Hoi Maaike,

Goed western rijden is toch juist heel veel MEER dan alleen een andere
kledingstijl en ander tuigage?!
Ik snap daarom niet zo goed waarom je aan mij vraagt waarom ik denk dat er
een verschil is tussen western-hulpen en "engelse" hulpen. Ook omdat je zelf
schrijft:

moeite mee hebben (hun paard ook niet)en in beide stijlen ook wedstrijden
rijden zonder problemen met omschakelen te hebben. Ze leren hun paarden
gewoon verschillende hulpen aan voor één oefening en zelfs daarbij vraag ik
me af of het zoveel uitmaakt.<

Dat kan natuurlijk, je paard verschillende hulpen leren voor 1 oefening.
Maar bij een groen paard zou ik daar niet direct voor kiezen. die zou ik
eerst vertrouwd maken met 1 stijl, later kun je als dat wilt meerdere hulpen
voor 1 oefening net zo aanleren als je dat zelf wilt.

Verschillen zijn er m.i. veel. Bijvoorbeeld neck-reining versus hoe op de
klassieke manier stuurhulpen worden gegeven. In de westernsport wordt veel
gereden met de teugel in 1 hand, dit heeft consequenties voor de hulpen die
gegeven kunnen worden.
Hoe van het paard aanleuning wordt gevraagd (bij western wordt het hoofd van
het paard minder in oprichting gevraagd, en blijven de teugels doorhangen,
zolang het in die positie blijft lopen). In het algemeen is er bij western
rijden veel minder vaak een aangenomen teugel. Bij western betekent een
doorhangende, niet aangenomen teugel "ga door met hoe je nu loopt"; het
klassiek engels geschoolde paard zal bij een doorhangende teugel veel eerder
denken dat de ruiter niets vraagt (althans, niet met de teugel).
Stemhulpen zijn heel gewoon bij westernruiters (en paarden), bij de engelse
dressuur niet. En in het algemeen vind ik dat bij western paarden veel meer
verwacht wordt/erop getraind wordt, dat het paard meedenkt met de ruiter en
initiatieven neemt. De ruiter leidt een oefening in (geeft aan wat de
bedoeling is), van het paard wordt verwacht dat hij op die aanwijzing zelf
de oefening blijft uitvoeren zonder aanhoudende hulpen. En bijv. bij
trailriding en bij het werken met vee, worden eigen initiatieven nog meer
gewaardeerd (het paard helpt de ruiter op eigen initiatief en naar eigen
inzicht om de gegeven taak zo goed mogelijk uit te voeren)

groet,
Karen

veel meer ja, maar veel anders dan GOED! dressuur rijden (zoals dresuur eigenlijk bedacht en bedoeld is)denk ik niet.


Ik vraag het dus omdat jij zei dat er een groot verschil in zat en ik vind dat niet. Daarom vroeg ik me af waar dat verschil hem er volgens jouw in zit...


Ik dacht dat men bij klassieke dressuur ook gereden werd op de buitenteugel, maar correct me if i'm wrong...

In de westernsport

Ook het hoofddoel van dressuur is ooit het rijden met één hand geweest. Dat is verder bij western ook geen principe kwestie maar een ultieme test of het paard wel goed op je zit reageerd. Het lijkt mij dat een Z dressuur paard ook met één hand gereden zou moeten kunnen worden! Bovendien is het rijden met één hand niet wat je accuut doet, dat is voor gevorderde combinaties!


Hoe van het paard aanleunig wordt gevraagd is precies hetzelfde met het kleine verschil dat de dressuur ruiter zijn hand ontspant en de westernruiter de teugel in zijn geheel laat vieren.


Stemhulpen zijn (volgens mij)niet toegestaan tijdens wedstrijden, dus wat dat betreft heb je der weinig aan.Er wordt door westernruiters wel meer gebruik van gemaakt hoewel ik ook een hoop dressuurruiters kennen die hun paard een heel vocabulair hebben aangeleerd .

Wat ik maar wil zeggen is dat tussen goed dresuur rijden en goed western rijden maar heel weinig verschil is. Het probleem zit hem een beetje in het beeld dat veel mensen hebben van western ruiters en het beeld dat je helaas ook veel ziet. Hetzelfde geld voor de uitvoering van de dressuur vind ik...

Groetjes Maaike