Het komt een beetje voort uit de vraag die ik eerder zag: hoe weet je dat een paard het leuk vind op stal te staan?

Helaas zag ik daar geen goed antwoord op komen.

Terwijl er best grote verschillen van paard tot paard zijn.
Bijvoorbeeld oudere paarden die zich wat uit de kudde terug trekken.
Rustiger willen kunnen eten en rustig willen kunnen rusten.
Wij hebben er zo èèn in de groep van 11 staan.
Zij is graag binnen en voor zichzelf.
Ook dat moet een natuurlijke paardenhouder kunnen respekten...als antwoord.
Je ziet het vanzelf aan het gedrag:stalgewoonten, van een paard.

Okè.
Paardrijden is eigelijk onnatuurlijk, dat zullen we wel met elkaar eens zijn.
Maar als je met een jong paard een band aangaat, begin je te merken dat dat paard met je wilt samen zijn en werken.
Vragend je aankijkt achter het hek, als je met een ander paard naar buiten komt.
Beledigd en opstandig wordt, als je geen aandacht aan ze besteed.
Ik heb best getwijfeld of ik een paard moest kopen, daar op moest gaan zitten en of dat paard dat ûberhaupt zou willen.
Maar als ik samen met haar ben, met haar oefen, haar meeneem de natuur in, op haar ga zitten en met haar rondscharrel....... dan genieten we samen.
Soms kan ik daar niet lang mee doorgaan en dan staat ze me achter het hek aan te kijken en te roepen in plaats van naar de kudde te galloperen..........wat ze in het begin nog wel eens deed.

Zo is het ook met paarden op stal, ze staan dan al te wachten om naar binnen te mogen.
Dus in mijn ogen is alles niet zo zwart/wit, als men wel eens probeert te bewijzen.

jo schreef op woensdag, 5 mei 2004, 9:29:

Ja en een kar er achter ook natuurlijk. Maar ik denk wel dat een wagen een paard fysiek minder hindert dan een bonkende ruiter op zijn rug die (zoals op vele maneges) niet lekker meegaat met de bewegingen van het paard.

Als ik met Isabella ga rijden dan weet ik wel hoe haar bui is. Blijft ze zacht knorrend bij het hek staan terwijl ik alles alvast klaar zet dan heeft ze veel zin. Maar loopt ze weg dan staat haar pet er niet naar. Daar hou ik dan wel degelijk rekening mee overigens. En ik bedank haar na iedere rit dat ze dat voor ons heeft willen doen.

Maar wat denk je van manegepaarden. Daar wordt een zadel opgeknald en rijden maar. De ene na de andere ruiter en na vele uren lopen mogen ze de stal weer in. Die paarden zouden denk ik best wel eens wat anders willen.

Het toeval wil nu dat de manege-eigenaar ons gisteren tussen neus en lippen door vroeg of we vrijwillig de paarden eens een keer willen poetsen. Ik denk dat ik dat eens ga doen, maar dan wil ik wel meer. Deze paarden sowieso buiten zetten om te poetsen en liefst ook nog een wandeling gaan maken. Zodat ze weten dat er meer is dan alleen maar rijden. De meeste ruiters die komen, weten geeneens hoe ze een paard moeten poetsen of zadelen, laat staan hoe ze ermee om moeten gaan. Sterker nog vele ruiters kennen hun paard geen eens. Als deze in een andere stal staat, dan pakken ze rustig het verkeerde paard uit de stal. Hij is toch ook bruin .......

Groeten,
Ingrid