Kwam deze

op de site van Sellier Guichard tegen.
Geeft Dr.Joyce Harmann aan als eigenlijk het ideale pad onder een volgens de regelen der kunst passend zadel.

Het leer vormt zich als het nieuw is, warm en nat wordt op op het paard, exact naar de vorm van de rug. Het wordt vrij snel stugger, een enigzins flexibel doch hard paneel, en gaat dan als een drukpiek-afvlakker werken.
Er gaat verder geen vulspul onder of op. Het zadel komt hier direct op.

Het idee erachter is hetzelfde als achter de delrin-panelen van Len Brown maar dan EEUWEN ouder. Een antieke CorrecTOR eigenlijk.

HC

Zo helder als het maar kan zijn Egon. Gewoon AF. Hoe simpel kan het zijn inderdaad.
Kursus in een notendop. Compliment.

Wel een ENORM verschil in hardheid met de hoeven hier. Echt een wereld van verschil. Hier is het echt alsof je (citaat Frans Veldman) een granieten aanrecht vijlt. Knippen gaat hier ook euh... anders. De stukken die daar af komen kun je iemand letterlijk mee lek steken.

Ik vond het het fijn het zo eens te zien.
Zoals jij dat doet is schitterend in beeld gebracht en uit een andere dimensie voor mij.

HC

En dit Nick, http://cgi.ebay.com/American-Flex-Spanish-Dressage_W0QQitemZ160005610326QQihZ006QQcategoryZ47282QQssPageNameZWDVWQQrdZ1QQcmdZViewItem
is op zich een heel fijne interface tussen paard en ruiter welke zowel met de paardenrug als het ruiterbekken rekening houdt doch weer niet gericht is op een werkelijk onafhankelijkke zit en ook minder direct kontakt geeft.
Een echt ruiter- en paardvriendelijk zadel met minder accent op het rij-technische.
Vergelijk het met de Malibaud Ecuyer waar nul vulspul gebruikt is en met de Deuber Branderup welke er tussenin zit.

Het is met boomzadels, flexibel of niet, met of zonder flex-panelen dus nog net even meer omvattender dan een engelse boom over de T10-T13 klemmen en op dikke kussens gaan zitten...
Gelukkig is het allemaal niet zo ingewikkeld mits je weet wat je als rijdoel hebt en must van wants kan scheiden.
Niet-kunnen-vinden is daarbij een non-argument want ALLES is leverbaar en in ons info-tijdperk letterlijk onder de vingertoppen...

HC