Trudy schreef op zaterdag, 9 juli 2005, 20:40:
> Huertecilla schreef op zaterdag, 9 juli 2005, 18:04:
>
>> Hieronder een zo letterlijk mogelijk vertaald stukje uit de

>> niet altijd toe, maar áls het mogelijk is mag men dit niet
>> verzuimen.'
>>
>> HC
> Mooie link HC ,
Eigen vertaling
>ben altyd heel blij,met dit soort info..
> vooral .als t al zo oud is ,als de weg naar rome..
Zó oud is het bepaald niet Trudy; tis eind 19de eeuw. Wel is dit het oude en nieuwe testament voor Klassieke Dressuur.
> En nu t bit nog,maar ik geloof ,dat deze Heer hier ook nog iets
> over te melden heeft..
Jazeker, maar dat is hoewel bepaald vriendelijker dan je nu alledag kan zien erg op cavalerie gestoeld hetgeen logisch is omdat Gustav Steinbrecht uit die hoek kwam.
Zijn zienswijze op spoorgebruik vertaal ik beter helemáál niet. Zelfs de rejoneadores, vaqueros, campesinos en gardians zien sporen en de stang als een eerste hulp bij stieraanvallen. In de zin van 'voor een aanstormende vrachtwagen is álles toegestaan om paard-e-ruiter uit de weg te krijgen' en is bloed een schánde. Steinbrecht ziet in bruut gebruik een weg om licht respect voor het been te krijgen.
Als je info over
bitloos rijden wil, is de oudste bron een Romeinse veldheer die in West-Afrika de Berbers zonder ander 'optoming' dan een leidstok paarden in veldslagen gewéldig ziet rijden. De oudste afbeeldingen hiervan zijn rotsgravures van minimaal 2000 BC. Solinski behandeld dit uitvoerig in zijn 'Reiter, Reiten, Reiterei'. De hele rijstijl van Solinski bouwt hierop, op die oude Berbers, verder.
Ik kan dit boek aan een ieder die paardgericht denkt aanraden.