Loes Scheres schreef op zaterdag 1 juli 2006, 14:21:

e m kraak schreef op zaterdag 1 juli 2006, 16:56:




Egon, ben je nu definitief abducted by Marsians???

e m kraak schreef op zaterdag 1 juli 2006, 16:56:


Ok, nou even serieus.
Ik denk ook dat het aangeleerd is, maar dat je wel je best kan doen een taal te spreken die althans die van de paarden onderling benadert.
Net zoals het voor ons gemakkelijker is Duits te leren dan Chinees.
Geen flauw idee of dat hout snijdt, kan het me echter wel voorstellen.

Dat Shiny jouw instructeur totaal niet begreep is misschien ook omdat Shiny en jij samen zo een andere taal hebben ontwikkeld dan doorgaans gebruikelijk tussen mens en paard.

Het hele mystieke gedoe rond dressuur, en eindeloze verhandelingen hoe je bijvoorbeeld een schouderbinnenwaarts moet vragen is mi ook alleen maar gebaseerd op het feit dat omdat iedereen het zo doet, dat voor de paarden een constante is, dus vrij handig als het paard van eigenaar verandert of door verschillende mensen gereden wordt.

Isabel

Piet schreef op zaterdag 1 juli 2006, 19:39:


Nee, geen oren, maar we kunnen bijvoorbeeld wel een touw in onze hand nemen, en daar mee zwaaien, wat een beetje lijkt op met je nek zwaaien, dat is wat ik bedoelde.


Juist. Dus jouw lichaamstaal. Nou is lichaamstaal wel redelijk universeel, maar heeft duidelijk ook individuele aspecten.
En Shiny heeft denk ik zoveel mogelijk zijn verleden vergeten, en is met jou verder gegaan. Druk is iets wat bij hem slechte herinneringen oproept, toch?


Ja, tot op zekere hoogte universeel, maar wat in de ene cultuur OK betekent, is in de andere taal fuck you. Dat zijn dan wel gebaren, die zijn afgesproken, maar maken die niet deel uit van onze lichaamstaal, van onze houding. Een Hongaar die een niet zo goede dag heeft gehad, zit met zijn handen in het haar half te huilen, een Engelsman houdt zijn stijve bovenlip.



Nee, dus dat is iets waar we geen rekening mee hoeven te houden, gelukkig.

Maar ik dwaal erg af. Het belangrijkste lijkt me dat dit Shiny voorbeeld erg duidelijk maakt, dat de idee van paardentaal spreken als mens een grote grap is.

Isabel

Trudy schreef op zondag 2 juli 2006, 1:03:


nee, Trui, ik kan je niet helpen aan een betere plek, maar ik denk wel dat je de juiste beslissing neemt door haar meer sociaal leven te geven.
Hoe is ze op stal? Kan ze daar tegen?
In elk geval heeft ze voor de rest van de zomer meer vriendjes.

Isabel

Piet schreef op zondag 2 juli 2006, 9:52:


Sorry, ik was niet duidelijk.
Ik gebruik het touw niet op z'n Parellisch (als het dat is), door ze er tegen aan te laten lopen. Ik zwaai het met het paard mee als ik wil dat ze door loopt. Beetje dom voorbeeld van me inderdaad, aangezien jij over het 'Parelli' touwgebruik begon.
Maar omdat Opal met haar nek wappert, als ze wil dat haar maatje het voortouw neemt, als er iets engs is, heb ik dat van haar overgenomen door met een touwtje te wapperen om haar aan te moedigen door te gaan.


Verder dus helemaal met je eens, en zo gebruik ik het touw nooit bij Opal.
Zat even in mijn eigen taal te denken, en dan krijg je misverstanden.

Isabel

Piet schreef op zondag 2 juli 2006, 11:58:


Ik snap er nu niets meer van.
Wie zei nou wat en waarom, en wanneer, en hoe kwamen we daarbij?


Ja, en dan zijn we dus terug bij waar ik begon, en ja, het is een afgesproken/aangeleerd teken, maar zou het helpen als je tekens gebruikt die een beetje lijken op tekens die paarden zelf gebruiken, of herkennen ze het toch niet als een teken dat ze zelf wel eens gebruiken.
Want spreken alle paarden wel dezelfde taal, enzovoort en zoverder.

Ik weet het niet, en ga maar gewoon verder met mijn Opal-Isabel taal, werkt prima voor ons.

Ik zal braaf alleen lezen wat andere mensen hier er verder van denken.

Isabel