jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:05:


Zou een heel goed idee zijn. Ik schreef dat niet voor niets.

Verder herhaal je gewoon steeds dezelfde mechanische onzin en krijgt niet mee wat ik opschijf. Precíes wat ik al aangeef.

LDR: en dat is wat anders? Dénk! Dat is het geestelijke opgeven tot het lichamelijke doortrekken. Een stap vérder. Blijft dwang. Blijft mishandeling. Blijft dat daar medailles voor worden gegeven en dat die sport dús failliet is: de hoofdprijs gaat naar de vleesgeworden afdwinger.
Het hoogst haalbare in de klassieke dressuur is dát. Dan is klassieke dressuur in de praktijk dús verworden tot dwangmatig automatiseren en is iedereen erbinnen die de minder gedwongen methode aanhangt een uitzondering. De regel is dwanmatig, dat is triest maar werkelijkheid. Zelfs het (onzin)woord 'dressuurmatig' krijgt al een nare associatie.

HC

Spirithorses schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:24:


Even een vergelijking Pien die jij vast zal begrijpen. Bij met de sterkere, agressievere roofvogels werken wil je pertinent géén vogel die met de hand is grootgebracht; die heeft geen natuurlijk respect (angst) voor de mens.
Dat is niet per definitie met elke individu van elke soort zo doch je gaat geen honderden uren investeren in de hoop op die uitzondering.

Zo is het helemaal maar de vraag of inprenting van een hengstveulen wel een goed idee is.
Ik heb dat bij de keuze voor Capricho ook zwaar laten wegen; liever géén 'vertrouwelijk' veulen. Een paard is een groot beest en dat is het

Ik verwacht dat jij pas echt moet gaan opletten per januari 2007 als zijn hormonen gaan opspelen en hij gaat testen; let dan héél goed op landjepik. Moet je óf gelijk bij zijn óf accepteren dat je rgelmatig echt hard lik-op-stuk moet ingrijpen. Zul je in de groep ook zien. Degenen die niets van hem pikken hoeven maar te kíjken, de toegeeflijker paarden moeten regelrecht tráppen.
Wees je er de eerste jaren bewust van dat tot meermalen dagelijks een grenstoets normáál is; hij kán niet anders, dat is zijn programma. Heb je dat gehad, dan is het weer duidelijk.
Die van mij is een echte macho haremhengst maar zonder énige frustratie. Alle meiden zij gék op hem omdat hij veel vlijt en bijna alles toestaat. let op; toestaat. Hij laat wel merken dat híj het toestaat. Als het erop aankomt is hij zelfs de baas over Arabella. Daar hoeft hij zch maar voor op te richten.

Dé gouden regels zijn:
- geef hem altijd een open deur, dwing hem niet tot verzet
- sta geen mm. landjepik toe

Dit laatste is lastiger dan het lijkt. Capricho wil bijvoorbeeld vaak naar mij vlijen en raakt gefrustreert als ik dat afwijs. Het heeft láng geduurd voor ik het subtiele verschil tussen een voorzichtige grenstoets en een slijmaktie zag. Is nóg wel eens moeilijk voor me, maar dat is geen punt voor hem; de meiden zijn ook elke drie weken hengstig
Ook dat is echt goud van wat ik met een hengst ervaar: hij is véél flexibeler en vergevingsgezinder dan de meiden. Zie het als mijn positieve interpretatie van hardleerser

HC