Hallo,
Ik ben erg blij met deze discussie over de conditie van de ruiter! Ik maak me altijd behoorlijk druk over mensen die zelf helemaal niets aan sport doen en op geen enkele manier hun conditie of lenigheid op peil houden, en toch op een paard gaan zitten. En dan wel van dat paard een topconditie vragen maar zelf na 2 rondjes galopperen al met rooie kop achter de adem zitten. Niet alleen voor het op- en afstijgen heb je enige lenigheid en soepelheid nodig, voor een goede onafhankelijke zit en je balans moet je echt in conditie zijn! Volgens mijn bescheiden mening zouden alle ruiters hun eigen rondjes moeten hardlopen, of fietsen (of wat je dan ook bij je past) voordat ze dat van hun paard vragen. Al bega ik hier natuurlijk de fout van
antropomorfisme, je weet dan zelf ook meteen ongeveer wat het is om nog even dat tandje bij te zetten al kan je eigenlijk niet meer, toch nog even dat sprintje te trekken al heb je al 10 kilometer gelopen, je weet wat het doet met spieren, dat je na een dag heel intensieve training wel een dag rust kan gebruiken, dat soort dingen. Natuurlijk is het paardenlijf niet vergelijkbaar met het mensenlijf, maar het kan geen kwaad je een beetje te verdiepen in wat sport met een lijf, met spieren doet, en dat ook zelf te ervaren. Maar het belangrijkste is toch inderdaad dat je gewoon zelf een goede conditie en enige lenigheid moet hebben om je paard niet te storen bij alles wat je van je paard vraagt! Mijn leerlingen doen eerst rek- en strek oefeningen voordat ze op hun paard mogen gaan zitten, en dat zou iedereen moeten doen. Of ben ik nu heel streng
?
Groetjes anna
Warboel
