jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 19:53:
> Ik snap hoe dat zit hoor Nick, ik heb de pagina wel bekeken.
> Het gaat erom dat ik elk touwhalster te dun vindt, ook al omdat
> er van die fijne knoopjes zitten op strategische punten.
Bekeken misschien. Gelezen blijkbaar weer niet. Geeft niet, ik zal het voor je oplepelen dan:
Op
bitloostouwhoofdstel/html/nl/werking_nl.html" target=_blank>http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/
bitloostouwhoofdstel/html/nl/werking_nl.html :
"Anatomische uitleg
Er doet een hardnekkig gerucht de ronde dat "ook touwdingen gemeen zijn omdat er knopen gemaakt worden die op zenuwen drukken". Dit heb ik uiteraard moeten onderzoeken, en kan tot geen andere conclusie komen dan dat het in algemeenheid discutabel is, en voor het touwhoofstel op deze website in het geheel niet van toepassing. Op de anatomische achtergronden, uit de atlas van Popesko, zijn zenuwbanen in geel te zien.
Het gaat m.n. om het somatisch zenuwstelsel, dat spieractivatie aanstuurt.
- 1ste laag: De hoofdgroep, de nervus facialis (aangezichts zenuwbaan in NL?). Die loopt ruwweg midden over de wang in de lengte van het hoofd; hier ligt een beschermende spierlaag overheen.
- 2de laag De groep die de neusgevoel bedient (nervus infraorbitalis; infraorbitale zenuwbaan - zijn er heel veel!) komen uit het infraorbitale foramen (da's een gaatje in de schedel opzij van de neus, ongeveer halverwege oog en neus), en liggen zodoende zo diep en beschermd mogelijk.
Het enige wat een beetje in aanmerking zou kunnen komen zijn de vertakkingen naar het oor van de 2e nervus cervicalis die links en rechts over het achterhoofd achter de oren lopen (rode pijl).
Om eerlijk te zijn geloof ik helemaal niks meer van de geruchten over pijnlijke kwetsbaarheid van die zenuwbanen door halster- of hoofdstelgebruik. Ze liggen over het algemeen heel tactisch beschermd tegen beschadiging, en beschadiging (wat tot gevoelloosheid leidt van de bediende gebieden!) is dan ook nog iets anders dan prikkelinwerking! Over speciaal gevoelige "zenuwknopen" heb ik nog altijd niets kunnen vinden in het perifeer zenuwstelsel.
Echter bijna OVERAL in de huid zitten warmte-, koude-, pijn-, druk-, en tastzintuigcellen, alleen niet overal even veel. Maar wél weer overal even gevoelig (binaire gevoeligheid; alles of niets, in computertermen 0 of 1).
Het is deze gevoeligheid waar we gebruik van maken bij het overbrengen van onze contact-signalen!
Een waarschijnlijker receptor voor tortuur lijkt me spierweefsel zelf, dat veel makkelijker gekwetst of geirriteerd kan worden (kneuzen, prikken, etc. - denk aan de spijkers van Cook) en vervolgens die aantasting (via zenuwen uiteraard) doorgeeft.
Dan is er ook nog bedreiging van skelet mogelijk; bijvoorbeeld de uiteinden van het maxilla (die dunne puntige neusbotjes) waar een laag op de neus liggend halster of hoofdstel precies overheen loopt. Zoals uit bovenstaande plaatjes is op te maken is echter het hoofdstel waar het op deze website om gaat met prioriteit zo optimaal mogelijk gepositioneerd om het paard zo min mogelijk irritatie of overlast te bezorgen."
Tot zover geen gemene knooppies op strategisch-pijnlijke punten dus. De "studs" (spijkers) die her en der worden gebruikt zijn weer een ander verhaal maar niet van toepassing op touwhalsters. Als jij het beter weet, of betere mediche info hebt houd ik me aanbevolen....
Groeten, Egon
Warboel
