Frans Veldman schreef op zaterdag, 1 mei 2004, 23:33:
> Wat zou jij zeggen als iemand die in een bovenwoning van
> Amsterdam een grote hond wil houden en daarnaast werkt, zou
> vragen? "Moet ik mijn hobby maar opgeven omdat ik op een
> bovenwoning woon en overdag geen tijd heb om mijn hond uit te
> laten?" Ik vind van wel dus.
Hoi Frans,
Ik vind van niet. Hoeveel honden leven niet zo? Heel veel. En hebben die een slecht leven? Maar niet iedere hond is gelijk. Als de hond zijn poten kapot trapt, continu jankt en zo, ja dan is er wat aan de hand. Maar dan kun je ook de vergelijking van een konijn nemen. Hoeveel konijntjes zitten er niet in een veel te klein hok ergens boven op een slaapkamertje en mogen er alleen uit om even geaaid en geknuffeld te worden? Dat zijn er meer dan paarden op stal misschien nog wel. Ook zielig, niet dan? Maar ja, onze konijnen hebben een zee van ruimte (en wat is een zee van ...), maar zitten daarentegen weer alleen. Dat vinden sommigen ook zielig. Maar ze zien er niet zielig uit, integendeel. En dat geldt ook voor mijn pony. Ze is alleen, maar beslist niet zielig. En dat is wat ik wil zeggen ... je kunt niet ieder paard over 1 kam scheren. Er zijn er genoeg die heel tevreden op stal staan. Dan heb ik het niet over 23 uur stal en 1 uur rijden. Ze moeten wel minimaal 3 uur op wei/paddock of wat dan ook en daarnaast nog bereden worden. Dat vind ik wel een minimum eis. En dat jullie nu toevallig het geld en de middelen hebben, daar mag je heel blij en trots op zijn. Ik wilde dat ik het had. Paardje aan huis ... dat is nog altijd een droom.
Ik denk overigens als ik Isabella zou verhuizen naar een gebied verder weg (en dat zal dan wel erg ver zijn want ik weet in de buurt geen weidegang met andere paarden) dan kan ik niet meer iedere dag komen, dus niet iedere dag spelen en andere dingen doen die ze leuk vindt. Zou ze dan gelukkig worden? Nou ik zie aan de pony van de buren dat dit niet altijd hoeft. Hij stond op stal, maar werd wel bereden en ingespannen. Nu staat hij met een maatje in een open stal met uitloop, maar hij is niet gelukkig. Hij straalt zieligheid uit. Hij wil ook mee, hij wil lopen, hij wil bereden worden, enz. We zijn ooit met hem bezig geweest, voor de wagen, in het bos. Hij genoot en leefde op en mistte zijn maatje helemaal niet.
Dus nee Frans, theoretisch heb je misschien gelijk, maar in de praktijk zijn heel veel voorbeelden dat dit niet altijd opgaat. En mijn pony is heus geen uitzondering.
En ze heeft voorheen in de kudde gestaan, dus ze is paard-natuurlijk grootgebracht.
Groeten,
Ingrid