Lees de boeken van Steinbrecht, Podhajsky, tik op internet klassieke dressuur in en lees voor jezelf wat het is.
Het is niet iets mechanisch afdwingen wat een paard niet wil.
Een seconde gegoogled en dit stukje van een willekeurige site wil ik alvast geven.

Ontstaan van de Klassieke Rijkunst

De Klassieke dressuur, of liever gezegd, de Klassieke Rijkunst is van oorsprong een methode om paarden te gymnastiseren en dresseren, zodat ze lichamelijk en geestelijk in staat zijn precies te manoeuvreren in het gevecht van ruiter tot ruiter.

Al 400 voor Christus schreef de Griek Xenophon in zijn handboek voor de cavalerie, Περί Ίππίχής, over bepaalde oefeningen en methoden die nu nog van toepassing zijn in de rijkunst. In de Renaissance heeft de Italiaan F. Grisone de rijkunst van de Grieken weer herontdekt. Zijn leerling Antoine la Pluvinel heeft de rijkunst van Grisone verder ontwikkeld en paardvriendelijker gemaakt. Pluvinel introduceerde ook het Werk tussen de Pilaren. In de Baroktijd kwam de Rijkunst tot enorme bloei. De alom bekende de F.R. de la Guerinière zette de aangegeven richting van Pluvinel verder door en de rijkunst werd nog zachter en vriendelijker. Het oorspronkelijke doel van de Rijkunst werd veranderd. Het ging niet meer om het praktische nut voor het gevecht, het ging nu puur om de kunst. Alleen koningen en andere edelen beoefende de zeer gecompliceerde Kunst. Aan hun niveau als ruiter ontleenden ze veel aanzien.

F.R. de la Gueriniere kan gezien worden als de grondlegger voor de Klassiek Rijkunst zoals we die nu kennen en nog in de meest pure vorm te zien is in de Spaanse Rijschool van Wenen, de Klassieke Rijschool in Lissabon en het Cadre Noir in Saumur. Ook protocol van de FEI, het overkoepelende orgaan voor de internationale dressuursport is gebaseerd op de geschriften van de la Gueriniere.

Doel van de Klassieke Rijkunst

De Klassieke Rijkunst streeft hoofdzakelijk naar balans. Balans in het paard, balans in de ruiter, balans in de geest, balans in het geheel. Deze balans kan men vergelijken met “verlichting”die men door middel van meditatie probeert te bereiken. Respect en liefde voor het paard en de kunst staan daarbij centraal en niet prestatie, winstpunten of ego. Dat zijn geen zuivere motivaties en zullen niet tot “verlichting” leiden.

Om deze balans of verlichting te bereiken maakt de Klassieke Rijkunst gebruik van de academische leer zoals die door de grote meesters beschreven is. Deze leer, afstammend van Xenophon, Gueriniere etc., is een academische studie die onontbeerlijk is als men enig inzicht in het paard, zijn opleiding en gezondheid wil krijgen.


Ja mee eens. Ook interessant, dat communiceren met andere diersoorten is weer iets heel anders trouwens.
En ook ik heb het over training en dressuren zonder vorm van enige dwang, sporen, zweeg etc. Daar zijn we het wel over eens.
Maar als mijn paard ineens niet soepel meer loopt, te zwaar op de voorhand, zijn linkervoorhoefje korter is/, meer slijt, zijn rug wegdrukt?

Piet schreef op maandag, 25 juli 2005, 18:41:


Ja Piet, dank je wel, dat heeft er alles mee te maken.
Maar jij bent wel in een heel gelukkige omstandigheid. Of je bent bijzonder getalenteerd of je hebt een superpaard. Je kunt rijk worden.
Punt is dat dit beeld absoluut niet algemeen is.
Ik ben jaloers op je dat het bij jou allemaal vanzelf gaat!

Dank je wil Nick, je geeft me zelf allemaal argumenten kado...


Stofwisseling (kan verhoogd worden door beweging) activiteit misschien,, betere doorbloeding?


Er zit verschil in bouw van paard en arabier en een belg bewegen verschillend, vandaar dat essentiele bewegingsleer erg handig is.

Met alle respect voor je vrouw, dan doet ze het niet goed!!!
Iedereen kan soepel worden, de mate waarin afhankelijk van leeftijd, aanleg of medische problemen. Misschien als ze zich er eens in verdiept hoe ze soepeler kan worden, gaat het denk ik ineens veel beter.

Weer bedankt Nick, we weten allemaal dat manegepaarden vrijwel altijd verkeerd gereden worden. Door beginnende, lerende ruiters, omdat ze nog niet weten hoe het moet!

Mijn eigen paard is een voorbeeld in in de vorige berichtjes kwamen ook een paar van het forum voorbij. Het iets doen aan het opnieuw soepel maken, was het laatste puntje wat voor de doorslag zorgde.


Nou en dat is dus gewoon niet waar. Zo zwart wit zit de wereld niet in elkaar. Mij veel te eenzijdig. De laatste maanden nog 3 gewone hoefsmeden gesproken die alle, onafhankelijk van deze site, zeggen dat het beter voor een paard is dat ze geen ijzers onder krijgen, tenzij (enfin bekende verhalen) Dat weidegang het allerbeste is tegen uitdroging van de hoef en zo nog wat.

Niet als je zo eenzijdig blijft... en blijft ontkennen dat verkeerde training niet ook een oorzaak is van hko.

Google even wat, zou hetzelfde zijn als dat je mij nu vraagt te bewijzen waarom je beter niet kan roken. Waar moet je beginnen??


Frans zegt zelf ergens op zijn site, dat heel veel diagnoses hko achteraf niet juist blijken te zijn, dat dit snel geroepen wordt. Ben ik met hem eens en ook Antoine de Bodt (de rechtrichtgoeroe...) ziet dit vaak.
Maar wat dan wel het probleem is heeft Frans het antwoord niet op. Nou ik wel, en heel veel met mij wel, overbelasting, stijfheid, gespannen, scheef, teveel op de voorhand lopen. Door dit weer goed de maken door training, soepel en los maken, spieren sterker maken, fitter, betere doorbloeding etc. zijn de onregelmatigheid vervolgens wel verdwenen. Getuige de eerder genoemde voorbeeldpaarden.