jose schreef op zaterdag 25 februari 2006, 19:05:
> Maar geef me nu dan een concrete waargebeurde gebeurtenis.
> Want die hebben we nog niet gehad, behalve het verhaal van het
> paard wat over de kop ging.
>
> Boog hij pas in op het moment dat hij helemaal stil stond of
> deed hij dat al terwijl hij nog bezig was vaart te minderen?
>
> Zou dat mogelijk zijn? Een paar van die verhalen?
Een verhaal....maar diverse malen op het zelfde punt uit MOETEN voeren.
Vanaf de boerderij waar onze paarden staan loopt er een zand/steenpad naar de openbare weg met aan weerskanten een diepe meestal droogstaande sloot van ik schat een meter diep en 2 breed.
Cirkel draaien betekend zo ongeveer om je as draaien...er past net een flinke auto over dat pad.
Vrijwel aan het einde van dit pad staat nog een huis met afgezette tuin.
In die tuin loopt vrijwel dagelijks een verschrikkelijk klein mormeltje die er een sport in ziet om elke keer waneer wij langs komen plotseling te voorschijn te schieten en dan luidkeels begint te blaffen.
IK weet het....en probeer zo rustig mogelijk te blijven, zodat mijn paard ook rustig blijft.
Mijn paard weet het blijkbaar niet ,ondanks dat ik dacht dat ze de plek wel zou onthouden ? en laat zich dus steeds verrassen en de stuipen op het lijf jagen , misschien omdat de hond niet zichtbaar is door het haagje wat langs de tuin loopt.
Overigens...op de boerderij waar ze staan lopen elke dag 2 honden om haar heen te blaffen en dan verzet ze geen stap of gaat er zelf achteraan om ze weg te jagen. Het is dus geen oplossing van even
desensibiliseren , dit is gewoon een feit waarmee ik rekening moet houden.
Indien ik opweg naar huis ben, dus van de openbare weg af kom is er geen probleem.
Mijn paard schrikt zich welliswaar telkens het apenzuur en zet het dan op een lopen maar ach...tis een zandpad zonder verder verkeer en in de buurt van de boerderij bij de andere paarden stopt ze uiteindelijk toch wel is dan mijn gedachte.....das dan tot ongeveer een 700 meter verderop hoogstens gewoon scheuren dus.
Daar grijp ik niet in met een ORS...ik zie dan geen NOOD(zaak).
Meestal is ze dan na een meter of 20 voorbij de tuin al wel weer terug te rijden op zit en stem.
Andersom....als ik dus van huis weg ga richting die openbare weg gebeurt er natuurlijk hetzelfde.
Ook dan schrikt mijn paard zich hetzelfde apenzuur en neemt de benen.
NU heb ik echter WEL een probleem....er loopt een openbare weg en wat van links komt kan ik aan zien komen...de rechterkant echter niet.
Onze boer met zijn vrouw hebben daar in exact de zelfde situatie al eens met een kar in de sloot gelegen...een op hol geslagen paard....niet meer bestuurbaar ....de weg op....op een haar naar de auto gemist....en op zijn kop na een botsing met een boom of paaltje.
Ze hebben ook al diverse malen daarvoor wel geluk gehad waarbij ze de aan de overkant van die kruising het pad in konden schieten zonder autogevaar....
Geprobeerd te stoppen voor de weg uiteraard op de "normale manieren"....door het hard aantrekken van de wielrem en teugels (met bit) en het roepen HOOO, stem is vrij normaal op de kar. (paniek reactie van de mens in de kar natuurlijk , wat kan je anders he?)
Alle keren....geen reactie tot stoppen maar scheuren...nog harder scheuren....met geblokkerd wiel de weg over is geen probleem...
Nu rijden ze helemaal niet meer...aangspannen is de ORS wat lastiger he ? al zou het waarschijnlijk wel kunnen nmm.
Omdat ik niet levensmoe ben en dus ook niet klakkeloos die weg op wil schieten is dit nu een uitgerekende plek om te controleren of de ORS er nog fijntjes inzit zoals bedoeld.
Een normale stop werkt NIET , dat heb ik al diverse keren geprobeerd en was beslist GEEN succes.
De tuin van die mensen loopt nml. ook door tot die zelfde openbare weg, het hondje blijft dus op de zelfde hoogte mee rennen en blaffen.
De tuin is schat ik zon 10 meter diep tot de weg begint.
In die tijd dat ik er langs loop....komt het hondje vanaf het huis aanrennen....gaat blaffen en loopt de rest mee.
Ik schat dat ik een meter of 4 langs die tuin ben voor de hond bij het hek is en aanslaat....
Blijft er dus 6 meter over.
Mijn paard schrikt en zet het op een lopen(afwisselend reden we daar stap of draf...nu elke nog maar in stap) ....dit zal ook een meter kosten voor het op gang is....
Want ik begin natuurlijk meteen met mijn eerst roep naar haar , ik strijk wel langs de teugel maar roep tevens haar naam, zal zo uitleggen waarom.
Dit houd dus in dat ik nu , met die ORS binnen 6 meter gestart ben en weer stil sta waarna het paard mij aan wil kijken en ik het paard de andere kant op doordraai zodat het met het hoofd richting hond staat., das ongeveer een 3/4 cirkel.
Wij zijn nog nooit in die sloot beland...in geen van de 2 dus het stoppen gebeurd op een redelijk rechte lijn.
Het beginnen van het aankijken gebeurd op zijn vroegst als ik al weer in stap ben en bijna stil sta....maar al zou het in gallop zijn dan was mij dat nog best...zoals gezegd , nog steeds niet levensmoe.
Het paard blijft dan overigens ook gewoon stilstaan en na even te wachten kan ik haar zelfs richting hond vragen, omdraaien en langs de tuin gewoon doorstappen zonder verder paniek terwijl de hond nog steeds keft. (soms smeert de hond hem al keffent als ik dichterbij kom)
Geen dagelijkse ervaring.....maar ik heb dit nu dus echt al wel diverse keren (zo'n10 tot 15 keer) moeten doen om niet op die openbare weg te schieten....en het werkte elke keer weer.
Het zou overigens ook wel erg dwaas wezen als ik zoiets als de ORS aanbeveel waarvan ik niet eens weet of er op te vertrouwen is of dat het wel werkt.
Ondanks dat ik misschien iemand niet mag, wens ik niemand maar dood.
Het roepen van de naam is een aangeleerde oefening zoals jij al voorgesteld had maar dan met HO en wortel.
Ho is normale stop....dat werkt niet in paniek situatie.
Het roepen van haar naam was ik al mee bezig al voor ik kennis maakte met de ORS.
Ik heb deze ORS bewust gekozen als extra...2 dingen....zowel de hand beweging als het roepen.
Het roepen van haar naam doe ik nml. ook als ik haar aandacht wil.
Niet zomaar aandacht....ik wil als ik haar naam roep dat ze me met TWEE ogen aankijkt....zodat haar hele hoofd een behoorlijk eind in mijn richting zal moeten draaien !
Ongeacht waar ik sta (in de wei of bak bijvoorbeeld als de aandacht weg is.....of ongeacht waar ik zit !!! snapjem? Dat kan dus weer in die bak of wei zijn...maar ook op de rug !!
Mocht ik nml. met mijn rechterhand strijken uit gewoonte bijv omdat ik rechtshandig ben (in paniek denkt ook een mens niet altijd even helder na) en het hoofd is naar links afgewend omdat daar het geluid vandaan kwam....zal mijn paard niet ZIEN dat ik dat doe...het hoogsten voelen door het teugel gewicht (als dat al doordringt).
Uiteraard leer je het je paard zowel links als rechts aan...maar ik kan als mens ook net de verkeerde kant kiezen als ik er op zit....en het dan nog omwisselen van hand kan dan net te laat zijn....
Door de toevoeging van het roepen van haar naam.....wat inhoudelijk hetzelfde eindeffect heeft als de ORS....ze moet omdraaien om me te kunnen zien (met 2 ogen ! als ik op die rug zit.....maar daarvoor zal ze eerst moeten stoppen anders kan ze dat niet......heb ik dus een dubbele functie zeg maar, voor het zelfde eindresultaat. (Nee ik laat haar echt niet zover doorbuigen dat ik ook daadwerkelijk 2 ogen op me gericht heb hoor..want das wel erg ver......ik buig zelf al naar haar hoofd zodat ik ze wat eerder zie waarop de
bridge volgt.)
Dit bovenstaand probleempje is natuurlijk op te vangen als je aan 2 kanten oefent....maar rij je met maar 1 teugel/touwtje dan wordt dat wat lastiger.
Daarbij komt dat ik er zelf vanuit ga dat een paard in paniek ALTIJD zijn/haar oren gebruikt en de geluiden wel opvangt zelfs in paniek.
Nou Jose....das een verhaal....nogmaals...meerdere malen uit moeten oefenen, zo zullen er nog wel meerdere zijn.
Nick
Warboel
