Even een update over mijn eczeempaard.
Het 'alleen hooi' experiment was niet succesvol. Dus daar ben ik vanaf gestapt. Ze staat nu overdag op het gras en ze krijgt dagelijks een paar handjes spelt en zo nu en dan een half kilootje worteltjes. Ook heeft ze beschikking over een liksteen. (waar ze trouwens zelden aankomt)
Een paar weken geleden heeft ze een reinigingskuur van groene leem gekregen. En nu krijgt ze een probiotica kuur. Binnenkort begin ik ook weer met bach-bloesems en ze loopt 24 uur op 24 rond in haar boett-pyama.
Al bij al is de schade nog vrij beperkt. Haar oren zijn kaal en op haar maantop heeft ze wat wondjes. (omdat haar deken niet zo ver komt)
Maar hier smeer ik iets vettigs op, wat wel redelijk helpt.
Haar vacht ziet er voor de rest ook glanzend en gezond uit.
Als ik hier lees hoe gemakkelijk sommige paarden ervan af geraken, dan ben ik er echt wel van overtuigd dat de ene eczemer de andere niet is.
Als ik bijvoorbeeld op de paardenmelkerij hier in de buurt kom, dan valt mij altijd op hoeveel van die merries in de zomer schuren.(ongeveer 50% van de merries) Ik ken sommige van die paarden, en jaar na jaar zijn dezelfde paarden in de zomer helemaal kaalgeschuurd. Het gaat daar dus echt niet over één of andere parasitaire infectie die de hele populatie heeft aangetast. Maar echt over een eczeem die hetzelfde patroon vertoont als seme. Maar ik ben ervan overtuigd dat het merendeel van die paarden, als ze armere voeding zouden krijgen, geen seme meer zouden hebben. (Maar is het dan wel echt seme?)
Was trouwens niet één van de eczeempaarden van Pien ook een ex-melkpaard?
Wat mijn paard betreft denk ik toch niet dat de oorzaak van het probleem te vinden is in te rijke voeding. (itt die melkpaarden)
Alleen hooi geven heeft niet geholpen, mijn weides zijn niet bemest of gespoten, water wordt dagelijks ververst, wormkuren en inentingen worden tot het minimum beperkt...
Ik zou echt niet meer weten waardoor het komt. misschien dat ik mij maar eens moet verdiepen in dat
insuline-resistentie verhaal, wie weet kom ik daar nog wel ergens mee.
groetjes
Ans
Warboel
