mike van dijk schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 23:22:


Nee, is niet oud, 17.
Op de juiste manier bekappen zou haar moeten helpen, maar wat ik nog niet begrijp, wanneer is ze voor het laatst bekapt? 4 maanden geleden? Dat lijkt me wel erg lang geleden.
Hoe loopt ze direct na een bekapping? Hoe wikkelt de voet af? Landt ze hiel of teen?
Er zijn zoveel vragen, voor een antwoord mogelijk is.
Heb je de site al helemaal doorgenomen?
Er is een hele sectie aan HKO besteed.
Beslag zal haar niet genezen.

Isabel

mike van dijk schreef op woensdag, 13 juli 2005, 0:27:


Het blijft voor mij een beetje onduidelijk.
Je bent zelf bekapper, en vindt dat mensen niet vaak genoeg bekappen, maar je hebt je je eigen paard al 4 maanden niet bekapt? Of ging dat weer over andere paarden?
En ook snap ik niet dat je er iemand anders bijhaalt, als het je eigen vak is, maar goed. Is mijn zaak in feite niet.
En je specifieke punt: is dat nou dat paarden die al langer niet op ijzers staan, maar traditioneel bekapt, met de overgang naar natuurlijk bekappen gevoelig blijven of gevoeliger worden?

En, tja, gevoelig in de teen, als de teen te lang wordt door gebrek aan voldoende onderhoud, zou dat pijnlijk kunnen zijn, maar ik kan er echt nog altijd vrij weinig over zeggen. Je kan de teen zonder probleem tot aan de witte lijn rollen. Sommigen gaan zelfs tot in de witte lijn, maar dat zou ik aan de expert over laten.
Isabel

Wendy-hb schreef op woensdag, 13 juli 2005, 9:15:


Trea zegt zelf al in bericht 2739 zich geen zorgen meer te maken.

Verder is het hele voet-as verhaal onzin, zoals Piet meteen al antwoordde aan Trea, als je de hoef anders neer laat zetten, heb je weer een andere voet-as.
De voet-as kan naar het rijk der fabelen worden verwezen.

Trea's paarden schuiven hun voorhoeven teveel onder, lijkt het op de foto, wat weer zou kunnen duiden op hielpijn. Met goed hoef-onderhoud zal dat mettertijd beter worden, en wat ik gezien heb van Trea's raspwerk, zal het wel goed komen.

Isabel

mike van dijk schreef op woensdag, 13 juli 2005, 9:36:


Het was niet mijn bedoeling om je te beledigen, cq boos te maken, het is me gewoon allemaal niet duidelijk.
Maar ik zal er over ophouden, en misschien dat anderen een reactie kunnen geven waar je meer aan hebt.
Zou heel goed kunnen dat Hans vK het juiste antwoord heeft aangedragen.
Isabel

Havank schreef op woensdag, 13 juli 2005, 9:47:


Helemaal gelijk, Hans, kan niemand wat tegen inbrengen, als een hoef goed in balans is en het paard voldoende kilometers aflegt, is bekappen niet nodig.
Is de ideale situatie.
Strasser zelf schijnt haar paarden ook nooit te hoeven bekappen.
Maar elk geval is verschillend, en elk paard leeft in verschillende omstandigheden.
En als de hoeven niet 100% gezond zijn, dan zal je de natuur een handje moeten helpen.

Isabel

trea hoex schreef op donderdag, 14 juli 2005, 1:25:


En dat was eigenlijk het enige wat ik wilde zeggen: Maak je er niet druk om, en voor zover ik begreep, deed je dat al niet meer. En zoals ik schreef, het zou op hielpijn kunnen duiden, maar is misschien heel iets anders, ik kan daar helemaal niets over zeggen. Het enige wat ik kan bedenken, is dat die enorme straal er zit, omdat het straalkussen niet optimaal is, maar het maakt allemaal niet zoveel uit. Je bent goed bezig, en je paarden zullen zichzelf genezen, als jij de juiste omstandigheden creeert, en dat lijk je te doen.


Yep!

En je paarden hebben mooie hoeven, wat ik er zo van kan zien op de foto.

Isabel

Spirithorses schreef op donderdag, 14 juli 2005, 13:38:


Soms, vandaag nog, heb ik sterk het idee, dat als Opal iets engs heeft moeten doen, en dat allemaal dapper doorstaan heeft, ze dat daarna af moet reageren door voor iets onzinnigs als een wit frietbakje weg te springen.

Daarna kan de spanning uit het lijf.

Isabel

Sabrina Adams schreef op donderdag, 14 juli 2005, 14:55:


OK, paard is van nature vluchtdier, zeker.
Maar ik ben het wel met, Marlies geloof ik, eens. Een paard in de kudde gaat niet heel hard vluchten voor iets of iemand dat hem niet aanvalt. Zuinig met energie is ook belangrijk om te overleven, en als ik naar paarden in de wei kijk, kunnen ze wel van iets schrikken, maar ze gaan niet heel hard rennen. Of althans niet ver. Ze schieten opzij, draaien zich om, en bekijken wat er nou zo eng was, en of het wel nodig is defintief op de vlucht te slaan. Als het niet zo levensbedreigend lijkt te zijn, gaan ze het onderzoeken.

Zo ook met rijden, maar dan is het misschien wel belangrijk dat je paard zich voelt alsof hij veilig in de kudde is, zou kunnen, -- een schrikreactie is normaal, maar daarna wegrennen als de veroorzaker niet achter hem aankomt, nee dat ligt meer aan de ruiter denk ik.
Dit heeft overigens niets meer met Morrie te maken, haar geval was juist wel van een achtervolgend gevaar, wat dus het rennen veel logischer en vanzelfsprekender maakt.

Isabel

Spirit schreef op donderdag, 14 juli 2005, 13:21:


Daar hoef je je denk ik niet zo'n zorgen over te maken, Pien.
Opal heeft in het begin met hoefschoenen gelopen, tot ze ze niet meer nodig had, en dan laat je ze uit. Geen enkel probleem. Sommige dagen dan wel nog aan, bijvoorbeeld als de grond hard was, of als ik wist dat we naar stenig terrein gingen. Soms halverwege uit. Maar heb nooit ervaren dat ze zonder schoenen dan niet meer wilde lopen, en is ook niet een probleem dat ik ooit tegen ben gekomen op de Engelstalige barefoot boards die ik volg.
knip

Kan je dit verder uitleggen? Waarom je denkt dat het de gewrichten zijn, en in welk opzicht de schoenen hier kunnen helpen?
En ik ben wel wat geobsedeerd door het straalkussen, maar denk je dat daar het probleem zou kunnen zitten? Dan zouden schoenen ideaal zijn.


Graag. Ben benieuwd naar jullie plannen en ideeen.

Isabel

Isabel van der Made schreef op donderdag, 14 juli 2005, 16:18:


En het artikel van Pete Ramey (Heel height: The deciding factor) beschrijft precies die obsessie die ik heb met dat straalkussen.
Ramey geeft daar ook antwoord op de vraag, waarom voorhoeven zo vaak gevoeliger zijn dan achterhoeven.
Ik weet niet of hij gelijk heeft, maar zoveel van mijn vraagtekens krijgen een plekje.

Isabel