Carry schreef op dinsdag 3 januari 2006, 20:03:


hihihii... net varkens op zoek naar truffels!

Michiel schreef op woensdag 22 september 2004, 14:23:


Op een stageadres (Ardennen) hadden ze in een weiland met een stuk of 6 paarden ook een schuilstal met 4 ruimtes. IEn ik keek mijn ogen uit!

Deze eigenaresse deed dit omdat ze merkte dat 1 grote schuilstal niet voldeed aan al die paarden. De kudde kon goed met elkaar opschieten maar er was altijd wel òf de leider òf een vriendje v/d leider die niet wilde dat een jonkie in de buurt kwam in de schuilstal. Deze stond dan alsnog buiten in de wind te vernaggelen.......

Verder was er geen andere schuilstal voorhanden, dus het jonge grut kon moeilijk ècht beschut staan. Dit vond de eigenaresse niet natuurlijk:
In de natuur zou waarschijnlijk het jonkie (als het echt guur werd) een andere schuilplek proberen te vinden.

Zodoende bouwde ze een schuilstal met 4 compartimenten. Natuurlijk werd het compartiment wat het meest uit de wind stond gebruikt door de leider en zijn vriendjes.
Maar nu kon het jonge grut ook redelijk goed uit de wind staan, in het compartiment ernaast.
En in de vroege lente zag je juist dat de leider in het compartiment ging staan waar de meeste zon op kwam... hihi .. over rangorde gesproken.

De schuilstal was gebouwd met zo'n schuif-constructie. Dat je de planken van bovenaf naar beneden laat zakken.
Voor de liefhebber heb ik evt. wel een foto per mail....

brigitte schreef op dinsdag 10 januari 2006, 18:40:


Ik wil bij deze meedelen dat het de moeite waard is om naar deze lezing te gaan. (Helaas ben ik zelf verhinderd)
Je zal er een hoop van op steken en Yvonne van der Velde heeft een zeer interessante kijk op paarden & het natuurlijk omgaan met paarden.

als wij altijd in de buurt van het strand komen word er eerst nog eens

Kan dat 'strand-poepen' ook niet gewoon een kwestie van adrenaline zijn? Het paard weet tenslotte: zo meteen gaan we lekker een harde galop maken/ ons lekker uitleven.
Die voorspanning kan toch leiden tot mesten? Dat zie je ook wel eens bij honden toch?
En erna, tja... dan is de spanning er van af en ontspant het paard zich , zou je zeggen... dus mest hij weer.
Weet iemand of hier een kern van waarheid in kan zitten? Of zit ik er helemaal naast?

Ans Jondral schreef op maandag 20 februari 2006, 15:18:


Ik heb met deze methode gewerkt en kan het iedereen aanraden. Wel een paar voorwaarden:
- Stevig touw gebruiken en halster (wij hadden een zelfgemaakt touwhalster) voor als het paard gaat hangen > laat het paard dus ook hangen; schenk er geen aandacht aan/ niks zeggen, niet op reageren! Anders weet het paard dat ie met deze aandacht, weer aandacht van jou krijgt en dan stop tenslotte ook de enge 'prikkel' die je aan het geven bent.
- Doe deze oefening wel op een veilige plek waar het paard niet met de benen klem kan komen te zitten en waar hij zich verder niet kan beschadigen. Leg bijv. rubberen matten neer.
- Zorg voor je eigen veiligheid. Wij hadden een paard dat schopte als je z'n benen aaide. Vul een stevige werkhandschoen met zaagsel, knoop die dicht en verbindt hem aan een stevige stok. Jij betast dan van een meter afstand het paard met die handschoen. Het paard trapt ernaar: niks zeggen! Je gaat steeds een stukje verder.langs het been. Als hij eventjes niet heeft geschopt naar de handschoen: uitvoerig belonen en/of stoppen!

De andere sessie's proberen steeds korter te maken; als het paard een tijdje niet vervelend doet naar de handschoen: stoppen met de oefening.
Later overgaan met het voelen/ aanraken met je eigen hand: het extreme schoppen is dan vaak voorbij.

Deze oefening zou je bijv. ook kunnen doen met een plastic zak aan een stok wat herrie maakt met kreukelen. En dit langs het hele lichaam laten gaan. Wel rustig aan beginnen. Het paard moet niet meteen een hartaanval krijgen omdat je overal in 1x op het lichaam zit.

Sorry, ik ben het volledig met Jose eens. Het is niet zo handig om een jong paard te kopen als je jezelf als angstig omschrijft.
Ik weet dat we hier zijn om advies te geven en dat doen we ook, maar ik wilde mijn reactie toch even kwijt: voor het geval meerdere personen er aan zitten te denken om een jong, onbeleerd paard te kopen, terwijl ze er eigenlijk niet zo veel ervaring mee hebben. Niet doen! Er zijn genoeg beleerde, makke paarden waar je veel mee kunt.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 22 februari 2006, 13:59:


Bij ons vroeger op de manege was ook een pony die moeite had met plassen. Hij ging dan wel klaar staan maar er kwam voorlopig niks. Dan gingen we met z'n allen fluiten. Dan kwam de urine wel altijd.
Je kan idd proberen door elke keer als het paard urineert, dat je dan zelf fluit, zodat hij dat gaat koppelen. Misschien helpt het na een tijd.