claire schreef op donderdag, 28 juli 2005, 23:41:


De ring die je ziet, zal wel het moment aangeven dat je de ijzers er af hebt gehaald. Of als hij niet op ijzers stond, anders bent gaan bekappen, hoewel ik dan een minder duidelijke markering verwacht,maar niets is onmogelijk.

Onregelmatig op zachte ondergrond zou kunnen wijzen op de pezen. Geen paniek, die moeten zich aanpassen. Probeer maar even zachte ondergrond te vermijden, pijn is niet fijn. Zijn de hielen onlangs verlaagd, oftewel is hij onlangs bekapt?
Rustig stappen, in rechte lijnen, op grond die je paard prettig vindt.
Dierenarts zou ik zelf mijden, maar als je je zorgen maakt, vraag hem om advies, laat hem niet meteen prikken, of weet wat hij bedenkt.

Veel beweging. Is en blijft mijn motto. Maar als het te pijnlijk is, niet erop, ernaast gaan wandelen.
Zoveel mogelijk, liefst 2x per dag.
Sterkte, het komt goed.
Isabel

claire schreef op donderdag, 28 juli 2005, 23:41:


Hallo claire, zo zonder foto's is het moeilijk oordelen wat er precies aan de hand is.
Misschien dat anderen hier op het Forum dit wel zo kunnen zeggen....
Nu, als je mijn verhalen terugleest, evenmin van een leien dakje. Waarschijnlijk ook in maart of zo toch weer hoefbevangen geraakt. Een verdikking, bredere rand zou inderdaad kunnen wijzen op hoefbevangenheid. Dan kun je waarschijnlijk, vanaf de zijkant gezien, ook een soort 'knik' in de hoefwand zien?

Als het hoefbevangenheid is maak jij dus nu mee wat ik ook aan het meemaken ben. Daarbuiten zitten er nog wel meer mensen hier die in hetzelfde schuitje zitten.
Wat ik heb gedaan: bewegen! Belasten, maar niet overbelasten.
Bij erge gevoeligheid, desnoods ernaast gaan wandelen. Over het gladde, harde.
Niets forceren, laat het paard zelf het tempo bepalen.
Als hij heel gevoelig is, begin dan b.v. met 10 min. of zo...
Je kunt beter 2 x daags b.v. 10 min. wandelen, dan meteen 1 uur gaan lopen.
Je zult zien dat het vanzelf beter wordt maar er gaat wel enige tijd overheen!
Je kunt het langzamerhand uitbreiden naar langere periodes.
Het geneest echt! Alleen moet de nieuwe hoef eerst weer een stuk aangegroeid zijn... Ik doe ook echt secuur 1 x per week zorgvuldig rondraspen en een fikse mustangrol.

Succes!!

Wil.

Isabel van der Made schreef op donderdag, 28 juli 2005, 23:57:


Hoi Isabel,

Ik ga maandag naar de kliniek, ik kan dan als ze denken aan bevangenheid in ieder geval foto's laten maken om achter de stand van de hoefbeentjes te komen, ik kan dan wel rekening houden met het bekappen,het is wel zo dat het nieuwe stuk hoef iets steiler groeit dan het oude zo gezegd.
Ik dacht later ook nog aan een hoefzweer, maar dan lopen ze volgens mij helemaal niet, toch ?
We blijven bezig.

Groetjes Claire

claire schreef op vrijdag, 29 juli 2005, 12:09:


Jouw verhaal lijkt een beetje op dat van mijn pony ... ik ben al 1,5 jaar bezig met nat.bekappen icm hoefschoenen, altijd bezig met die voetjes. Door het vele lezen over bevangenheid ook bezig met het opletten op fructaan en haar op bepaalde tijdstippen pas de wei op doen.

Echter hoe mooi haar hoefjes er ook uit gingen zien, ze liep soms hartstikke goed op harde bodem en zelfs puinbrokken en soms helemaal niet of erg ongelukkig. Soms alleen een wat kortere pas op het harde, soms een pijnlijke stap op een eikeltje. Dus weer die hoeven bestuderen, randje zus of zo anders, denken aan een spierprobleem, pees probleem, gewrichten misschien ... Alles is mogelijk.

Maar nu is bij ons de dierenarts geweest en is het toch weer een bevangenheid.

Dus let inderdaad toch erg op als een ex-bevangen paardje ineens toch gevoelig gaat op het harde, terwijl het daarvoor wel lekker liep.
En ga eens na wat het diertje in totaal krijgt ... ook alle kleine versnapering of beloningen opschrijven.

En laat a.s. maandag ook bloed afnemen om te onderzoeken.
Ik heb de uitslag nog niet maar er wordt op allerlei waarden dan getest.

Groeten
Ingrid

claire schreef op vrijdag, 29 juli 2005, 12:09:

*******************
Mijn paard heeft op dit moment een kleine hoefzweer, maar ondanks dat het een kleintje was, kreupelde hij daar meteen flink van hoor! Ik denk dat je´t verschil wel moet kunnen onderscheiden tussen hoefbevangenheid of een hoefzweertje.

Een hoefzweertje zit vaak aan de achterkant van de hoef heb ik me laten vertellen. Torop ging daarom z´n hoef op de punt steunen, dat gaf blijkbaar het minst pijn. En hij hinkte echt bij het lopen. Een hoefbevangen paard zal aan twee hoeven tegelijk pijn hebben, en zal zich bij het lopen denk ik dan toch anders gedragen (maar dit heb ik zelf nooit gezien).

Overigens ... Toroppie liep vandaag alweer wat beter, hij hinkelde niet meer zo vreselijk als gisteren maar kon nu wel goed op de hoef steunen. Liep nog wel zichtbaar kreupel. Het verband zit nog netjes dus dat laat ik tot morgen zitten.

Biotex hadden ze in onze super vreemd genoeg niet, ben dus met soda naar huis gegaan ... EN calendula, EN betadine. Nu moe´k alleen nog besluiten wat ik erop ga smeren en wat niet .

Wat zijn eigenlijk jullie gedachten over ouderwetse trekzalf???

HannahFroukje schreef op vrijdag, 29 juli 2005, 14:53:


Isabella reageerde bij druk met de visiteertang op druk voor de straalpunt zeg maar. Elders op de hoef niet.

Ze liep niet kreupel zoals je dat "kent" van kreupelen, maar ze liep stijf. Daarom leek het op gras of ze een spierprobleem had (en misschien ook wel heeft omdat ze "anders" is gaan lopen al een hele tijd). vnl. voor de in schouder zeg maar.

Maar op het harde ging ze met 2 stijve voorbenen lopen, alsof ze haar knieen niet kon buigen. Niet pijnlijk leek wel, gewoon stijf.

Maar dinsdag was het zo erg op harde bodem dat ze voetje voor voetje voorzichtig naar voren schuifelde ... dat is de typische bevangenloop schijnt.

Terwijl je op het gras aan een touw op de volte in draf niets anders zag dan een wat kortere gang. Niet kreupelen dus.

HannahFroukje schreef op vrijdag, 29 juli 2005, 14:53:


Hallo, er staan foto's van Romantique op de site van Rik Gadeyne, te vinden op de lijst van natuurlijke bekappers, onderaan. Romantique heeft een enorme hoefzweer gehad, ze hebben deze ook uitgesneden, het duurde een tijdje voordat er met zekerheid kon gezegd worden dat het een hoefzweer was. Hij had enorm veel pijn, je kan die foto's eens bekijken en dan vergelijken met de manier waarop jouw paard zich voort beweegt. Nu is alles in orde met Romanique. Groetjes, Hilde.

Decrock Hilde schreef op vrijdag, 29 juli 2005, 19:14:
**************************

Beetje moeilijk te vergelijken want mijn paard heeft de zweer aan de achterhoef. Maar de manier van steunen is wel hetzelfde (op de punt).

Als hij ergens stil staat, zie je d´r niets aan, dan lijkt het alsof hij op rust staat. Pas als je hem vraagt om te gaan lopen zie je dat hij hupst (inmiddels liep hij weer op 4 benen, gelukkig)