Linda schreef op zaterdag, 3 april 2004, 9:17:


Wel kan je het touw door een ring halen (lang touw) en dan het einde vasthouden. Gaat hij dan even weg, dan kun je hem makkelijker op zijn plek terugkrijgen omdat hij automatisch richting ring gaat. Het uiteinde van het touw hou je dus vast, je knoopt het niet vast. Ook zou ik proberen door te borstelen als hij onrustig wordt en gaat bewegen, op een lievelingsplekje, en pas stoppen en belonen (kroelen) als hij weer stil staat.

groet
Elsbeth
die met Bonny (nog geen jaar oud) ongeveer hetzelfde probleem heeft, zeker dat met die achterhoeven.

Marianne schreef op maandag, 5 april 2004, 17:12:


Ja het ging over het verschil tussen het rijden van barokke paarden en de wpn-manier.

groet
Elsbeth

henny wittenaar schreef op maandag, 5 april 2004, 20:14:

Miep was denk ik nog geen twintig of begin twintig en had echt een zweep nodig. Inmiddels heb ik mijn buurmeisje (begin twintig) met een ouderwetse instructuur zien rijden en dan zie je ineens een heel ander paard. Ze was het er niet mee eens hoe het de vorige keer gegaan was maar was zo onzeker en miss miep reed al zo lang.

Die

Soms zou ik willen dat ik ze van het paard kon slaan. Vind mezelf dan veel te soft, en dat komt door onzekerheid. Gebeurd me ook met gebeurtenissen tussen mensen. Een kwartier later weet ik precies wat ik zou doen en zeggen maar op dat moment. Ik baal van mezelf. Wel heb ik mijn buurvrouw/meisje erop aangesproken. Dat ze haar paard door een ander niet moet laten slaan. Ik sta het trouwens niet toe bij mijn ponies. Maar daar ben ik verantwoordelijk voor en dan ben ik toch een stuk minder onzeker.
groet
Elsbeth

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 5 april 2004, 21:53:


Ja klopt, was anders bedoelt. Iemand zei iets over dat de druk die ontstaat door het moeten presteren op wedstrijdniveau tot wangedrag ten opzichte van het paard kan leiden. Maar die druk is helemaal niet nodig hoor, wilde ik naast het vertellen van dit voorval, meegeven. Ik denk dat in alle facetten van het paardenwereldje goede en slechte voorbeelden te vinden zijn. Bij dressuur, springen, western, endurance, tuigers, maneges, fokkers, recreanten enz enz.

groet
Elsbeth

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 6 april 2004, 13:33:


Onze pony heeft de laatste 7 jaar gezelschap gehad van twee anglonubische geiten en een schaap. Ze trokken samen op, sliepen bij elkaar, waakten over elkaar. Ging echt prima. Volgens mij was ze wel gelukkig. Nu logeert Bonny, een veulen bij ons en ze is toch gelukkiger. Kijkt niet meer om naar geiten en schaap. Maar echt, ongelukkig was ze de vorige jaren niet.

groet

Elsbeth

sannie schreef op dinsdag, 6 april 2004, 21:48:


Helemaal niet laf. Wilde wel maar kon je de raad niet geven ermee op te houden. Is denk ik beter zo als je er langzaam zelf toe komt. Ik zou zo graag willen dat je gelukkig kunt worden met Chip. Maar ik denk dat je een goede beslissing gaat nemen. En als je ermee zit niet erover ophouden gewoon nog een keer je ei kwijt raken hier.

groet
Elsbeth

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 7 april 2004, 8:22:


Op kamertemperatuur, en nooit problemen gehad.
groet
Elsbeth

Marianne schreef op woensdag, 7 april 2004, 10:06:


Hoi
Mijn dierenartsen zeggen dat ivermectine nu nog de enige werkzame stof is die echt helpt tegen wormen. Middelen met andere werkzame stoffen gebruiken werd door hun afgeraden. Zij hebben er ook geen meer in hun assortiment. Zij raden eens per jaar in het najaar aan om een middel te gebruiken dat tegen horzellarven werkt.

Groet
Elsbeth

Piet schreef op vrijdag, 9 april 2004, 8:01:


Het zou kunnen beteken dat sommige paarden minder tonen dat ze alleen staan niet prettig vinden. Ik denk ook dat er vroeger misschien minder op gelet werd. Of de paarden werkten zoveel dat ze geen tijd hadden om de kudde te missen, hadden ook meer contact met hun baas.

Ik denk dat elk paard van nature uit het niet prettig vind om alleen te staan. Maar toen onze Mookie nog alleen stond heb ik ook niet gemerkt dat ze ongelukkig was. Ik weet ook echt niet of ze wel of niet gelukkig was. Wel is ze nu allerter, eigenwijzer,wil graag naar huis (Bonny). Ik zou als het enigszins mogelijk is je paard weiden met meer paarden. Als dat echt niet gaat een schaap of geit erbij.

groet
Elsbeth

Piet schreef op vrijdag, 9 april 2004, 16:48:


Nee, ieder voor zich, kijken/voelen/luisteren naar zijn/haar hengst en het moment bepalen dat het nodig is. Staat je hengst treurig naar de paarden in de wei te kijken vanuit zijn stalletje, hij mag er tenslotte niet bij, of loopt hij cool in een goed afgesloten wei naast de kudde? Is hij goed handelbaar of sluit je een extra levensverzekering af als je ermee op pad moet? Allemaal voorbeelden van situaties waar je wel of niet beslist om te gaan castreren.
groet Elsbeth

Marianne schreef op vrijdag, 9 april 2004, 19:48:


Ik begin ook te twijfelen Marianne, je haalt me de woorden uit de mond?
Elsbeth

Marianne schreef op vrijdag, 9 april 2004, 20:42:


Toch denk ik dat je wormenkuren waar 6 weken tussen zitten niet als 1 kuur kunt zien. Dat zijn verschillende kuren. Bij een infectie moet je de kuur afmaken, Krijg je een week later een andere infectie dan krijg je weer een kuur die je af moet maken.

Verder krijg je voor besmettingen met verschillende bacterieen ook verschillende soorten antibiotica. Omdat iedere bactieriesoort weer een andere gevoeligheid heeft voor een antibioticum. Zo zouden de verschillende wormen ook meer of minder gevoelig voor de verschillende wormenkuren kunnen zijn en dan is afwisselen wel verstandig.

groet
Elsbeth

Maaike schreef op vrijdag, 9 april 2004, 20:51:

Ik denk dat het negatieve hengstgedrag (alleen denken aan merries met hun mooie ....... )) heel frustrerend is voor een hengst die dan toch niet mag (komen aan hun mooie .......) Zodra dit gedrag optreedt zou ik castreren. Verder denk ik dat bij een handelbare hengst, die heerlijk in de wei kan, en spelen met kameraadjes het niet uitmaakt of hij na zijn eerste of tussen zijn tweede of derde gecastreerd wordt (voor geest dan). De lichamelijke kenmerken zijn voor zover ik weet dat ze iets groter worden. Hengsten zouden beter hun spieren kunnen ontwikkelen (helpt dat mannelijk hormoon aan mee) dan ruinen.

Wel denk ik dat het uitmaakt of je een maagdhengst castreert of een dekhengst. Laatste is hengst in zijn hoofd en dat snij je niet weg. Verder heb ik inderdaad ook gehoord dat laat catreren, na 6e, een zwaardere ingreep is.

Marianne heb je er over nagedacht dat de leeftijd van castreren die jij standaard noemt niet is ingegeven door het feit dat de meeste paarden op die leeftijd zadelmak/ingereden/getuigd worden?

groet
Elsbeth

Marianne schreef op vrijdag, 9 april 2004, 21:25:


Groet
Elsbeth