Karin schreef op woensdag 22 oktober 2014, 20:29:


1 = genoeg, he?
Laat alle idioten alsjeblieft wegblijven zeg!

Geen slechte ervaring met asiels van DB. Het is nu de derde keer dat ik een hond uit een asiel heb en ik vind dat ze redelijk goed weten wat voor vlees ze in de kuip hebben. Zowel bij de eerste als de tweede hond heb ik "controle" gehad, gewoon iemand die komt kijken hoe het gaat. Tweede keer was ik niet thuis en belde de mevrouw later voor een praatje. Er is volgens mij geen sterilisatie/castratie verplichting in NL, maar er wordt wel gemeld dat je niet mag fokken met het dier.
Onze derde asielhond (hebben we nu een paar maanden) komt uit R'dam, geen idee of ik daar ook nog controle op krijg.
Verdere ervaringen met tweedehands honden zijn advertentie in krant en 2x marktplaats. Krant en 1x marktplaats gratis, waarbij de marktplaatshond een ernstig verwaarloosd exemplaar bleek, uitgedroogd, extreem mager en héél bang. De tweede marktplaatshond wel voor betaald, iets meer dan asiel, maar is een prima hond gebleken met wat problemen die ook door de vorige eigenaar zijn gemeld.

Asiels zijn over het algemeen wel eerlijk of een hond al dan niet met katten en/of kinderen kan. Andere dieren is heel vaak niet bekend, maar ze willen dat ook voor je bekijken als je ernaar vraagt. En je kunt een hond gerust een aantal keer bezoeken en eventueel uitlaten als je wilt kijken of het "klikt".

En verder is mijn ervaring met tweedehands honden gewoon goed. Ze hebben allemaal hun al dan niet door de vorige eigenaar veroorzaakte gebruiksaanwijzing, maar als je ze zelf consequent als hond behandeld, komt dat wel goed.
Ons nieuwste exemplaar zet me geregeld voor raadselen, omdat het een heel ander type hond is dan we tot nog toe hebben gehad. (Het is een kruising Briard). Daarvoor heb ik wel wat hulp van buitenaf nodig (gehad) om hem te begrijpen. Er zit drijf-gedrag en alles-moet-bij-elkaar-blijven-gedrag in en als je dat niet herkent ga je dat niet in goede banen kunnen leiden. Maar ik vind het zelf juist leuk en een uitdaging om ook daar weer mijn weg in te vinden en tot een voor hond en mensen acceptabele vorm van "samen leven" te komen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Leuk, en fijn dat het goed gaat en ging met de honden. Asielen schieten er niks mee op als ze niet duidelijk zijn over de hond, want de kans is groot dat als ze iets niet melden over het gedrag de hond terug gebracht wordt.
Ik heb de honden niet eerst in levende lijve kunnen zien, behalve via een filmpje en foto's en veel info van de stichting. Was wel overdonderd door de laatste hond, haar hebben we nu 4 maanden, hoeveel geduld, tijd en inzet er nodig is om het "goed" te krijgen. Elke week is er vooruitgang met soms een kleine teruggang.
In vergelijking met de paarden eist een hond veel meer aandacht en zorg.

http://www.ourhenhouse.org/2013/10/book-review-how-animals-grieve-by-barbara-j-king/?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+OurHenHouse+%28Our+Hen+House+BLOG%29

Dit boek sluit wel mooi aan!