Nick Altena schreef :
> Alleen nee als het je niet aanstaat Pien ? als WAT jou niet
> aanstaat dan ? de persoon ? errug rechtlijnig
> hoor....oww....toch een die EN met ijzers onder de voeten EN
> met bit mag komen rijden ....neee....das ook errug rechtlijnig
> hoor....
Yep! Hartstikke! (Weet je nog? Ik sta waarvoor ik sta).
Waarmee ik al die anderen overigens niet veroordeel, ook al lijkt dat wellicht zo in jouw ogen. Ik draai me gewoon om en ga op mijn eigen eilandje zitten. Makkelijk praten ja, maar dat is wel
de reden geweest om voor mezelf te beginnen. Niet ík heb de keuze, maar de potentiele klant heeft de keuze. Er zullen zat mensen zijn die niet geloven in mijn filosofie, en dus niet bij mij uitkomen, dan horen wij niet bij elkaar, toch?
Ik heb jarenlang vanalles moeten gedogen en het heeft me uiteindelijk een vette burn-out opgeleverd. 3 jaar heeft het geduurd. Maar wát leer je veel over jezelf in zo'n moeilijke tijd. Ik weet nu exact hoe ver ik wil gaan, wat ik wil in mijn leven, wat ik niet wil.
Dat hele proces ging niet van een leien dakje, veel verloren, veel gewonnen ook. Keuzes moeten maken. Kolere zeg, wat kan 'loslaten' pijn doen. Maar héél erg bij mezelf uitgekomen.
Hee, als ik genoeg verdiend heb voor die dag, dan gaan de luiken dicht hier. Kun je je dat voorstellen? Kun jij je voorstellen dat ik van mezelf niet meer dan 2 afspraken op een dag hoef te hebben? (waarbij de hele dag paardrijlessen geven gelden als één afspraak).
Kun jij het je voorstellen dat ik niet afhankelijk wilde zijn van een hypotheek, van een bank, van de massa?
Dat dit een zeer bewuste keuze is, ook al worden wij nooit rijk in onze portemonnee, maar wel in ons hart?
Nick, ik kan niet anders....
> Nou , vertel mij dan maar eens Pien of HC of Eddy....wat hier
> het verschil is tussen deze situatie met deze klant.....en mijn
> vrouw of dochter.
Die klant komt hier met een hulpvraag om uiteindelijk zonder bit te leren rijden, dus er is een gemeenschappelijk doel.
> Vertellen jullie wijsneuzen dan maar eens wat IK zou moeten
> doen in deze situatie!
> Kom maar op dan met die oplossingen.
> Commentaar hebben is makkelijk....nu de rest...
> Nee....weet je wat.....laat maar...
> Het zal me ook een worst wezen.
Het is je geen worst anders vroeg je dat niet.
Ik kan je niks aanraden, misschien heb je wat aan mijn bovenstaand verhaaltje? Het zit in je hart, Nick. Niet in je hoofd.
Sorry als je het gevoel hebt dat ik je niet begrijp, dat ik je veroordeel, dat is niet mijn bedoeling. Ik denk dat ik je wél begrijp. Het zijn processen, mag ik dat zo stellen? De één wil erdoorheen, en voor de ander hoeft het niet zo.
> Ik hoop oprecht dat er geen al te zware tegenstrijdigheden in
> jullie gezins situatie komen...want dat beloofd weinig goeds
> als ik jullie zo lees.
>
Je moest eens weten hoe ik gestruggeld heb, ik heb er zelfs omwille van een relatie bijna mijn paard voor weggedaan.
Gelukkig werd ik nog net op tijd wakker. 1 jaar later had ik 10 paarden.
> Mijn vrouw is blij met wie en hoe ik ben , mijn dochter
> hopelijk ook...ik ben vooral blij dat ik niet zo ben en denk
> als jullie hier....en voor de rest ?
> Bekijk het maar.....doei......
Dan is het toch óók goed? (Pfff, wat een openbaringen).
Groet, Pien
Warboel
