Huertecilla schreef op zaterdag 11 maart 2006, 20:00:


Heeft imo ook niks met grote geld te maken maar wel met het verbeteren van je ras. Er is zeker geen erfgoed weg, waarom denk je dat het Friese Stamboek wars is van vreemde invoer van bloed (Arabo-Fries), ondanks dat het voor het terugdringen van de inteelt heel hard nodig is?

Een rasstandaard heeft zeker zin en bestaansrecht, dat er door de tijd heen zwakke punten uitgehaald worden omdat die niet meer passen bij het gebruik, is niet meer dan terecht en het paard heeft om die reden dus bestaansrecht.
De klassieke Fries is zeker niet achterhaald!

Maar het is maar net wat je beeld is van wat de Fries is, en ik merk dat dat beeld bij jou niet correct is, niet lullig bedoeld overigens, maar je beschrijving klopt niet Dus verdiep je daar eens in, als dat je interesse heeft.

Een fries is niet alleen maar tuigpaard en nooit geweest ook!
Een Fries is een zwart showpaard, een adelijk, fier voorkomen met veel behang, met uitzonderlijke draf, galop over het algemeen slecht ontwikkeld.

Even in het kort:
Voor 1915: licht en sjiek koetspaard, veel gronings en gelders bloed, meerdere kleuren
Na 1915: rasomschrijving: geen gelders en gronings bloed meer, alleen maar zwart, kleine witte aftekening aan het hoofd toegestaan. Bekend zijn de draverijen, waarin de Friezen zeer snel waren (sneller dan de voorloper van de tegenwoordige draver).
Bouw werd langzaam iets zwaarder vanwege het werk op het land, en niet licht werk, zwaar werk. Er zijn paarden die de hele dag op het land werkten, na het werk werden ingespannen voor de sjees, 30, 40 km reden naar de plaats van show en vervolgens daar een eerste prijs in de wacht sleepten. Alles op een dag! Oh en de merries hadden vaak ook nog een veulen aan de voet en drachtig van de volgende. Dit zijn niet echt uitzonderingen, dit kwam veel voor: werk en luxe paard in een!
Als je het over ausdauer hebt!
Na 1970: meer ingezet als veelzijdig paard, showpaard, circuspaard en rijpaard.
De stuwkracht is langzamerhand omgebogen naar draagkracht.
Vanwege de inteelt zitten we met veel problemen, maar wat gebleven is is dat de Fries een showpaard bij uitstek is, met behang, met luxe en met spectaculaire draf.
De verbeteringen waar nu op wordt gelet zijn een sterk en snel achterbeen een lang voorbeen en schuin schouder. Dit om de beweging, m.n. de stap en de galop te verbeteren. Als deze kenmerken al niet verankerd zouden zijn in de genen van de voorouders zou het nu ook niet aan het licht komen. Tis gewoon goed om die dingen naar boven te fokken om het tegenwoordige gebruik als recreatie, dressuur, men en tuigpaard te waarborgen. Dat is je bestaansrecht als paard. Ik heb hier hengstenboeken met foto's van alle dekhengsten door de tijd heen en dan zie je dat je niet kunt spreken van een bepaald type Fries. Sommige gaven erg veel luxe en lichte paarden door, andere veel beweging en weer andere hele barokke, zware paarden.

Huertecilla schreef op zaterdag 11 maart 2006, 20:00:


De meeste merken waren altijd al marktgerichte fokproducten (op speciale situaties als op IJsland na, waar niet de opportune selectie van mensen bepalend was maar natuurlijke omstandigheden). Als de markt verandert verdwijnt een product of het past zich aan, toch? In de huidige tijd gaat dat snel....

Ik ben het overigens volledig met je eens, daar niet van.
Wat we de laatste decennia zien, althans in NL, is dat alle clubs hun kaarten zetten op het fokken van "rijtypisch" en "progressief". Dit in tegenstelling tot de historisch hoe dan ook vastgelegde rastypische waarden. Bij de ijslanders is me het ook een doorn in het oog.
De visie die eraan ontbreekt is dat niemand wil inzien dat er, technisch, niets BIJ gefokt kan worden; al die "veredelingen" en "verbeteringen" komen genetisch neer op een verdergaande versmalling van de genenpool.
Het enige mij bekende voorbeeld die dat anders aangepakt hebben is de przewalski fokkerij. Uitgangspunt was overigens ongeveer even droevig als bij de Friezen in de jaren 70, en nmm kun je de prezewalski's niet "wild" noemen.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op zaterdag 11 maart 2006, 22:41:


Het jammere is dat er bij de Friezen teveel van alles in gepropt moet worden. En, rijpaard, en barokpaard, en showpaard en beweging en luxe. Je ziet vaak dat een paard of meer naar het tuigtype of meer naar het rijtype neigt. Het grappige is dat je niet kunt zeggen dat alle zware paarden tuigtypisch zijn. Er zijn enkele barokkere types die het zeer goed doen onder het zadel en andersom.
Er gaan stemmen op om twee richtingen te maken: een tuigtype en een dressuurtype, fokken op aanleg dus.
Dat zou praktischer zijn, uitvoerbaarder en het bevordert de verbreding van de genenpool over de langere termijn.

jose schreef op zaterdag 11 maart 2006, 22:53:


Je kunt geen genenpool verbreden anders dan door uitkruizen = definitief einde van geconsolideerd "ras".

groeten, Egon

jose schreef op zaterdag 11 maart 2006, 22:53:


Kun je me uitleggen hoe je terugfokt wat er is uitgefokt? Als de genenpoel zo is uitdunt is het gewoon weg. De genen die verloren zijn gegaan, fok je nooit meer terug.
Weg is weg, en voor altijd.

Esther