Mark Sanders uit Jabbeke komt bij ons. Hij is eigenlijk nog maar 1 keer hier geraakt.

Eind september zijn de ijzers eraf gehaald, half november is Mark geweest, en de volgende afspraak met hem is wegens ziekte uitgesteld moeten worden. De keer erop liep ook mis omdat zijn voorgaande afspraak vlak bij ons langer duurde en wij nog weg moesten die dag.

Ondertussen heb ik besloten om de hoefjes zelf echt volledig bij te houden. Eerst was ik van plan om te wachten tot ze echt een goede vorm zouden hebben. Ik maakte wel af en toe een mustangrol omdat de voetjes dan niet brokkelde. Nu (euh sinds december denk ik) ben ik echt zelf beginnen veilen om de hielen te verlagen (met de gedachte: geen hoefverzorging is nog slechter)

Ik heb Marc dus maar 1 keer gezien dus kan/durf zijn werk niet te beoordelen.

Mijn ene paardje (Sultan) loopt nog steeds mooi en heeft mijn inziens goede hoefjes. Sinds ik ze bijhoud heeft hij geen brokkelhoefjes meer of scheurtjes, wat hij daarvoor toch nu en dan eens voor had. Dus denk ik dat ik het nog niet zo slecht doet, maar check-up zou wel interessant zijn.

Nu moet ik wel toegeven dat ik soms lang wacht met kappen, en heel weinig per keer eraf doe. Soms zit er wel eens een maand tussen. En dan doe ik ze twee of drie dagen na elkaar in stukjes. Meestal dag 1 de voorhoefjes, dag twee de achtervoetjes en dag drie een final touch.
Toch heeft Sultan (met de goede voetjes) geen scheurtjes meer en moet er relatief weinig afgedaan worden. Magritte (het paardje die de zolen mee afloopt) zou ik beter een keer meer doen, ik beken! Maar ik durf het kappen wel eens vergeten. Ik vind het moeilijk om altijd bij alles de aandacht te houden, de ene tijd ligt de nadruk op pareliën en durf ik de voetjes een keer te vergeten, dan ligt de nadruk weer op weide&verzorging, dan komen de voetjes aan de beurt enz...

Ik zal morgen (als het licht is) foto's maken, dat zal duidelijker zijn.

Laat je niet tegenhouden door een ongeduldig paard. Ik ben (mede) juist zelf gaan kappen omdat men paard niet goed voeten gaf en ongeduldig was. Als de hoefsmid kwam bouwde hij heel wat spanning op en stond hij helemaal in het zweet en meste een paar keer. Een kapbeurt door de smid vond hij alles behalve aangenaam, hij had gewoon schrik voor de smid.

Mij lijkt het beter dat je het dan zelf doet, voor het paard komt het dan over als even de voetjes uitkuisen en gedaan (al was dat voor ons al een hele klus). Ik deed het kappen in het begin bijna dagelijks bij dat paardje. Als oefening voor men paardje en dan kon ik het ook in stukjes doen (voelde ik me beter bij omdat ik nog wat onzeker was).

Mijn paardje is nu heel geduldig en achteraan waar hij altijd sloeg is hij nu het gemakkelijkste.

Gewoon doen!

Dank u voor de tips!

De foto's staan in de foto-album, dus geef maar commentaar, alle tips zijn welkom.