Spirithorses schreef op maandag 9 januari 2006, 0:47:


:) Heb ik het juiste baasje gezocht of niet ?

Ik schrijf het maar even aan deze kant. Het gaat over zo maar een gedachte die bij me opkomt over wintergras, fructaan en hoefbevangenheid.
Iedereen die denkt een antwoord te hebben op mijn volgende vraag: "graag!". Want dit berichtje staat vol speculaties en aanname's, simpelweg omdat ik de weg niet weet om achter definitieve antwoorden te komen.
Ik loop al maanden met het idee, dat we mogelijk met zijn allen rond het hele fructaan gebeuren iets over het hoofd zien, of ergens langs kijken zonder het te zien.
Ik vind het min of meer aannemelijk dat het gras in deze tijd fructaan opneemt om dat als een soort anti- vries te laten werken. Je kunt dat nog wel als natuurlijk zien. Hoewel je je af kunt vragen of gras ongelimiteerd fructaan kan blijven opslaan? Als er geen verbruik is, of misschien een minimaal verbruik om in leven te blijven, (want het hoeft nu niet te groeien) Waar blijft die zooi dan? Hoe natuurlijk is het dat een plant maar voedingstoffen op blijft slaan, terwijl het niet nodig is?
Maar laten we ervan uitgaan dat het programma van Frans in zo verre klopt, dat het een aardige indicatie is van het verloop van het fructaangehalte in gras.
Nu lopen onze paarden daar van te eten.
Het fructaangehalte is al 2 dagen hoog en hier en daar nog stijgend.
Bloedje link zou je denken. En toch: er gebeurt niks. Tenminste, voor zover ik kan overzien.
Dus dan zou je denken: "het maakt niks uit voor een paard wat altijd buiten loopt hoe hoog het gehalte is"
Zou de natuur daar geen rekening mee gehouden hebben? Heeft zij dat niet geregeld?
Is het niet simpelweg zo, dat juist omdat het koud is, en een paard buiten loopt, hij veel meer suiker -brandstof- kan verwerken en gebruiken in zijn darmkachel ?
Stel dus: je paard loopt altijd buiten, krijgt geen onnatuurlijke suikers bijgevoerd en eet dus eerlijk natuurlijk voer.
Moeten we dan bang zijn voor de gezondheid van een graseter als hij gras eet?

Piet

Ilona Kooistra schreef op maandag 9 januari 2006, 12:58:


Dat is ook een interessante stelling. Ons gras is niet natuurlijk!
Om hoefbevangenheid op te lossen moeten we dus natuurlijker gras zaaien?
Ik denk dat ons gras wel degelijk natuurlijk is, alleen andere groei-eigenschappen heeft. Het zijn ( ik weet niet of het inmiddels al allemaal genetisch aangepast wordt) selecties, die dmv bv mutanten op bepaalde eigenschappen worden gekozen en verder gekweekt. Bv, breed uitstoelende groei of groei bij lagere temperaturen, of "als de donder reageren als je stikstof op je mik krijgt" enz enz.
Je klinkt heel zeker als je zegt dat "natuurlijke" grassoorten veel minder fluctueren in fructaangehalte. Is dat ergens te zien? Welk paard in Nederland loopt dan op natuurlijk gras?
Lopen de paarden die niet bevangen worden dan wel op die natuurlijker grasgronden? Welk gras hebben jullie?

Piet

e m kraak schreef op maandag 9 januari 2006, 12:56:


Je roept hiermee nog meer vragen op. Als ook dat allemaal niet uitmaakt, danken we dan het feit dat het paard gezond blijft aan de fructaan tolerantie die het heeft? En heeft een paard wat onder de zelfde omstandigheden bevangen raakt dat niet?

Of zou het toch een extra hulp zijn. Ik heb geen Ijslanders, maar normale :) paarden. en ik ga het nu eventjes op mensen betrekken.
Wat doen we in de winter? We eten stampotten, warme chocolademelk, hete snert met worst en we doen onze dikke jassen aan en een pet met oorkleppen op,stro in de klompn en een krant veur de borst M.a.w. van nature nemen we extra brandstof ondanks onze extra aankleding.
Dikke kans dat een paard dat ook doet.

Ilona Kooistra schreef op maandag 9 januari 2006, 13:27:


Nou, mooie gelegenheid voor een enquete?
Als je paard altijd in de wei loopt en het is hoefbevangen geraakt, welk type/soort gras eet het?
Als je paard altijd in de wei loopt en nog nooit bevangen is geweest, welk type gras eet het?