knip....

Jouw idee is de mijne...
Alleen: wat als je niet zoveel afwisseling hebt? In Noordholland hebben we vooral weides, dijkweggetjes en dijken, o, en water. (waar je helaas niets mee kunt vanwege de beschoeide en hoge kanten, dus niet een leuk meertje of zo... Voor het bos moet ik een eind met de trailer (de kust, de Veluwe). En wat als het gene wat hij leuk vind ETEN is, dus grazen? Terwijl hij met zijn vriend op een wei staat waar ze voldoende te eten hebben gezien de volle darmen...

Knip...
Als je paard graag versnelt, dan heb je wellicht een paard dat het

Dat is wat 'wij' bij Parelli zowiezo al leren: niet voor je paard denken als het niet nodig is. Hij moet ook zijn verantwoording leren nemen. Hem een fout laten maken om hem te kunnen leren DAT hij een fout maakt. Anders ben je als mens de hele tijd bezig je paard te corrigeren en wordt het 'lui' in zijn hoofd...

Dat is met buiten rijden wel een beetje een probleem. Als voorbeeld mijn manier van rijden: ik blijf van hem af zolang hij relaxed en meewerkend is. Komen we langs een boederij (bomen, bossages, blaffende/grauwende hond(en), etc.) dan vind hij dat eng. In eerste instantie kijk ik aan wat zijn reactie gaat worden en probeer ik hem met stem aan te moedigen. Dit lukt niet altijd. In het veiligste geval blijft hij stilstaan, oren gespitst, klaar om om te draaien en zich in een drafje van het enge te verwijderen, om, zoals prooidieren (alleen paardachtigen?) dat nou eenmaal doen, van een afstand nog eens te bekijken of het wel echt gevaarlijk was... Als hij omdraait leid ik hem met de reins en zit/buitenbeen rustig terug met zijn neus richting gevaar. Nou heb ik het even over een rustig boeren asfalt weggetje. Op een drukkere weg kan dat omdraaien natuurlijk gevaarlijk zijn: er moet maar net iets langs komen. Daarom ben ik al tot de conclusie dat ik beter nog niet met hem kan gaan buiten rijden: eerst het grondwerk en rijden op veilig terrein beter (vertrouwen/respect).

Helemaal mee eens: ik wil een paard dat het ook leuk vind niet een gebrainwashte (woordvervuiling ) 'machine'.

Ik vind het erg moeilijk om de denkwijze/reacties van Mike ,en paarden in het algemeen, te doorgronden... Waarom is Mike een goede Alfa, wat pijn betreft keihard voor zichzelf, maar wel een schijterd als we langs een onoverzichtelijk terrein van b.v. een boerderij moeten? Terwijl hij met zijn vorige baas 5 jaar door de bossen heeft gesjouwd, bij wijze van spreken. En vooral als ik op zijn rug zit, op de grond heeft hij mij als leider al grotendeels geaccepteerd... Valt ook op dat als we héén gaan hij tegenwoordig áchter me blijft lopen maar als we dezelfde weg terug gaan wil hij de leiding over nemen door met zijn neus voor me uit te lopen... Dan durft hij schijnbaar ineens weer wel... Okee, tot we weer langs een boerderij komen dan... hihi

marjolijn schreef op maandag 26 juni 2006, 16:43:


Hé Marjolijn, dat laatste zou misschien niet eens zo gek zijn voor mijn Mike... Een Welsh Cob is gefokt voor een veelzijdig gebruik, hij heeft bij zijn vorige eigenaar ook voor een marathon wagen gelopen... Ik heb vaag het idee dat iets doen voor Mike echt een doel moet hebben. Al wil ik dus niet dat dat doel altijd eten is, hij moet dat wat hij doet ook op zich leuk vinden...

Nick Altena schreef op maandag 26 juni 2006, 17:35:


Dat laatste klopt als een bus Nick; ook met de methode van Parelli (dus geen 'Parrellie' ) heb je zeker ook te maken met de aard en intelligentie van het betreffende paard...

Huertecilla schreef op woensdag 28 juni 2006, 10:03:


Zelfs binnen de rijbak gaat het met mijn paard Mike niet altijd goed... We hebben notabene Level 1 van Parelli in ons zak. Met andere woorden: in het begin was Mike als hij 'doordraaide' omdat b.v. een ander paard in de bak wel erg interessant was nog wel te stoppen met de One Rein Stop. Maar nadat de ORS op een gegeven moment wel erg vaak toegepast moest worden, hij stopte wel maar ging daarna vrolijk verder met wat hij wilde, heb ik de fout begaan niet op de gedacht te komen het anders af te ronden en af te stappen. Toen hij die ORSsen schijnbaar zat was heeft hij doorgekregen dat als hij zijn hoofd niet wil geven ik daar niets aan kan doen (ben zo stom geweest om op een gegeven moment meer kracht te proberen: stom stom stom). Kortom hij vond uit dat hij sterker kan zijn. Vanaf dat moment was het niet meer veilig om hem met touwhaster te rijden met anderen erbij in de bak.

Ik heb besloten om eerst vanaf de grond zijn hoofd te vragen (want ook dat deed hij niet meer) dat lukt nu weer gelukkig. Gewoon met respect dus zachte hand vragen en in de Round Penn ook weer vanaf zijn rug. Gaat ook weer goed. Stoppen op de Parelli manier (fases) gaat ook weer goed, maar bedenk wel dat er in de RP nooit andere paarden bij zijn.

Probleem blijft dat als hij niet wil luisteren hij het gewoon niet doet, dan gaat hij zelfs (bijna) door een trensje of scharenbit heen. Hij maalt dan niet om ongemak voor hem.

Ik hoop dat hij als we vorderen met Level 2 zich nog meer op mij gaat richten dus niet alleen als hij in een meewerkende bui is maar dat zal dus nog even duren...

Overigens, dat heb ik in een ander draadje al verteld, laat ik direct de reins los tijdens het mét bit rijden, zodra hij op de (oplopende) druk reageert. Maar helaas zit ook daar de Fase 4 soms erg hoog... Als hij weer kalmer is rijd ik weer verder via neck reining/zit.

Spirithorses schreef op woensdag 28 juni 2006, 17:03:


Amen Pien!

Maarre... Frans en Ilona hebben op deze site toch een test met bitloze hoofdstellen staan? Volgens mij zegt die test al genoeg over welke 'optoming' het beste/subtielst 'communiceert' met het paarde hoofd? Een touwhalster kwam niet verkeerd uit de bus... Een sidepull was minder... (Tabje 'onderzoek', Onderwerp 'bitloze optomingen'.)

Munia schreef op donderdag 22 juni 2006, 23:02:


Naast alle andere tips wil ik jullie deze nog aan de hand doen. Dit heb ik gelezen in het Duitse paarden tijdschrift 'Cavallo' uitgave nr. 5, Mai 2006. Er werd in een van de antwoorden al even geschreven dat de boosdoeners zich veel in hoog gras e.d. ophouden omdat ze niet hoog vliegen en daar een mooie thuishaven vinden.

De test in Cavallo heeft hierop ingespeeld. Ik zal het verkort uitleggen wat de testers gedaan hebben en wat de resultaten waren:

Aan het begin van het artikel wordt dus al gezegd dat de stekertjes hun aanval niet van grote hoogte uitvoeren maar van vlak over de grond... Dat ontdekten de onderzoekers van het 'Institut fur Parasitologie und Tropenmedizin der FU Berlin'. De insekten vliegen zelden hoger dan 1 meter boven de grond. Daarop hebben de onderzoekers een test gedaan met een in insecticide (lees verderop welke) gedrenkt muggennet langs de weideomheining.

Op het idee hiervoor kwamen ze via onderzoeken in het Afrikaanse Kenia: Daar worden stallen met waardevolle melkkoeien tegen de gevaarlijke Tsetse vlieg (slaapziekte) beschut d.m.v. deze tot 1,50 meter hoge netten.

Daarom dachten de onderzoekers: wat voor Afrikaanse koeien helpt kan misschien ook paarden helpen? In 2004 startten ze het experiment in Brandenburg. Er werden 3 proefweides opgezet, op ruime afstand van elkaar, maar met dezelfde samenstelling van aanwezige insekten.

Weide 1:
3/4 van deze weide (220 meter) werd met het net omgeven. Ze nietten het net (omdat het niet anders kon) aan het schrikdraad lint. (Noem ik dit nou goed? Elza) Het net was gedrenkt in 'Dethamethrin'. Een zogenoemd 'Pyrethroid' een gif dat uit bloemen van Chrysanten gewonnen wordt en ook veel wordt gebruikt in anti-muggen sprays.
Ook werd het net met een UV-beschuttingsfaktor behandeld. De onderkant van het net werd vanaf ongeveer 15 cm boven de grond bevestigt.

Weide 2:
Met een omheining van totaal 942 meter waarvan echter maar 126 meter (13,4 procent) van het zelfde net voorzien werd.

Weide 3:
Net zo groot als weide 2. Hier werd het net helemaal weggelaten.

Met zogenoemde '12 Nzi-vliegenvallen' controleerden de onderzoekers wekelijks de muggen- en vliegen dichtheid buiten de testweides. Ook werden wekelijks 5 verschillende lichaamsvlakken van 1 paard van gelijke kleur en leeftijd in elke groep gefilmd.
De resultaten waren verbluffend volgens de directeur van het instituut professor Dr. Eberhard Schein:

Weide 1:
Hier bedroeg de gemiddelde bezettings dichtheid per lichaamsvlak niet meer dan 5 insecten. 90% minder dan bij de onbeschutte paarden.

Weide 2:
Ondanks maar gedeeltelijk beschut vonden de onderzoekers ook hier maar 5 insecten per lichaamsvlak. Alleen wel pas na 4 weken. Hier hadden de paarden namelijk ontdekt dat er in de buurt van het net veel minder insecten zaten en dus bleven ze bij het net in de buurt.

Volgens ds. Julia Blank waren de paarden met beschutting van het net veel rustiger; ze sloegen veel minder met het hoofd of de staart.

Het praktijk onderzoek met het net werd ook nog in het laboratorium getest door dr. Bauer en zijn collega's. Bijna 90% van de met het net in contact gekomen vrijgelaten insecten raakten tot zo'n 6 uren lang verdooft. De meeste insecten stierven na deze lange verdoving.

Verdere praktijk onderzoeken in 2005 bevestigden de resultaten van de eerdere onderzoeken. Wel hadden paarden die maar een uurtje op de weide gelaten werden langer nodig tot ze door kregen dat het net ze beschutte tegen insecten. Zelfs na enige weken verbleven ze nog niet zoveel in de buurt van het net als hun soortgenoten die dag- en nacht op de wei doorbrachten. Alleen tegen teken werden de paarden nauwelijks beschermt door het net.

Conclusie:
In tegenstelling tot een Exceemdeken beschermt het net ten alle tijden tegen de plaaggeesten, en beschut niet alleen 1 paard maar een hele kudde.
Alleen al een gedeeltelijk aanbrengen van het net geeft al aanzienlijke beschutting.

Nog dit jaar wil de Deense Firma Vestergaard Frandsen het net op grote schaal gaan produceren. Ze hebben er al patent op. Voorlopig schat de firma in dat het net een euro de meter zal gaan kosten. Maar voor de productie start zijn er nog wat vragen op te lossen:

Tot nu toe houdt de insektenverdrijvende werking van het gebruikte middel Deltamethrin maar enkele maanden stand. De bedoeling is om de werking te verlengen tot zo'n 18 maanden. Daarna moet het net door de gebruiker voor hergebruik aan de firma geretourneerd worden. Ook willen ze nog werken aan de bevestiging van het net, zodat het makkelijker aangebracht en verwijdert kan worden. De onderzoekers hopen op hulp vanuit de praktijk. Op uitgezochte weiden zullen ze de komende maanden het net testen en verbeteren.

Telefoon nummer van de onderzoekers groep: 00493083862354 of 00493083862505 (Duitsland).

Het Artikel werd geschreven door Lars Herde.

Ik heb dit al als optie onder een ander draadje gepost maar daar reageerd niemand en gaat het gewoon verder over welke middeltjes je op- of in je paard moet stoppen tegen SeMA... (?) Snap even niet waarom... Ben namelijk benieuwd wat jullie er van vinden. Dit lijkt mij geen verkeerde oplossing...

Dit heb ik gelezen in het Duitse paarden tijdschrift 'Cavallo' uitgave nr. 5, Mai 2006. Er werd in een van de antwoorden al even geschreven dat de boosdoeners zich veel in hoog gras e.d. ophouden omdat ze niet hoog vliegen en daar een mooie thuishaven vinden.

De test in Cavallo heeft hierop ingespeeld. Ik zal het verkort uitleggen wat de testers gedaan hebben en wat de resultaten waren:

Aan het begin van het artikel wordt dus al gezegd dat de stekertjes hun aanval niet van grote hoogte uitvoeren maar van vlak over de grond... Dat ontdekten de onderzoekers van het 'Institut fur Parasitologie und Tropenmedizin der FU Berlin'. De insekten vliegen zelden hoger dan 1 meter boven de grond. Daarop hebben de onderzoekers een test gedaan met een in insecticide (lees verderop welke) gedrenkt muggennet langs de weideomheining.

Op het idee hiervoor kwamen ze via onderzoeken in het Afrikaanse Kenia: Daar worden stallen met waardevolle melkkoeien tegen de gevaarlijke Tsetse vlieg (slaapziekte) beschut d.m.v. deze tot 1,50 meter hoge netten.

Daarom dachten de onderzoekers: wat voor Afrikaanse koeien helpt kan misschien ook paarden helpen? In 2004 startten ze het experiment in Brandenburg. Er werden 3 proefweides opgezet, op ruime afstand van elkaar, maar met dezelfde samenstelling van aanwezige insekten.

Weide 1:
3/4 van deze weide (220 meter) werd met het net omgeven. Ze nietten het net (omdat het niet anders kon) aan het schrikdraad lint. (Noem ik dit nou goed? Elza) Het net was gedrenkt in 'Dethamethrin'. Een zogenoemd 'Pyrethroid' een gif dat uit bloemen van Chrysanten gewonnen wordt en ook veel wordt gebruikt in anti-muggen sprays.
Ook werd het net met een UV-beschuttingsfaktor behandeld. De onderkant van het net werd vanaf ongeveer 15 cm boven de grond bevestigt.

Weide 2:
Met een omheining van totaal 942 meter waarvan echter maar 126 meter (13,4 procent) van het zelfde net voorzien werd.

Weide 3:
Net zo groot als weide 2. Hier werd het net helemaal weggelaten.

Met zogenoemde '12 Nzi-vliegenvallen' controleerden de onderzoekers wekelijks de muggen- en vliegen dichtheid buiten de testweides. Ook werden wekelijks 5 verschillende lichaamsvlakken van 1 paard van gelijke kleur en leeftijd in elke groep gefilmd.
De resultaten waren verbluffend volgens de directeur van het instituut professor Dr. Eberhard Schein:

Weide 1:
Hier bedroeg de gemiddelde bezettings dichtheid per lichaamsvlak niet meer dan 5 insecten. 90% minder dan bij de onbeschutte paarden.

Weide 2:
Ondanks maar gedeeltelijk beschut vonden de onderzoekers ook hier maar 5 insecten per lichaamsvlak. Alleen wel pas na 4 weken. Hier hadden de paarden namelijk ontdekt dat er in de buurt van het net veel minder insecten zaten en dus bleven ze bij het net in de buurt.

Volgens ds. Julia Blank waren de paarden met beschutting van het net veel rustiger; ze sloegen veel minder met het hoofd of de staart.

Het praktijk onderzoek met het net werd ook nog in het laboratorium getest door dr. Bauer en zijn collega's. Bijna 90% van de met het net in contact gekomen vrijgelaten insecten raakten tot zo'n 6 uren lang verdooft. De meeste insecten stierven na deze lange verdoving.

Verdere praktijk onderzoeken in 2005 bevestigden de resultaten van de eerdere onderzoeken. Wel hadden paarden die maar een uurtje op de weide gelaten werden langer nodig tot ze door kregen dat het net ze beschutte tegen insecten. Zelfs na enige weken verbleven ze nog niet zoveel in de buurt van het net als hun soortgenoten die dag- en nacht op de wei doorbrachten. Alleen tegen teken werden de paarden nauwelijks beschermt door het net.

Conclusie:
In tegenstelling tot een Exceemdeken beschermt het net ten alle tijden tegen de plaaggeesten, en beschut niet alleen 1 paard maar een hele kudde.
Alleen al een gedeeltelijk aanbrengen van het net geeft al aanzienlijke beschutting.

Nog dit jaar wil de Deense Firma Vestergaard Frandsen het net op grote schaal gaan produceren. Ze hebben er al patent op. Voorlopig schat de firma in dat het net een euro de meter zal gaan kosten. Maar voor de productie start zijn er nog wat vragen op te lossen:

Tot nu toe houdt de insektenverdrijvende werking van het gebruikte middel Deltamethrin maar enkele maanden stand. De bedoeling is om de werking te verlengen tot zo'n 18 maanden. Daarna moet het net door de gebruiker voor hergebruik aan de firma geretourneerd worden. Ook willen ze nog werken aan de bevestiging van het net, zodat het makkelijker aangebracht en verwijdert kan worden. De onderzoekers hopen op hulp vanuit de praktijk. Op uitgezochte weiden zullen ze de komende maanden het net testen en verbeteren.

Telefoon nummer van de onderzoekers groep: 00493083862354 of 00493083862505 (Duitsland).

Het Artikel werd geschreven door Lars Herde.

van lennep schreef op donderdag 29 juni 2006, 13:59:


Hoi Esther, het beschut tegen muggen, paardenvliegen (Bremzen op z'n Duits: zijn dat dazen?), vliegen en wat zij apart van muggen noemen: Gnitzen (Ceratopogonidae), waaronder b.v. Culicoides vallen. Ik kan me zo voorstellen dat dazen ook de pineut zijn. Trouwens ook nog vermeldenswaard: de gaatjes van het net zijn 1 tot 2 mm.

van lennep schreef op donderdag 29 juni 2006, 14:02:


Is dat onschadelijk voor paard en omgeving? Dethamethrin wat de onderzoekers hebben gebruikt klinkt biologisch, maar dat kon ik niet uit het stuk opmaken. Ik zal er op internet eens naar zoeken... Maar ik mag aan nemen dat het onschadelijk is voor het paard (zou anders een blunder zijn...)

Elzaliene Proost schreef op donderdag 29 juni 2006, 16:23:


Dit o.a. vond ik net over pyrethroides waar Dethamethrin onder valt:

What happens to pyrethroids after they are sprayed?

After spraying, pyrethroids settle onto the ground and flat surfaces. Because pyrethroids are mixed with water or oil before being applied, the amount of insecticide left on surfaces is very small. Pyrethroids are broken down by sunlight and other chemicals in the atmosphere. Often, they last only one or two days in the environment.

Pyrethroids are not easily taken up by the roots of plants because they bind to the soil. Because of this, pyrethroids usually do not get into groundwater and do not contaminate drinking water supplies. Pyrethroids are eventually broken down in the soil.

Klinkt inderdaad biologisch...

Trudy schreef op zondag 2 juli 2006, 1:03:


Ikzelf denk dat je uit 2 kwaden de minste kiest door Vera het plezier van meer soortgenoten te gunnen. Notje is welliswaar ook een soortgenootje maar het blijft een mini. En paarden hebben behoefte aan contact met soortgenoten van 'eigen kaliber'. En het liefst een groep met diverse leeftijden en geslacht. Ik zie het aan mijn Alfa ruin Mike... Staat door omstandigheden tijdelijk met alleen een jongere fjordenvriend. Maar één maatje is niet genoeg en zeker de merries mist hij. Gelukkig kunnen we daar over enkele weken verandering in brengen...