Spirithorses schreef op woensdag 12 juli 2006, 23:30:


Pien en Eddy jullie kunnen dit doen, omdat de paarden jullie eigendom zijn of gedeeld eigendom ... en omdat jullie kinderen en partners bereid zijn mee te gaan met jullie ideeën.

Ik heb alle respect voor de oplossing van Nick. Zijn paard is zijn eigendom en beslissingsrecht en het paard van zijn vrouw de hare. Dát is respectvol om gaan met elkaar ... en ik vermoed dat Nick zijn vrouw en dochter de meest zachte dresuur vrouwen zijn op les. Perfect die hebben binnen hun wereld weer hun uitstraling op die manier.

Mijn dochter gaat graag mee met mijn natuurlijk paard rijden. Dat is het punt niet. Wel zit ik op en stal waar onze aanpak afwachtend bekeken word. Ik schrijf erover op het stalforum, zonder de traditionele manieren te veroordelen, ik zeg alleen hoe ik het doe, waar ik mee bezig ben en hoe zich dat ontwikkeld, sinds kort met mooie foto's erbij. Vanavond reed ik een vrouw achterop met een 16 jarig paard van een andere stal. Zij moest telkens trekken aan het bit, verbaast keek ze naar ons touwhalster en doorhangende teugels. Haar paard was nerveus en draaide op de weg, in draf kon ze niet, daarvoor waren de hoeven te veel met barsten. En Jur draafd met zijn ronde gladde hoefjes liever overcde weg als door het vaak bonkige gras. Tja 16 jaar, en onze Jur is 9 en een half jaartje bij ons. Ik heb haar deze site aangeraden ... de rest zal ze zelf kunnen ontdekken.

Michiel

Spirithorses schreef op donderdag 13 juli 2006, 0:24:


Als jij in je hart weet dat iets niet klopt, dan ga je nog steeds niet anderen verplichten of dwingen, zo ben je niet Pien. Nu weet ik wel dat we in gezins verband vaak autoritairder en dwingender zijn als naar vrienden, collega's en vreemden. Maar dat is valt ook af te leren, ha ha, zie Nick als goede voorbeeld, ha ha.

Even mijn (oppas) baby naar de bedste brengen, dan schrijf ik er meer over. Wel een belangrijk onderwerp, om eens uit te leggen! Hoe ik zonder veroordeling naar anderen met hun bitten, ijzers, stallen, sporen en zwepen kan omgaan. En ik hoor graag van jou natuurlijk.

Michiel

Michiel schreef op donderdag 13 juli 2006, 10:43:


Piet en Pien ik heb jullie persoonlijke berichten nog niet verder gelezen, deze brief hieronder post ik alvast.

Lets go deep ... goed en kwaad bestaan niet, er is alleen dat wat is.
Oordelen en veroordelen bestaan uitsluitend in de gedachtewereld.
De realiteit, dat is - wat is. En de realiteit veroordelen, hardop of in gedachten, is oorlog. is spanning, verdeeldheid, lijden, het einde van vriendelijkheid. Dat raad ik Nick zekers niet aan thuis.

Op de stal waar ik ben, zijn bitten, ijzers, stallen, sporen, zwepen,
hulpteugels en rondjagen in de ronde bak, alles realiteit, het is wat is.
Ik ben in staat om onderscheid te maken tussen wat ik denk en wat realiteit is.
De realiteit is altijd schitterend, zonnig, vriendelijk ... gedachten
beoordelen het heel anders, dat is de droom van de toekomst
hoe het zou moeten zijn, ideaal gezien. Letterlijk een wereld
van verschil, goed om die twee uit elkaar te houden en te leven
vanuit die vriendelijk plek.

En net zo als iedereen hier werk ik ook toe naar die toekomst,
voor mezelf, anderen en de paarden. Pien je had het over het hart,
het hart is altijd vriendelijk zonder veroordeling. Heb je wel oordelen
dan weet je zeker dat het van het denken komt, dat je toekomst gericht bent. Alle vormen van sociale actie, toekomstgerichtheid kunnen gedaan worden vanuit veroordeling of vanuit waardering. Vanuit waardering zijn mensen veel sterker bereid hun situatie te veranderen in hun voordeel.

Info geven vanuit waardering mag dan effectief zijn.
Dat wil niet zeggen dat die info daarom zoetsappig zou moeten zijn.
Schokkende opmerkingen en over duidelijkheid horen daar ook soms bij. En dat kunnen er hier op dit forum een aantal heel goed.
Dit zelfde doen vanuit waardering dat is te leren.

Michiel

Wil schreef op donderdag 13 juli 2006, 13:31:


Als ik een ander wil overtuigen, vanuit mijn veroordeling van hun manier, dan is dat inderdaad niet de juiste weg. Waarom niet? Wel vanuit mijn domheid zie ik niet genoeg dat die ander de liefste persoon is er bestaat (altijd de persoon tegenover me) en dat die mens het allerbeste voor zijn paard over heeft (ook al ropt en schopt ze). Ze kan op dat moment niet beter. Hoe weet ik dat, wel ze doet het zo! Snap je?

En dan ga ik wel overtuigen (al heet het dan gewoon vriendelijk uitleggen precies zo veel als die ander horen kan en wil) maar ditmaal vanuit waardering. Voor die mens die is, zoals ik vroeger ook was, onwetend of niet sterk genoeg om te veranderen.

En moét die ander veranderen? Welnee ze geven een voorbeeld. En van elk voorbeeld kunnen we leren, hoe dat voorbeeld er ook uit ziet. En het paard is dat dan slachtoffer? Zoals ik paarden en dieren ken, hebben ze geen last van veroordelingen, ze leven in de realiteit van elk moment. Zijn angstig als ze hard bereden worden en zijn kalm als ze weer gepoetst worden. Ze zijn een suf als ze op stal staan (een overlevings mechanisme) en levendig als ze in de wei mogen. Paarden leven dat wat is, zonder veroordeling van hun situatie ... gelukkig. Want dat is wat het echte lijden is, laat dat maar aan ons mensen over, zijn we meester is. Voor mij verleden tijd, ik kan me niets meer voorstellen dat me in veroordeling brengt, kan me vergissen en dan merk ik het vanzelf, ha ha voordat iemand met de meest grote rampen aan komt dragen.

Mensen kiezen spontaan wat voor hen het beste is.
En als dat anders is, dan mijn ideaal, dan heb ik weer 2 opties:
Ik denk dat ze de verkeerde keuze gemaakt hebben, of ik kan zien dat dit voor hen het beste is. Lastig hé Wil, vooral omdat er een paard bij betrokken is. Dat paard voelt zich tijdelijk angstig (harde hand tijdens berijden), vaak suf en stijf (stal) en omdat dit de best mogelijke keuze van de eigenaar is, voelt het paard zich jaar in jaar uit zo. Ik denk dat het paard zich beter red, dan de mensen die slaan en roppen. Als die mens zachter zou kunnen dan zouden ze dat doen.


Waarom heeft natuurlijke info dan soms geen effect?
Ook een interessant vraagstuk vind ik, meerder antwoorden op mogelijk. De persoon die de info geeft was te veroordelend vertelde niet vanuit waardering en vriendelijkheid. Bij mij op stal speelt denk ik ook mee, dat mensen net als paarden graag doen wat iedereen doet. En dat dan belangrijker vinden dan op de natuurlijke tour te gaan. Soms is het gewoon onbekendheid met de natuurlijke inzichten. Vaak is het een ongeloof dat die natuurlijke zaken werkelijk zoveel vriendelijker voor het paard zijn. En vriendelijker maakt nog geen beter rijpaard, ook een hardnekkige overtuiging. Onze Jur is hard op weg om het best berijdbare paard op buitenritten te worden, nog een half jaartje schat ik in. Een aantal mensen zullen daardoor overtuigt worden van onze aanpak. Een groot deel echter niet, want die prestatie kunnen Tessel en ik niet waarmaken met dresuur en springen. En dat is wat de meeste doen, en als Jur het uitstekend doet buiten, dan is het gewoon een fijn paard en ligt het niet aan onze aanpak. Ik denk altijd, alles op zijn tijd. Als iemand natuurlijk wil dan doet hij dat precies op het juiste moment, geen dag te vroeg en geen dag te laat. De realiteit blijft mijn vriendelijke plek om te zijn en daaromheen mag ik graag wat fantaseren :)


Het klinkt zwaar, die hele lange weg.
Jouw paarden lijken een wat gerieflijker leven te hebben dan de ijzer-zweep paarden, vanuit paarde ogen is het niet meer dan dat. Ik zie ook wel eens stratenmakers in de hitte of kou hun fysiek zware werk doen. En denk dan hún hebben het zwaar, echte helden ... maar ik kan ze ook niet in de ziel kijken, zoja zou ik misschien wel graag willen ruilen. Doe ik niet want ik ben hun niet, lets love what is.

Michiel

Zou er geen gif in de bodem kunnen zitten?
Waardoor ze zo uit balans raken?

Michiel

Spirithorses schreef op donderdag 13 juli 2006, 23:34:




Ik ben zelden boos, maar nu ... hahaha
Ik denk juist dat kwaad zien de droomwereld is, net omgedraaid dus.
De zogenaamde kwaad doeners zijn mensen in verwarring. Zij geloven echt, met hun misdaad dat dit het beste is om te doen. Vanuit henzelf bekeken doen ze er goed aan en zijn ze rechtvaardig. Of we nu praten over de regering in Israël die met vele doden wraakt of we praten over die alleraardigste vrouw die meent zijn paard te moeten corrigeren met slaan, schoppen en roppen. Wat een verwarring en ik kan niets anders dan sympathie hebben voor de mens die hier worsteld.


Precies realiteit en dan de verschillende verhalen die we er op plakken. De keuze om te gaan veroordelen, die trekt me niet zo, al weet ik dat we zo opgevoed zijn, tijd om te dat te veranderen, beste Pien.


Natuurlijk de beste plek voor jou, de realiteit is altijd het beste.
In je gedachten kijk je er wel tegenaan, telkens als je iets veroordeeld. Als ik iets veroordeel, en gedachtes doen dat spontaan, dan kijk ik dieper en vind de goede bedoelingen van mensen ... al komt het soms wat rottig hun strot uit ... met dank aan Wim :)

Michiel

Spirithorses schreef op vrijdag 14 juli 2006, 0:33:


Volgens mij, en zeker weten doe ik dit niet, is dit al niet meer zo. Juist omdat er meer verkocht is geworden wereldwijd, zijn de arbeidsomstandigheden enorm verbeterd. Zo werkt het overal in de wereld, boycot is voorstelbaar maar zelden effectief in het verbeteren van de leefomstandigheden van de mensen daar. Ook wordt die Hymalaya steen gewonnen in verschillende landen.

Michiel

sandratien schreef op vrijdag 14 juli 2006, 10:36:


Tessel en ik rijden soms met en boddyprotector, merk weet ik even niet zo gouw. In de winkel heb je dacht 2 of 3 maten, en dan zijn ze ruim te verstellen. Afhankelijk van het soort zadel hebben we aan de achterzijde er een stukje afgehaald (eenvoudig er uit te pakken en bij te snijden) opdat hij niet op het zadel stoot.

Zo'n ding geeft wel een veilig gevoel, vergelijkbaar met sandalen dragen rond je paard of stevige schoenen aan. Je voelt je gelijk minder kwetsbaar, kan ook een nadeel zijn, voor roekeloze naturen.
Ook zit je vanzelf rechter op, krijgt een betere houding, het elastiekje aan je kruin effect krijg je er gratis bij. Hij kan zowel onder als over de kleren/jas.

Met dit warme weer doen we hem niet aan. Zo zijn er meer nadelen, en wel het vrije gevoel is een beetje weg, en het op en af stijgen gaat lastiger en is even wennen dus. Jur is nu zo betrouwbaar geworden dat ik hem niet meer zo nodig vind, de plotselinge schrikdingen blijven natuurlijk altijd een risico waarbij het veiliger is hem wel aan te hebben.

Korven, of tapaderos (die laatste kun je ook zelf maken van een goed stuk leer) zou ik ook zekers doen. En inderdaad één boddyprotector als voorbeeld kopen en mensen het verder zelf laten aanschaffen als ze dit belangrijk vinden.

Verder volg ik ook de gedachtengang van Egon hoor, risico's horen erbij, en overal kan je wat overkomen, rijden moet wel leuk blijven.

Michiel

Moniek schreef op vrijdag 14 juli 2006, 12:50:


Moniek, waarom niet 2 singels die elkaar kruisen onder de buik, een soort spin met 4 bevestingspunten. Zo'n idee kun je een zadelmaker voorleggen.

Michiel

e m kraak schreef op vrijdag 14 juli 2006, 22:19:



Als er een serie intervieuws gaat komen van boeren die in de "paarden" zijn gegaan, dan wordt er flinke verschillen zichtbaar hoe boeren dit hebben vorm gegeven, met goede bedoelingen wordt er heel wat aangeklungeld, er is een enorm verschil in kwaliteit zichtbaar. Daarom lijkt het me goed Piet dat je het goede voorbeeld gaat geven zondag.
De 24/7 groepshuisvesting is financieël heel gunstig, boeren weten alleen nog niet hoe ze dit met halfverharde paddocs kunnen oplossen.

Michiel

Michiel schreef op zaterdag 15 juli 2006, 12:09:


In de natte winter tijden, afgelopen winter hebben ze bij ons 6 maanden op stal gestaan! Jur natuurlijk niet voor hem (en enkelen meer) had ik een verharde paddoc geregeld.

Heb je ook dat pdf file gezien van Veerman? Klinkt goed zo'n visie, zal alleen ook boeren afschrikken die kleiner, gemakkelijk en geleidelijk willen overschakelen. De paard natuurlijk mensen zullen het de komende decenia toch van die kleine adresjes moeten hebben denk ik, zonder overdekte binnenbak, etc. gewoon van boeren die met relatief weinig kosten toch een heel goede plek voor (4 tot 40) paarden weten te crieëren.

Michiel

e m kraak schreef op donderdag 13 juli 2006, 4:17:


Er werd alleen gezegt over die Koniks dat je met die lange hoefwanden niet onder zadel over de harde weg kunt rijden. Eigenlijk zou je dit wel moeten doen, nadat de hoefwand verwijderd is, omdat ze door slijtage kort blijven.

Waarom het ene paard ze wel lang krijgt bij jou en het andere niet ...
Aanleg? Straal funktie anders? Loopt het paard anders - voorzichtiger zodat er minder slijtage is? Ik weet het ook niet, die Koniks daarop bestuderen is leuk natuurlijk.

Michiel

Huertecilla schreef op zaterdag 15 juli 2006, 11:46:


Welke vorm rasp gebruik je dan Hc voor de holle gedeeltes zoals de steunsels uithollen? Of hollen die uit op de keien?

Michiel

Wat ik me afvraag, is hoeveel lopen over het harde ons paard nodig heeft, om minimaal bekapwerk te crieëren.

Jur werken we wekelijks bij, eigenlijk alleen maar de afronding en de steunsels. De hoeven zijn hard van de droogte, komt wel goed uit trouwens want door die harde zanderige wei zijn zijn hoeven ook sterker. En we zitten nog in de opbouw na het ontijzeren.

Gisteren hebben we gedraafd over de straat en over asvaalt. Zelfs voor de eerste keer wou Jur een klein stukje galop over het harde. Voor zijn de ijzers er sinds 8 maanden vanaf. En we bouwen onze ritten over straat langzaam op, gisteren een rit van 2 uur en 40 minuten waarvan 1.40 uur bestrating denk ik. We rijden 3 tot 4 maal in de week meestal 1 1/2 tot 3 uur. Ik benieuwd hoe dit zal gaan als de natte periode aanbreekt. We hebben geen kiezelplekken bij ons op stal, zijn er trouwens al mensen hier mee bezig?

Michiel

van lennep schreef op zondag 16 juli 2006, 9:25:


Zo dat is niet veel Esther, 1000 meter al genoeg. Jur heeft wel (schat ik) 5km over het harde in draf nodig wil ik de vijl kunnen beperken tot rondmaken. Zo is het nu, met het droge hoefharde weer.

Michiel