Piet schreef op maandag 7 augustus 2006, 23:48:
> Nils Vellinga schreef op maandag 7 augustus 2006, 23:36:
>
>> Margot van Lare schreef op maandag 7 augustus 2006, 23:26:
> hoefbeen en hoefwand onder druk komt te staan. Omdat het
> hoefbeen dan met de punt naar beneden wijst.
> Hoe lager de hiel hoe vlakker het hoefbeen en hoe minder
> druk op die verbinding.
Ja, dat kan ik volgen, maar ik zou gedacht hebben dat de verbinding van de hoefwand bij de hielen juist het sterkst zou zijn, door dat het daar naar binnen gaat over in de steunsels. Maar aan de andere kant van dit gedachte zit natuurlijk dat de wand bij de kwartieren
wel veel kwetsbaarder word.
> Er hoeft bij hoge hielen maar "dat" te gebeuren en de
> lamellen hebben niet voldoende kracht meer om de boel
> bij elkaar te houden.
> Ook kan je paard mechanisch bevangen raken door een veel
> te lange hoefwand. Deze krult dan naar voren om en zal
> zoveel druk op de verbinding zetten dat het losscheurt.
dus als ik het goed begrijp, noemen we een hoef bevangen als de laminea is verbreed? Of wel uit elkaar
getrokken = mechanisch, of wel
los gelaten door voeding / ziekte ?
> Een verbreding van de witte lijn bij bevangenheid is niet
> altijd zichtbaar, maar wel gaat het dan altijd gepaard
> met een platte zool.
>
> piet
> nah' tuurlijk Natuurlijk
Nils en Olly
Warboel
