Mijn paardje Rowena van ergens begin 20 had al jaren last van hko.htm">hoefkatrolontsteking met name aan haar rechtervoorbeen. Dit is doormiddel van foto's bij de veearts vastgesteld.
Driekwart jaar geleden ben ik meer te weten gekomen over natuurlijk bekappen. Ik heb de cursus gevolgd en natuurlijk bekapper Hans Arendse heeft Rowena de eerste keer natuurlijk bekapt. Vervolgens heb haar hoeven zelf bijgehouden.
Ze liep zonder ijzers echt super en is, tot nu toe, in tegenstelling tot voorheen geen dag kreupel geweest. Ze kon overal overheen rennen asfalt, stenen etc. Maar helaas loopt ze nu sinds twee weken erg slecht. Ze is ook steeds slechter gaan lopen. Ze is heel erg gevoelig aan haar voorvoeten. Lopen lukt nog net als de ondergrond helemaal gelijk is. Maar als ze een steentje of takje tegenkomt wil ze niet meer verder lopen. In het zand is ze minder gevoelig. Maar als ze met volle zand voeten op harde ondergrond komt wil ze ook niet meer lopen.
Enkele weken geleden is Rowena erg ziek geweest (bronchitis). Ze heeft toen enorme hoeveelheden antibiotica gekregen. Ik heb gelezen dat ze van antibiotica hoefbevangen kunnen worden en vreesde dat Rowena door haar plotselinge kreupelheid ook bevangen zou zijn.
Van het weekend heb ik daarom natuurlijk bekapper Hans Arendse laten komen. Volgens hem was ze niet bevangen. Om haar minder op haar toon te laten landen heeft hij haar (iets) minder steil bekapt. Na de bekapping is ze eigenlijk nog slechter gaan lopen.
Hoe is hoefbevangenheid eigenlijk te constateren? Ik heb begrepen dat dit niet altijd gepaard gaat met een gekanteld hoefbeen. Een foto zegt dus ook niet alles.
Omdat ik niet meer zo'n vertrouwen heb ik mijn traditionele veearts weet ik niet meer zo goed wat ik hier mee aan moet. Heeft er iemand raad of een goed adres van een "natuurlijke veearts"?
.

Mandy Taal schreef op maandag 9 januari 2006, 11:59:

Ik zou Hans nog eens bellen en vragen of hij nog eens komt kijken. De hiel verlagen is altijd goed. Een veearts of wie dan ook kan pas echt iets zeggen als er foto's van gemaakt zijn.
Is de zool plat?

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op maandag 9 januari 2006, 14:32:


Deze hoeven zijn ook echt héél erg steil. Ik ken ze doordat mandy en claire hier in de buurt zijn geweest op vakantie.


Tsja maar zelfs dát is verneukeratief (sorry, kon even geen ander woord vinden wat de lading goed dekt). Heel veel paarden hebben ietwat wittelijn separatie als je de röntgenfoto bekijkt (of de hoef van buiten bekijkt/voelt)

Zijn de hoeven warm? Warmer dan eerst? Dat wijst nl op een ontsteking: hoefbevangenheid.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Bedankt voor jullie reactie! Ik weet nog wel dat jij (Ilona) Rowena's hoeven zo koud aan vond voelen. Rowena's hoeven voelen nu wel iets warmer aan als voorheen. Volgens mij voelen alle voeten (voor en achter) even warm aan.
Rowena's hoeven zijn inderdaad ook wel erg steil en diep. Toch is aan de achterkant de hoefwand gelijk met de zool.

Toch hko.htm">hoefkatrolontsteking!

Vandaag is Hans Arendse weer bij Rowena geweest. Hoefbevangen is ze dus in elk geval niet. Hij heeft met een tang erg hard op verschillende plekken op de zool gedrukt. Hier reageerde ze helemaal niet op.
Ik vrees dat haar oude kwaal: hko.htm">hoefkatrolontsteking toch weer opspeelt.
Ik heb voor een paar weken hoefschoenen op proef om te kijken of ze hiermee minder gevoelig kan lopen.
Wat kan ik nog meer doen dan natuurlijk bepakken (achterkant laag houden) en zoveel mogelijke bewegen?
Voorheen gaf ik haar van de paardendrogist een homeopathisch middel met o.a. MSM zwavel. Is dit inderdaad goed of toch ook een erg duur suikerklontje?
Hoe wordt er gedacht over het inspuiten van gewrischtvloeistof? Twee jaar geleden is dit voor het laatst gedaan, tot nu toe heeft dat dus toch redelijk geholpen.
Sorry voor al mijn vragen maar ik wordt er ook een beetje moedeloos van.

Mandy Taal schreef op donderdag 12 januari 2006, 12:33:


Het beste middel dat ik ken is te vinden op www.natumed.nl
maar wat dacht Hans ervan dan?

Piet

nah, tuurlijk Natuurlijk!

Mandy Taal schreef op donderdag 12 januari 2006, 12:33:


Je schreef dat ze op zand minder gevoelig is. Dat is niet typisch kenmerkend voor hko.htm">hoefkatrolontsteking hoor. Dan lopen paarden meestal beter op het harde en slechter op zachtere ondergrond.

Ik wil hiermee alleen maar zeggen dat je niet direct kunt zeggen: "dus toch hko.htm">hoefkatrolontsteking". Voor hko.htm">hoefkatrolontsteking maken heel kleine steentjes ook niks uit, en je zegt dat ze daar juist zo erg op reageert.

Misschien heeft ze een overgevoelige straal.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Hoe kom je erbij dat de hko.htm">hoefkatrol opnieuw zou opspelen? Er zijn zoveel oorzaken voor niet goed lopen!
Is de zool misschien erg plat, zei Hans daar iets van? Heb je door de ziekte minder gedaan en is ze misschien stijf en toont ze daarmee haar zwakke kant? Loopt ze erg op de voorhand en belast ze daardoor de voorbenen meer? Kun je haar goed rechtrichten op de Antoine de Bodtmanier? Heeft ze misschien in verhouding tot weinig werk wegens ziekte veel voer gehad en is ze misschien tevens insulineresistent en daardoor nu stijf? Ik noem maar wat dwarsstraten, er kan zo ongelooflijk veel mee te maken hebben!
Antoine de Bodt beweert dat kreupelheid waarbij het paard zijn hoofd knikt, uit de rug voortkomt. Wanneer de kwaal echt in een hoef zit, zie je dat aan het feit dat deze hoef een kleinere pas maakt en/of minder wordt opgetild.
Ik ben er inmiddels wel achter dat heel veel kreupelheid voortkomt uit spierproblemen, al dan niet door beweging of mineralenhuishouding.

Inderdaad was het van mij alleen een vermoeden dat bij Rowena de hko.htm">hoefkatrolontsteking weer zou opspelen. Zelf vond ik het ook raar dat ze op zand beter liep en op hele kleine steentjes heel gevoelig.
Gelukkig gaat het al weer een heel stuk beter. Ze kan nu blootvoets weer een beetje lopen, maar nog steeds wel heel erg gevoelig. Gisterenavond heb ik een heel stuk met haar gewandeld met schoenen aan. Ze was toen weer helemaal happy en heeft een deel van de terugweg naast me lopen dansen.
Ik kijk even aan of de gevoeligheid gewoon overgaat. In de tussentijd kunnen we met de leen schoenen in elk geval weer even uit de voeten.

Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 januari 2006, 16:42:


Wat kunnen zoal de oorzaken zijn van een gevoelige straal?

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl/

Peet schreef op zaterdag 14 januari 2006, 23:09:


Met name ongetraindheid, en dan niet zozeer van de straal op zich als van het straalkussen. Ongetraindheid is eigenlijk standaard hier in NL met onze vlakke harde bodem (asfalt en geen rotsen) en wijze van bekappen waarbij de hoefwand dragend is en de straal geen contact maakt met de grond. Als een straal te dik is (of de hielen ineens korter zijn gezet zodat de straal teveel uitsteekt) kan dat ook gevoeligheid veroorzaken. En als een paard bijvoorbeeld op een grote steen heeft gestaan (bv in galop) dan kan dat ook een soort kneuzing geven.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 14 januari 2006, 23:17:


Thanks!
Dan blijft het - ondanks de oorzaken die je noemt - toch nog een raadseltje van Jovarna betreft.
Een paar maanden geleden waren haar voorhoeven immers gevoelig en sindsdien heeft ze hoefschoenen. Afgelopen week was Fred weer bij haar en nu is ze alleen linksvoor nog een beetje gevoelig. Dus rechtsvoor niet meer gevoelig en linksvoor een stuk minder gevoelig; het gaat dus weer de goede kant op!
Maar, van beide voorvoeten waren de punten van haar stralen gevoelig. Wat zou dit kunnen zijn dan?

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl/

Peet schreef op zaterdag 14 januari 2006, 23:30:


Mooi!


Dat heeft niks met het straalkussen te maken, en sowieso kun je de gevoeligheid van het straalkussen eigenlijk niet meten door een tang te gebruiken. Het zijn namelijk meer de trillingen die voor de gevoeligheid zorgen en niet zozeer een langzaam opbouwende druk. Als je de hoef doorzaagt dan zit onder/boven de tip van de straal het hoefbeen, waarom ze daar gevoelig is weet ik niet. Misschien is het op het moment wat dun? Is het al eens op dezelfde wijze getest?

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 14 januari 2006, 23:35:


Hij heeft de tang niet op de stralen gezet; dit voelde hij met z'n duim en daar reageerde ze op.
Ja, de straalpunten zijn inderdaad wat dun.
Ik weet niet meer of hij ze de vorige keer ook getest heeft, of dat hij toen alleen de zolen heeft getest.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl/

Peet schreef op zaterdag 14 januari 2006, 23:39:


Ik kan me ook voorstellen dat het de zoollederhuid is die toch nog wat geirriteerd is. Dat zul je door de dunne punten van de straal beter kunnen voelen dan door de zool.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!