Nog even: in veel boeken en instructies, vooral de engelstalige, wordt dringend tot dwingend aangeraden ALTIJD een helm op te hebben als je met een paard bezig bent. Borstelen, opzadelen, uit de wei halen, noem maar op.
Het paard opvoeden ne inherent veilige handelingen lijken mij een beter advies.
Ook dit is een voorbeeld van niet paardgericht denken.

Ik be nu in Bem Cavalgar (1438) van Dom Duarte (koning van Portugal) bezig en dat is héérlijk: gaat vooral over 'de zwakste schakel': de ruiter, de ruiter en de ruiter. Over motivatie, geen angst en onafhankelijk rechtop zitten.
Zelfs met lichte bewapening en -bepantsering had zo'n ridder op het slagveld een serieus en bijn azeker dodelijk probleem als hij uit het zadel kukelde; bovenop blijven was dus het veiligste advies. Liever minder beschermende kleding en beter in het zadel schrijft hij zelfs en deze man wist écht waar hij over schreef; hij streed in tíg veldslagen aan het front en trainde zijn vaardigheden daarvoor met jagen op weerbaar wild en in échte tournooien nog voor dit woord voor het steekspel gebruikt werd.

Héérlijk boek: 'wie niet vastberaden genoeg wíl zal falen' of 'wie bang is om te vallen zál er ook afvallen'.
Zijn analyse van de verschillende soorten angst is zo mogelijk nóg meer smulen. Ik zal die jullie die vanwege nu verregaande politieke incorrectheid onthouden maar.... hij heeft gelijk. Toen hij dit schreef was hij de koning en dus was dít de maatstaf voor politiek correct

Hij wijdt een heel hoofdstuk aan veiligheid en dat is een meesterwerk. Niet het sterkste stuk van het boek maar nog steeds een meersterwerk, zo goed vind ik dit boek. Zó juist, zó aktueel.

Nog ééntje: 'wie zichzelf te dik laat worden is niet alleen lichamelijk niet fit genoeg maar heeft geen discipline en zal nooit een goed ruiter kunnen zijn'.



HC

Huertecilla schreef op woensdag 15 maart 2006, 23:29:


Wie een dikke duim heeft................is koning!

Es