereenkomstig dient te presteren. Just my 2c.

joop schreef op dinsdag 9 september 2014, 18:53:


Zo staat het niet in mijn oude hoefsmidsboeken hoor (standsverandering lukt alleen in mate bij zo jong mogelijke veulens). Belangrijk is dat eens beseft wordt, dat het kwartje eindelijk eens valt dat het gaat om kennis van een eeuw of langer geleden. Dat was toen lang niet altijd verkeerd maar is in het huidige tijdsbeeld onmogelijk vol te houden.
De goede hoefsmid van toen kende zijn klanten (=paarden) bestand, had zelfs passende ijzers individueel voor iedereen op voorraad. Dat hoefsmidsvak is ondertussen zwaar geërodeerd, het zou ook onbetaalbaar zijn nu (behalve dan voor de enkeling voor wie geld letterlijk totaal geen enkele rol speelt), véél duurder nog dan de moderne hoefspecialist zoals ik die voor ogen heb af en toe langs te laten komen voor een passend salaris.
Niet alleen de rol van de smid is totaal veranderd, maar ook de maatschappelijke plaats van onze paarden zelf. Dat vraagt dus ook al om een andere benadering.

Piet schreef op dinsdag 9 september 2014, 23:11:


Zonde van je tijd en moeite. Ik kan me nog voorstellen dat je uit passie leuke, dankbare klanten waar je wat eer van je werk krijgt hebt. Ik weet natuurlijk ook wel, en uit praktijk, over de 3-maanders en erger, maar dat doe je toch niet voor je lol... en een haalbaar beroep is dat nmm zeer zeker niet.


Ze gaan dat opknappen voor een fooi uiteindelijk allemaal opgeven, verwacht ik. En da's jammer want zo komt de cultuurverandering nooit door het dooie punt heen.

Het is allemaal een beetje verweven met dat iedereen maar paarden moet kunnen hebben. Verstand ervan hebben is niet nodig en de fysiek minder leuke karweitjes hebben we geen zin in. Zo werkt het nou eenmaal niet en zo heeft het nooit gewerkt!
Paarden hebben is vreselijk duur! Da's altijd en overal zo geweest tenzij je zelf van alles en nog wat kan en weet en er je lifestyle van maakt.

Wieteke schreef op woensdag 10 september 2014, 14:31:


Cognitieve dissonantie, we hebben het er eerder in diverse soorten en toonaarden over gehad. Misschien nog handiger als je dat even zou vertalen en de vertaling hier en/of op het PN-vreesboek plaatsen met bronvermelding

joop schreef op donderdag 11 september 2014, 14:08:


Adviezen of raad heb ik zomaar ook niet. Wel een paar vragen:
- je geeft de indruk dat de vermagering zomaar ineens plotseling opgetreden is, maar hoe snel is dat in werkelijkheid gegaan? Als in van te dik of goed naar (te) mager?
- gebitscheck?
- mestcheck? Wormen?
- eet weinig/normaal/veel?

Toen ik nog echt veel pony's had was er bij tijd en wijle ook altijd wel een tussen die mager werd om voor mij duistere reden. Dat kwam altijd vanzelf weer goed. Misschien is dit toch wel iets om wat goede hoop te houden.

Locanda schreef op donderdag 11 september 2014, 23:55:


Ik zou toch even afwachten voordat ik aan cortison e.d. begin. Met even afwachten bedoel ik de tijd om te kunnen zien of de gegeven Equimax effect sorteert (geen paniekvoetbal van allerlei dingen tegelijk doen en toedienen). Over een maandje zien we verder, tenzij hij natuurlijk merkbaar achteruit gaat, dan is het anders.
Ik snap natuurlijk wel dat het een niet vergelijkbare impact op je heeft wanneer het je enige lieveling is of dat er nog 20 lopen... als Els iets zou gaan mankeren, moet ik ook liever niet aan denken. Maar rationeel bezien is het helemaal niet gek dat ook pony's zich af en toe niet zo goed voelen, misschien wel een virusje of ander pestje, ik weet het ook niet maar het kan allemaal.