van lennep schreef :
> Even een vraagje , Pien ,
> Als Spirit zich blijft gedragen , zou je hem dan nog weghalen
> bij zijn moeder? Zoja , waarom dan , ik bedoel , KAN hij er
> gewoon niet bijblijven?
> Misschien een stomme vraag , maar ik kan alleen maar bedenken
> dat het veulen zun moeder misschien 'leegtrekt'? En dat dat een
> reden zou kunnen zijn om ze te scheiden, of zie ik nou wat over
> het hoofd??
Ow ja, Holly is nu erg aan het interen, ze is behoorlijk mager nu en heeft veel bijvoer nodig, maar ze heeft energie voor 10.
We houden haar nu wel zoveel mogelijk uit de les zodat ze alle energie aan haar veulen kan blijven geven. Da's het meest logische.
Voor mij is dit een normaal verschijnsel, zogende merries zijn in de natuur ook dun, maar die komen wel weer bij hoor, dat herstelt zich wel.
Maak ik me niet veel zorgen over, het zou echter anders zijn als ze moe en lusteloos zou worden maar dat zien we niet zo.
Bovendien weet ik van mensen (ik ben lactatiekundige geweest, ooit) dat het energieverbruik van de moeder naar een geheel ander peil gaat, dwz dat ze spaarzamer met haar energie omgaat zolang ze borstvoeding geeft, en dat zal bij paarden niet anders zijn.
Naja, dat het er wat minder mooi uitziet, ach, we leggen het de mensen wel uit waardoor dat komt.
Ik wil het zolang mogelijk zo laten want ik zie hoe goed het Spirit doet en hoe stabiel en gezond hij is. De melk blijft zoveel waardevolle stoffen behouden, daar kan geen bijvoer aan tippen, ook al drinkt hij niet meer zo heel veel, wel drinkt hij nog regelmatig.
En het geeft hem troost in "enge"situaties.
Verder zien we dat hij zichzelf al geleidelijk aan het spenen is. Holly kan zonder enig probleem een dagje weg, hij heeft genoeg andere paarden om zich heen, bovendien geeft ze zelf ook regelmatig aan dat ze er geen zin in heeft als ie drinkt. Het lijkt haar bijvoorbeeld op sommige momenten helemaal niet uit te komen, wanneer ze werkt bijvoorbeeld, dan duwt ze hem weg.
En waarom
scheiden da's zo traumatisch... veulen van zijn mama weg naar onbekende omgeving, mama aan het huilen, veulen aan het huilen....
Nee, we zetten hem geregeld apart met een paar ander paarden, zo gaat het veel geleidelijker en is er geen drama.
Zodra het beter weer wordt gaat hij overdag in een aparte groep en 's nachts bij zijn mama, en steeds minder vaak.
Altijd
in in het zicht en op hinnikafstand van zijn moeder, werkt prima !!!!
Holly lijkt het al helemaal niet te deren, die mist hem echt niet en hij haar ook niet zo.
Maar hij
moet nou eenmaal een keer weg, ik wil geen inteelt.
Groet, Pien
www.spirithorses.beWestern Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen