Hmmm, nu je het zegt : Antihistaminica....
De pest is alleen dat je dat wéér iets in dat systeem gaat pompen.
Jeuk weg, maar nog meer 'vervuiling/overbelasting' .
En je behandelt alleen de jeuk, maar niet de oorzaak, zo ben je uitsluitend symptomatisch bezig, toch?
Hoewel het je door je ziel snijdt als je je paard ziet lijden door die vreselijke jeuk. Iemand zin om eens op te zoeken of dat al eens gedaan is, met antihistaminica en paarden?
Zal wel nadelige gevolgen hebben op langere termijn.

Kijk, ik kan er ook hydrocortison opsmeren (heb ik hier nog een flacon van staan) en dan weet ik gegarandeerd dat de jeuk weg gaat, ik heb het namelijk wel eens uitgeprobeerd, maar je moet blijven smeren en het bevat een bijnierschorshormoon, maar dat is hartstikke schadelijk op lange termijn, hoewel ik denk dat antihistamnicum minder schadelijk is, niet?

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef op vrijdag 30 juni 2006, 8:47:


Anna, die foto die je me stuurde; dat is toch gras op de achtergrond?
Is dat je weide? Ingezaaid of van nature zo?
Heb je ook een foto van je inloopstal?
Ik zie net dat ik die mail daarover van jou gemist heb.

Ow, wat is het prachtig bij jullie....
En wat voeren de locals hun paarden of zijn julie de enigen met paarden?
Greetz, Pien

Geertje schreef :

Doe dat ! Daarna vakantie voor jou.
We komen er nog wel op terug, succes met studeren en dit warme weer,
Pien

Piet schreef op vrijdag 30 juni 2006, 9:17:


Zit dat niet wat wijd?
Naja, kennuh de lappuh en de flappuh ook weer uns lekker luchte he

Hee, en hoe doe je dat dan met dat touwhalster?
Aan ieder paard één teugel?
Nu moet ik gaan hoor, effe aanhanger water verslepen....

We hebben vanmiddag een BBQ date met Eddy (Druppel)
(Tot straks Eddy).

Greetz, Pien
Doeg, Pien

Peet schreef op vrijdag 30 juni 2006, 10:16:


....En ik heb in elk geval al toegezegd dat ik een demo-les bitloos rijden zal komen geven....je kunt je inschrijven met je eigen paard.

Groetjes, Pien

Gerda9 schreef :


Wees blij dat ze nu anders loopt!


Dat is geen verzameling, het heet angst voor het bit, Gerda, en je paard krult zich op omdat anders......

Toch valt

Juist, dus was er eerder al nooit sprake van verzameling.


Als het scheef gaat trek je er toch nog aan, waarschijnlijk omdat je zelf in je hoofd hebt dat het paard in de krul getrokken moet worden.
Gun het paard nu eens een 'eigen' manier van bewegen, zoals zij dat zou willen. Niet raar opkijken als ze ineens gaat struikelen he, dat kan als je haar ineens meer ruimte geeft - is ze waarschijnlijk niet gewend en gaat allemaal over zodra ze haar eigen balans gevonden heeft met een ruitergewicht op haar rug.


Schrap dat in de krul lopen nu eens uit je woordenboek en ga eens voelen wat dat paard jou te melden heeft.
Niks nu zonder optoming, ben je nog helemaal niet aan toe.
Sorry als ik wat gehaast overkom, ik moet nu echt gaan maar kon het niet laten even te antwoorden - is niet vervelend bedoeld..
Groet, Pien

José en Egon hebben het over de dressuurmiepen op de bitloosdag.



Yep !
De basis is de basis en tijdens die demo-lessen ga ik alleen maar basis geven. Je zou versteld kunnen staan hoeveel basis er is en voor hoeveel disciplines dit onontbeerlijk is.
Het interesseert mij niet wat mensen voor discipline, klasse of nivo rijden, wat ik veel belangrijker vind is of ze met hun paard verbonden zijn; hoe rijder en paard op elkaar reageren en of rijder in staat is het paard te helpen bij de hulpen. En ik kan heel goed voor één dagje om die pakjes heenkijken.

Verder vind ik het van belang dat de hulpen zo simpel mogelijk gegeven worden, in begrijpelijke taal voor zowel paard als rijder zelf en daarbij maakt het wat mij betreft niet uit of dat nou western of dressuurderig is.
En wat die miepen betreft: Op de een of andere manier heb ik het idee dat dat wel zal meevallen Diezelfde miepen komen hier thuis ook naar de workshops hoor, 90 % heeft nog nooit in een Westernzadel gezeten op het moment dat ze hier aankomen en dat maakt helemaal niks uit. Je stapt op en je rijdt zo weg. En achteraf valt het altijd mee.

Maar ik waardeer je bezorgdheid Egon, want ik snap hoe je het bedoelt.

Groetjes, Pien

Leen Buskes schreef :

Maakt niet uit Leen, van mijn 4 kinderen zijn er 3 dyslectisch dus ik weet er alles van! Succes met oefenen met je Tinker.
Groetjes, Pien

e m kraak schreef :

Ja, Egon, zoals nú dressuur gereden wordt denk ik wel dat ik hetzelfde gevoel als jij heb en sta ik ook op een ander been, maar dat neemt niet weg dat dit een kans is om mensen te helpen verder te kijken dan vele neuzen lang zijn. Gewoon door daar te gaan staan en ze dingen vragen te doen waarbij ze zeggen "Goh, ik wist niet dat het zo ook kan en dat nog wel zonder bit"....

Wat die FEI klup er verder van vindt zal mij hartstikke worst wezen, evenals het feit dat het me geen bal uitmaakt onder welk vlagje het geplaatst wordt. Het gaat mij erom dat mensen gewoon nou eens uit dat hoofd stappen en in dat gevoel duiken, die veels te moeilijke en onnodige technische hulpen en hulpdingesen gaan versimpelen en een verbindtenis aangaan met hun paard.
En dat kun je bij elke vorm van paardensport toepassen.
That's all! Meer is er niet wat mij betreft.

Waarom willen jullie nou zo graag dat stempeltje onder welk vlagje iets thuishoort? Die hele wedstrijden interesseren mij niet, maar als iemand er toch zo graag aan mee wil doen hoop ik dat ik een bijdrage kan leveren in het aanleren van wat meer lichtheid in de hulpen.
De wereld kan zo simpel zijn....


....En gelukkig maar....aan een stricte dressuurdag zou ik mijn medewerking niet hebben verleend (zouden ze mij vast ook niet voor gevraagd hebben) :), dit is véél breder en leuker en een veel mooiere kans om het bitloos rijden te promoten.

Greetz, Pien

Geertje schreef op zaterdag 1 juli 2006, 10:21:


Nee, veel knoflook is niet gezond, gevaar voor bloedarmoede. Verder is dat hele knoflook en azijngedoe in het eten in mijn ogen BS, tenminste als je het voor de vliegen doet, - moet je al kánnen en bergen naar binnen gieten....K moet het eerst epaard nog tegenkomen dat geen last van de vliegen heeft in deze tijd. Het hoort er gewoon een beetje bij en ze blijven wel lekker in beweging (he Okke....deze is van jou).

Pien

Esther schreef :


Racisme? Nou en of !
Nu is het wel zo dat wij verschillende soorten paarden bijeen houden, maar dus niet meer altijd in één groep..

Per ras of temperament (karakter) zoeken ze elkaars nabijheid op.
Als ze mogen kiezen zie je mijn Quarters nooit met een Haflinger of de Arabieren met de Fjord; ze hebben gewoon niks met elkaar
(jaja, uitzonderingen daargelaten want soms is die keuze er niet).

Haast geen enkel paard mag Mazir het flessepaard, hij is nou eenmaal 'anders' en wordt behoorlijk achternagezeten en gisteren is het bíjna fout gegaan toen Mazir op zoek was naar mij en daarbij per ongeluk in Winner en Bay's buurt kwam, dit eindigde haast in een lynchpartij waarbij Bay en Winner echt waren aan het samenspannen en Mazir omgevallen is en doorgeschoten onder het hek (hij had zich in het poortje vergist). En Mazir, helemaal in paniek, voelt zich dus echt alleen maar veilig achter mijn rug. Het is geen flauwekul of antropodinges, ik heb het nu zelf een aantal keren gezien, zal deze week foto's op mijn website zetten, al heb ik zijn val niet gefotografeerd, ik was té geschrokken van de reaktie van mijn paarden.
Ben ik er niet bij om de andere paarden weg te houden kan ie zich niet handhaven in de groep, behalve met Holly, dus hij heeft gelukkig wel een maatje. Diezelfde Mazir die achter een boom naar mij staat te seinen dat ik hem moet helpen omdat hij niet langs Winner durft.
Ik hou Winner even op een afstandje en hij floept zo langs hem omdat ie weet dat ik Winner op afstand zal houden.

Vandaag nog zoiets geks; Fanny die het veulen haast te grazen nam, ook niet helemaal normaal, toch? Ik heb het er niet op laten aankomen uit te proberen of dat nou tegen Bombita of het veul was, ik heb Bombita en Peyo maar weer apart gezet (zelf denk ik dat Fanny gefrustreerd is omdat ze haar eigen 5 veulens veel te vroeg moest afgeven....)

Maarrrrrr....: Ik ben wel degene die uiteindelijk 'bepaalt' wat er op zo'n moment gebeurt. Paardentaal of niet, maar als ik besluit een ander paard niet bij Mazir te laten komen hebben ze aan mij een harde dobber.
En of het terecht is of niet; Op zo'n moment ben ik wel hun leider, al ben ik niet hun soortgenoot, maar ik bepaal dan heel even wat er in die groep moet gebeuren, gewoon; voor hun eigen veiligheid.
Als ik weer weg ben regelen ze het maar onderling.

Waarom zou ik als mens geen leider over mijn paardenvrienden kunnen zijn ? Leider zijn betekent niet dat je per definitie de baas over ze speelt; leider zijn betekent net zo goed dat je ze veiligheid en comfort biedt, dat je voor ze zorgt, steentjes uit hun hoeven peutert, ze krabt op fijne plekjes, ze soms terechtwijst als ze je omver willen schuren, ze wijst waar de fijne graasplekken zijn, dat je ze roept om te komen drinken als je water bijgevuld hebt, even contact maakt als je door de wei loopt, enz enz....

Ik heb niet het idee dat mijn paarden daar erg onder leiden.
Groetjes, Pien