Cassandra Berg schreef op donderdag 16 februari 2006, 10:24:

Binnen het behaviorisme gaat men ervan uit dat alles een object zonder eigen wil is. Terwijl eigen keuze ook deel uit maakt bij het nemen van beslissingen. En dat is wat het behaviorisme wordt verweten.

Behaviorisme vult de humanistische psychologie aan en andersom.
Toch even dit ...

Wat is vrije wil?
Daar valt ook veel op af te dingen.

Mensen en dieren, wij allemaal kiezen dat wat het meeste voordeel oplevert, wat het meest belonend is. Is dat vrije wil?
Of is het feit dat er een keuze mogelijkheid is, al vrije wil?

Kiezen we wel zo vrij, of is het gewoon onderzoeken dat wat het meeste voordeel oplevert, en dat gaan we dan doen? Overigens een ander helpen en andere sociale en sprirituele keuzes, zijn erg belonend en worden vaak "gekozen".

Zijn we wel in staat om iets te kiezen, wat minder voordelig is? Ik dacht het niet, dat is immers erg dom en berust op een vergissing. Paarden kiezen vaak dingen die hen pijn opleveren, ja maar dat doen ze op grond van voor hen belangrijker zaken, zoals meegaan met de ruiter. Waar is dan de vrije keuze?

Michiel

Piet schreef op donderdag 16 februari 2006, 11:14:



Voor mij precies zo, m'n hersens willen er niet aan wennen.
Mensen zij hier verschillend in, geeft niets.
Dat wil helemaal niet zeggen dat we die leer technieken niet
gebruiken hoor ... let op dat is iets geheel anders.

Als ik me er toe zet, dan kan ik die technische brei snappen en herkennen als iets wat ik spontaan en intuïtief al voor een deel doe. Een specialist kan wellicht kleine beetjes bijschaven bij mij oke.

En inderdaad passie, plezier, kalmte, duidelijkheid, samen stil staan, hoofd tegen hoofd, vriendelijkheid, gezamenlijkheid, samen de zelfde kant op kijken. Al deze dingen boeien me meer dan skineriaans. En zijn waardevoller in mijn ogen. Het een sluit het ander niet uit, natuurlijk.

Michiel