Nils Vellinga schreef op zondag 16 juli 2006, 23:51:


Nils, "een kind kan de was doen" is een uitdrukking. Het staat min of meer voor " het is zo eenvoudig dat zelfs een kind het kan doen" of te wel een zeer simpel klusje. Andere vergelijkende gezegdes zijn "een fluitje van een cent"of "daar draai je je hand niet voor om" enz.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

trea hoex schreef op maandag 17 juli 2006, 2:26:


Klasse! echt GEWELDIG gevonden!! En ook zo goed nagebootst!!

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Piet schreef op maandag 17 juli 2006, 8:00:


Precies, en Trea drukt daar mee uit de flinke moeite die ze eerst had, met mes en vijl, en het gemak dat ze nu ervaard met de haakse slijper. Een kind kan de was doen, drukt haar opluchting uit, het grote verschil met eerder.

Michiel

Anna van Rheeden schreef op maandag 17 juli 2006, 6:10:


Hoi Anna,

Hét grote verschil tussen de rasp en de flex is dat je de rasp moet bedienen met je eigen spierkracht. De flex doet het werk voor je, je hoeft hem alleen maar vast te houden en te sturen. In het begin had ik na het bekappen van twee paarden wel spierpijn in mijn hand/pols, omdat de flex toch een gewicht heeft van rond de twee kilo. Maar dat went! Ik heb ook de lichtste flex gekocht (qua gewicht) die ik kon vinden. Had er graag eentje op accu gehad, maar die zijn hier zeldzaam, hebben vaak niet genoeg vermogen, en heel erg duur. Dus heb ik maar gewoon eentje met een snoertje.

Het aanwennen heb ik niet hoeven doen. Raar he! Ik ben ruim een jaar bezig met Parelli, en mijn paarden zijn op het gebied van vreemde atributen en lawaaidingen zo goed als stoicijns. Ze kijken niet meer op of om als "het vrouwtje" weer komt aanlopen met iets raars. Flink gedesensibiliseerd dus op alle gebieden. Geluk is bovendien dat mijn man een flinke klusser is, en hier altijd gewerkt wordt met dit soort apparaten. Toen de staldeur uit zijn hengsels was gerukt en hij aan het repareren sloeg heeft één van de paarden er bijna een wond aan overgehouden, omdat die boormachine toch wel even beroken moest worden!!

Nu zullen velen denken: "oo maar ze heeft koudbloeden, die zijn nergens van onder de indruk".. niet waar! Bovendien heb ik er ook een paint-jaarling bijlopen (geen koudbloed dus), die ook zo cool is. Die heb ik vorige week voor de eerste keer bekapt met de flex, zonder voorbereiding. Ik was het wel van plan uiteraard! Ik had haar uit de paddock gehaald met het (eind)doel om met de draaiende flex in mijn ene hand, haar te kunnen aanraken met mijn andere hand. Zou ik dát kunnen, was dat einde sessie 1. Was van plan dit met de clicker op te bouwen tot een werkelijke bekapbeurt.
Maar ik kon gewoon naar haar toelopen met de draaiende flex in mijn handen, kon haar voorvoetje vragen en heb haar bekapt! Ik stond zelf paf, ze vertrok geen spier, vond het allemaal prima. Daarna heb ik de andere drie hoeven ook kunnen doen. Zonder clicker en zonder voorbereiding. Ze was er wel altijd bij als de tinkers bekapt werden, misschien heeft ze het gewoon afgekeken, ik weet het niet.

Ik heb dus onbewust mijn paarden al heel lang getraind voor vele vreemde dingen en daar trok ik profijt van. Zodoende dus geen gerichte voorbereiding gedaan. Toen ik nog gewoon bekapte had ik mijn paarden altijd los staan, maar ben na een paar keer machinaal bekappen ze tóch gaan vastzetten. Je ziet op het filmpje in de laatste seconden, dat Enya gewoon wegwandelt. Tjaaa daar staat een lekker hapje gras, even wachten vrouwtje.. Dat vond ik onveilig, en zet ze daarom nu gewoon aan een leadrope vast aan de muur.

Als je ermee gaat beginnen zou ik het wel mbv de clickermethode doen, en daarmee kan Piet je uitstekend helpen. Hij is de expert daarin. Ik begrrep dat jullie mailcontact onderhouden, dus ik zou zeggen; Ga d´r voor!
Veel succes.

klaas.feuth schreef op zaterdag 15 juli 2006, 20:07:


Klaas is gisteren geweest. Hij had niemand bij zich
We hebben foto´s gemaakt. Klaas heeft enkele foto´s van het bekappen van de tinkers op zijn site gezet. http://www.natuurlijk-ruiterschap.nl/new/?page=hoefverzorging/fotos
en dan: machinaal bekappen aanklikken.

Hierbij de link van het bekappen van mijn veulen, die voor de tweede maal machinaal bekapt werd:
http://www.mijnalbum.nl/Album=VMXKONFX
Zó staat mijn Parelli-veulen er bij. Ik ben erg trots moet ik zeggen.

En voor de geinteresseerden: de sokken van mijn tinkers werden al ingezwacheld vanaf het moment dat ze de eerste keer door de hoefsmid gedaan werden, alweer enkele jaren geleden. Ook als je zonder flex bekapt, zijn die sokken enorm onhandig. Ik bind ze al jaren op. Ik gebruik daarvoor: tubifast. Da´s een kousverband, kan je zó kopen bij de apotheek, er zitten heel veel meters op een rol en veel goedkoper dan afgeknipte kousen of panty´s.

Trea

klaas.feuth schreef op zaterdag 15 juli 2006, 14:55:


Dit is waarom ik altijd zoveel mogelijk (en dat is veel) van mij af werk met een renet. Schiet ie dan uit, raakt ie alleen lucht. Wel oppassen, maar dat weten we allemaal, dat je niet je hand of een vinger achter de snijrichting zet. Een goede rasp doet al heel wat (op tijd vervangen). Een hoefkniptang van goede kwaliteit kan ook hulpzaam zijn. Een goede rasptechniek is dat je niet teveel drukt en de rasp het werk laat doen. Als het veel werk is en er nogal meer tijd in gaat zitten, de hoeven gewoon weer even neerzetten (en een andere pakken) en je kunt ook zelf even rusten als dat moet. Neem de tijd en geduld. Los het op met fantasie. Geef jezelf en het paard de tijd en hou het een plezierige bezigheid voor beide.

Fred Emmerig schreef op dinsdag 25 juli 2006, 18:35:

Fred, ben het helemaal met je eens in principe, veel rust en ontspanning. Ik zelf laat m'n paarden vaak tussen de bedrijven door even een rondje wandelen of een plas doen (eventuele onrust blijkt heel vaak veroorzaakt door behoefte aan een plas of mesten!). Maar het probleem is nou juist dat als je zeg meer dan 3 paarden te bekappen hebt, je tijd tekort komt. Ik heb gewoon niet de gelegenheid uren met het bekappen bezig te zijn, er moeten ook nog andere dingen gebeuren, en dus ben ik echt geinteresseerd in de slijptol/flex . Helemaal als we straks 8 tot 10 paarden hebben rondlopen... Bovendien vind ik het best zwaar werk als je ook al hebt staan scheppen en uitmesten en doen. Hoe doen anderen dat met meerdere paarden? Groet anna

Anna van Rheeden schreef op woensdag 26 juli 2006, 3:37:


Niet allemaal achter elkaar ?
Als dit niet anders kan:
Door het zeer regelmatig te doen , lees (2) dagelijks met de vijl in de hand ff kijken of er wat af moet) waardoor er zo ook niet erg veel tijd nodig is ?
Nmm ook DE doelstelling van het zelfbekapen?
MIsschien zijn je tussen-poses te lang waardoor je te veel werk hebt?

Mwah....laatste tip....het een ander laten doen zodat die het zweet op de rug en elders krijgt :)

Nick

Nick Altena schreef op woensdag 26 juli 2006, 3:55:


Lastig dat je hier je berichten niet kan corrigeren...
Met niet allemaal achter elkaar bedoel ik dus...bijv. 4 paarden op een dag...de andere 4 op de volgende dag , of andere dag van de week....enz.enz.

Geen aardbevingen in jou buurt ?

Groet , Nick

Nick Altena schreef op woensdag 26 juli 2006, 3:58:


Met 8 tot 10 paarden zou ik elke dag één paard doen, prima regelmaat. En het paard dat je berijd vooraf het meswerk, steunsels en kwartieren, en na het rijden over de harde weg als de hoef al mooi in zijn vorm gesleten is, even de afronding maken met de vijl.

Michiel

Trea en Piet

Een haakse slijper en ik lees iets over.. het is maar een slijpschijfje. Ja maar dat is wel een gevaarlijk ding.

Trea ik vind het knap als jij met een slijper je hoeven netjes kan maken.
En als dat goed gaat zo ben ik de laatste om te zeggen dat het niet kan of mag ofzo.. maar veilig voor jou en het paard is het niet.

Misschien zou je je paar dan peesbeschermers om kunnen doen voor het geval je eens uit evenwicht raakt of de slijper uit je handen laat vallen.
Doe je zelf ook lange leren handschoenen aan?
Het slijpen is erg gevaarlijk (polsen-vingers-benen) en een uitschieter is ook menselijk dus...

Laat je het ons ook weten wanneer het eens goed fout gaat??
Dit om andere thuisbekappers niet te veel aan te moedigen.
Maar daarbij komen we meteen bij het verhaal over Piet.

Trea HIJ IS CURSUSLEIDER.
Piet weet heus wel wat er voor handigheidjes zijn maar in een paar cursusuren kan hij de vaardigheden en verstandelijke vermogens van zijn cursisten niet even inschatten en ze tussendoor ook nog even de haakse slijper voordoen. Zo simpel is het toch.
Dat noemen ze "of the record".. die uitspraak ken je toch wel?
Gewoon zoals jij en ik even onder elkaar.
Niet als cursusleider van Paard Natuurlijk.
En nu geen ruzie meer maken he.

Ennuh, wie weet gaan jullie samen nog weleens wat drinken :).

Michiel schreef op woensdag 26 juli 2006, 10:31:


beetje vreemde redenering,
het lijkt mij beter om nà elke rit de hoeven te checken
steentjes, scheurtjes, brokkels enzo
de rasp erover, de mustangrol wat opronden
en de hoeven zijn weer klaar voor de volgende rit
De funktie van de mustangrol is niet dekoratief Michiel
maar heeft als doel het vermijden van brokkels
een vlakke hoefwandrand vangt meer schokken van kiezels en steentjes
dan een opgeronde wand

in een vorig bericht op egons stelling dat paarden in relatieve vrijheid
ook kiezen voor systeemgewoontes reageerde jij met een verwijzing
naar de eentonige rechtdoorstukken op de veluwe die je daarom vrolijk ontvluchtte
lees ik nu een artikel dat ruiters voortaan vrijelijk en ongedwongen
mogen afwijken van alle gebaande paden
wat blijkt, onze vorsjes hebben ontdekt dat paardenbeschadigingen
in de kruidlagen zorgen voor mini-biotoopjes waar een aantal kriebel-
en wriemelbeestjes alsook springers, wippers, sluipers en kruipers,
hun levenslust terugvinden en zich levendig in voortplanting vermeien ...
terugkeren ?

Nick Altena schreef op woensdag 26 juli 2006, 3:58:


Hai Nick, jij zit ook op tijden achter je computer zeg!
Bedankt voor alle tips - ik ga me toch nog 2 keer bedenken of ik wel machinaal aan het werk wil ivm de risico's. Met scherp gereedschap en regelmaat moet het toch lukken. Ik was vergeten te vermelden dat we nauwelijks toekomen aan rijden de laatste tijd omdat we zo druk zijn met de bouw van ons huis en de manege, dus de hoeven groeien lekker door en slijten (te) weinig. Eigenlijk maak ik er al een gewoonte van om elke keer als ik de hoeven controleer (elke dag dus) het bekapgereedschap er bij te hebben staan. Met paarden vanwie de hoeven al vrij gezond zijn is het een kwestie van licht onderhoud, maar onze nieuwe aanwinst heeft ellendige pannekoekhoeven en is bovendien nog niet gewend haar voeten langer dan 2 seconden op te tillen, dus dat vergt wat meer tijd en geduld. En zweten tot uit je tenen...
Aardbevingen en vulkaanuitbarstingen tot nu toe op veilige afstand - dit land is dangerously beautiful! Gr anna

Hoi, ik ben nieuw, heb de cursus van PN bijna een jaar geleden gevolgd. Nu het forum eindelijk wat overzichtelijker is geworden, ga ik eens meepraten

Zelf zal ik niet een slijptol voor paarden gebruiken, maar kan me voorstellen dat het voor sommigen een uitkomst is. Op mijn werk gebruik ik ook vaak een slijptol om metaal of trespa af te bramen. De randjes zijn volgens mij inderdaad een gevaar. Maar is dit niet een gat op de markt?
Gewoon een slijpschijfje met enorm gladde zachte randjes uitvinden en we zijn klaar! Ook zie je bij veel slijptollen een halve kap er omheen zitten. Als je die kap nou doortrekt, zodat alleen de onderkant van de slijpschijf iets kan raken, dan ben je eigenlijk ook al klaar.

Arno8 schreef op zaterdag 5 augustus 2006, 11:31:


Het punt bij een slijpschijf is niet alleen het gevaar dat je wat raakt bij een plotselinge beweging.
Het is , door de grote van de schijf en het feit dat je met de onderkant (platte kant) slijpt niet echt overzichtelijk wat je nou precies raakt.
Daarnaast en nmm. zeer belangrijk...kan je door de snelheid van het draaien en het onoverzichtelijke ( juist door die beschermkap bijv. ) al snel te veel weg slijpen ! Zeker bij niet al te harde hoeven.

Laat dat nu net het punt zijn waarbij we bij deze bekap methode zo voorzichtig zouden moeten zijn ? Zeker bij nog gevoelige hoeven ?

Nick