sandratien schreef op zondag 25 juni 2006, 10:52:
> Ik spring er even in.
> Nutteloze genen bestaan niet. In een andere situatie zullen
> andere genen weer hun nut hebben. Even weer het voorbeeld dat

> het moment dat de verduistering weer is opgeheven planten de
> mensen met lichttollerante genen zich weer meer voort. Het hele
> systeem is erop ingesteld om de soort op zich voort te laten
> bestaan.
Welnee, hetgeen bestaat is erop ingericht te repliceren, op alle mogelijke manieren en hoe dan ook. Niet soort of groep of individu zelfs maar chemie, DNA. Iedere grotere en/of samengestelde eenheid van replicateurs kun je beter zien als een tijdelijk conglomeraat.
Ik ben vergeten hoe het precies in elkaar zat, maar er rezen enorme vragen toen bij genkartering bleek dat een of andere tropisch kikkertje en een walvis veel meer gemeen hadden dan beide genera onderling. Het leidde zelfs tot argumentatie dat de evolutieleer dus fout en een dwaalleer moest zijn (eigenlijk best raar dat de creationisten dit nooit breed uitgemeten hebben). De grap is natuurlijk dat een zo enorm en onverwacht hoog percentage replicateurs helemaal niets doet behalve zichzelf repliceren! Dat is wat Dawkins al in de jaren 70 verwachtte en voorrekende, en bevestigd wordt nu we techniek voor genkartering hebben.
Nu het nut cq. nutteloosheid. Ik snap je voorbeeld niet. Wat is het voordeel van lichtallergie of fotosensitieve overgevoeligheid, ook in tijden van stofverduistering? Ik zie dat niet....
Zoals ik vannacht aan Nick tiepte verdwijnen slechts de replicateurs die technisch te slecht zijn om te kunnen voortbestaan. Zelfs op zich heel nutteloze, nare, "zieke", vervelende, etc. replicateurs blijven alsmaar bestaan (waarbij het ook nog eens zo is dat al die waardeoordelen erover uiterst discutabel zijn, afhankelijk vanuit welk perspectief je het bekijkt). Het is niet zozeer een ratrace wie het eerst aankomt bij de finish van de volvoerde schepping maar een voor ons onzichtbare (en daardoor heel abstracte) stoeltjesdans waarbij de traagste niet meer mee mag doen.
Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein