Hoi,
Zomaar even een verhaaltje over Isabella's reactie op andere paarden. Ik zeg wel eens dat ze niet veel om andere paarden/pony's geeft, en vanavond bleek dat maar weer eens.

Ten noorden van haar wei staat op ca. 100 meter afstand een kudde minipony's van kampbewoners die op ca. 100 meter afstand ten oosten van ons wonen. Echt naast haar wei lopen dus de "buur"pony's Blacky en Mickey (hengstje).

Nou ik had vanavond Isabella aan de hand voor het huis in de berm grazen. Hoor ik in de verte kabaal in de kudde en volop gehinnik. Een hoge schrille hinnik, duidelijk van de hengst daar van die kudde. Gevolgd door een net zo'n hoge schreeuw van hengst Mickey.
Daarop stormt Blacky naar buiten en gaat nogal neurotisch op en neer lopen. Gevolgd door Mickey die bleef hinniken, gevolgd door een hinnik die zich verplaatste.

De kuddehengst werd, zo bleek even later, aan de hand naar het kampje vervoerd om daar (zag ik toen) kennelijk een zojuist gearriveerde merrie te moeten dekken.

Nou we hadden dus opschudding in de kudde achter op het veld. Blacky en Mickey die aan het rennen en hinniken waren, aan het eind van de straat een merrie die uit een trailer werd uitgeladen en een hengst die al dribbelen aan de hand volop hinnikend werd meegevoerd.

En wat doet Isabella ... die kijkt even op (hoofd denk ik 30 cm van de grond), spitst haar oren even naar die minihengst achter haar en gaat vervolgens gewoon weer verder met grazen. De rest interesseerde haar geen ene moer.

Nu is het gras wel heel erg lekker natuurlijk, maar uit deze reactie blijkt voor mij toch maar weer, dat ze het kudde-gedrag niet echt mist. Anders was ze toch wel wat "beweeglijker" geweest denk ik zo.
Blacky in ieder geval wel, want die wist van gekheid niet meer hoe hij bokken moest.

Of zal dit macho-gedrag zijn geweest bij die mannen onderling??

Groeten,
Ingrid