zorro schreef op donderdag 25 mei 2006, 12:25:


Hoi Zorro.

Ik zou bietenplulp bijvoeren en ze weer terug op de weide zetten. Als de vacht dof wordt kun je er lijnzaadolie in doen. De bietenpulp moet je minstens 2 uur voorweken in ruim water en mag je niet langer dan 12 uur laten staan. In de winter mag het niet bevriezen. Je ziet binnen een week resultaat.

Groetjes Nel.

Snoopy schreef op woensdag 31 mei 2006, 22:02:


Vlierbessenstruiken groeien inderdaad als hop. Het is ook niet de kunst om eraan te komen, maar om er later weer vanaf te komen. Elk jaar goed bijhouden anders kun je staks veel wortels weer uitgraven. Vlierbessen zijn niet giftig, ik heb vaak genoeg het sap ervan gedronken, en mijn moeder maakte er ook jam van. (er zit heel veel ijzer in) Ik vond het niet lekker maar het is beslist niet gevaarlijk.
Ik denk inderdaad dat het een goede tip is (voor schaduw), als je in de buurt dan een notenboom zet waarvan je de schors beschermt dan hoef je niet zo lang te wachten. Een 10-jarige notenboom kost tussen de 30 en 100 euro afhankelijk van de kweker en is op 15-jarige leeftijd al in staat om flink wat schaduw te geven. Bovendien komen er dan minder muggen in je wei.

Groetjes Nel.

Simon Lingbeek schreef op dinsdag 13 juni 2006, 16:06:


Hoi Simon.

Klopt :) Hoeven we verder geen woorden vuil over te maken. Jammer dat we de meest zinnige commentaren steeds vaker moeten missen door deze oever- en doelloze scheldpartijen.
Of klink ik nu als een gefrustreerde communicatiemiep?

Doeiii

Michiel schreef op maandag 12 juni 2006, 11:25:


Hoi Michiel.

Juist als je er zoveel mogelijk bij elkaar vangt, vangen ze elkaar met hun lijven elkaar een beetje op en wordt de stress een stuk minder. (zo werd het ons uitgelegd) Als je paarden isoleert panikeren (mooi belgisch woord hé) ze in hun eentje veel meer dan in de groep. De grote groep brengt juist rust.

Je zag het op de foto's ook. De beheerder was van orgine niet echt een paardenman, maar is dat door zijn werk en uit eigen ervaring wél geworden. Hij verstond de kunst om paarden zichzelf te laten zijn en liet ze bewust niet al te dicht bij zich komen. Zijn grootste bezwaar tegen het natuurlijk bekappen was de noodzaak van het vangen. Hij probeert dit zoveel mogelijk te vermijden. Een voor hem constante keuze tussen de noodzaak voor een ingreep en het voorkomen van onnodig "vangen" van een ziek of kreupel paard. De meeste "ziektes" genazen vanzelf beter en sneller dan een spuitje van de DA. Hij gaf ook aan dat hij steeds minder een DA nodig had omdat de paarden voldoende weerstand hebben opgebouwd. De kunst was meer om af en toe nieuw bloed toe te voegen; overtollige hengsten af te voeren en hierdoor de kans op inteelt en té grote kuddegroei te voorkomen. Met name hierdoor is het vangen van groepen toch een noodzakelijk kwaad, maar tevens kan dan de DA of bekapper gelijk een blik werpen op de hoeven cq paardenlijven.

Ik hoop dat ik het een beetje heb kunnen verwoorden :)

Nel.

Michiel schreef op dinsdag 13 juni 2006, 22:07:


Beste Michiel.

Als we teveel cynische vragen hadden gesteld dan waren we wellicht ons doel voorbij geschoten: namelijk het kijken en bestuderen van de paarden midden tussen de kudde in. Het is ook niet helemaal mijn stijl. Ik had net zoals Pien mijn tweifels over het JKK, maar ik had respect voor de man zoals hij was en was veel te nieuwsgierig naar de paarden. Hun stille getuigenis is mij meer waard dan duizend vragen aan een DA die ik niet ken. Heb je Piens foto's gezien??

Groet Nel.

Nick Altena schreef op woensdag 14 juni 2006, 11:30:


Misschien tijd voor een eigen site Nick, met enkel soortgenoten die het altijd met je eens zijn :)

Michiel schreef op woensdag 14 juni 2006, 8:38:


Beste Michiel.

Ik was de eerste en de felste met het stellen van "lastige" vragen. Ik heb een paar keren heel geduldig te horen gekregen dat alle vragen later vanzelf beantwoord werden. Dit was ook zo Michiel. In het veld tussen de wilde dieren kwamen de antwoorden vanzelf. Ik heb geen zin om dit beter uit te leggen. Niet hier en niet op de manier waarop het hier altijd gaat. Daarvoor is mijn blikveld te open, en mijn kennis veel te gering.

Groetjes Nel.

Nick Altena schreef op donderdag 15 juni 2006, 0:49:

Bijvoorbeeld omdat ik vind dat jij op elke slak zout legt, dus bij deze voor een keer ook wat zout op de slak: Ik schrijf graag, maar heb er een hekel aan om mij bij elke "foute" opmerking of "foute" lofzang op "foute" personen te gaan voelen als een dom kind. Mijn opmerking was aan Michiel gericht en misschien een beetje flauw ja. Excuses Michiel het was niet zo bedoeld. Ik ben nu eenmaal een mens, geen paard en niet altijd even tactvol.
Ennuhhh Nick.. wat vond je van mijn idee over een privé forum, want je krijgt mij niet naar bokt weggejaagd hoor! :)

Eva Saegerman schreef op vrijdag 16 juni 2006, 11:41:


Hoi Rachelle.

Ik doe het met Goudsbloemzalf. Hele dikke vette zalf en het helpt al na een dag. Als de korstjes weg zijn behandel ik na met goudsbloem olie. Je kunt de zalf kopen bij elke reformzaak. Het is ook goed voor je eigen huid en kan zonder gevaar bij zowat elke huidaandoening gebruikt worden.
( Lees wel de bijsluiter)

Groetjes Nel.

Esther schreef op zondag 18 juni 2006, 9:06:


Hoi Esther.

Bedankt voor de link. Zo kan het dus ook. Kritiekloos goede informatie verstrekken :).

Groetjes Nel.

Anna van Rheeden schreef op maandag 19 juni 2006, 5:55:


"Natuurlijk paard houden" een boek van Jo Bird wat ik ook met mijn 2-paards kudde bijna dagelijks gebruik.

Groetjes Nel.

Marianne Sychold schreef op maandag 19 juni 2006, 14:16:


Hoi Marianne.

Het klinkt bijna alsof je je eigen paard niet zo heel erg leuk vindt. Heb je hem écht alleen maar omdat hij zo gemakkelijk te rijden is, en nergens bang voor?
Kan ik me bijna niet voorstellen. Probeer eens wat variatie, ga met hem voetballen, vliegeren, met de watersproeier spelen. Wat vind je zélf leuk en kun je het paard hiervoor intereseren.
Hoe is jouw gezichtsuitdrukking als je bij hem bent?

Zo maar wat vragen die bij me opkwamen toen ik jouw verhaal las.

Groetjes Nel.

Epona.

Gooi alsjeblieft niet met modder als je de persoon en de toedracht van zo'n verhaal niet kent. Voor de meeste paarden is jeuk erger dan pijn!!! Probeer alsjeblieft niet op zo'n manier iemand publiekelijk aan de schandpaal te nagelen.

Joyce Jongen schreef op woensdag 28 juni 2006, 16:07:


Mijn shetje deed het ook toen ze nog bij Radja de merrie stond. Nu staat hij bij Niels de haflinger en doet ie het niet meer. Hij poept er nu overheen.

Liesbet schreef op woensdag 28 juni 2006, 20:12:


Hoi Liesbet.

Zekers te weten dat het daarvoor is Liesbet. Toen we bij de Konikers waren lagen op de "hinderlaag" plekken (smalle doorgangen waar hengsten gemakkelijk hun autoriteit konden laten gelden) enorme hopen poep. De hengsten die niet de baas zijn maar dit in hun hart wel willen poepen het meest op die hoop. Er zijn ook hengsten die in de kudde 'meehelpen" met de leidhengst, maar die zullen er niet overheen poepen omdat ze hun Leidhengst erkennen als meerdere.
Mijn Menno is 8 jaar hengst geweest (M is 9) en Niels zijn nieuwe kameraadje is 4 jaar hengst geweest (N is 7). Hoewel Niels de baas is in de wei en bij het voeren kun je wel aan dat poepgedrag zien dat Menno zich niet echt laat kisten. Hij is slim en gaat een confrontatie uit de weg maar zijn poep ligt op alle stapels wél bovenop. Als je hem ziet is het wel te snappen. Hij is superschattig en voor een shet heel fijntjes. Niels daarintegen is heel stoer en heeft een enorme hengstenkop. Hij tweifelt niet eens aan zijn gezag maar de kleine details ontgaan hem wel een beetje. Of misschien is hij wel zo zeker van zijn zaak dat hij niet de moeite neemt om de kleine poepjes van Menno te bedekken. Dat kan natuurlijk ook.
Tjaa...

Groetjes Nel.