Snoopy schreef op dinsdag 8 augustus 2006, 16:18:
> Nou, Chantal.. spijt..
> ik heb geen spijt van mijn jaren... we wisten het niet.. dus
> konden we er ook niks aan doen. ik heb er wel veel meer van
>
> Groetjes,
>
> Anne
Ja daar heb je gelijk in maar ik moet zeggen dat ik het toch wel bedroevenswaardig vondt.
Het zijn trouwens immer de mensen met heel wat ervaringen die daar zitten en je les geven en dan denk je die weten wel waarover ze het hebben maar daarna blijkt alles toch maar schijn te zijn.
Tja wat moet je op dat moment als je daar als een green horn naar binnen stapt?
Nee we wistten niet beter, maar ik vindt het toch een rare gedachtten nu dat een zweep zomaar geaccepteerd wordt en normaal is.
Een zweep doet immers pijn en ik snap er niks van.
Goed het is altijd beter het andere te kennen en als je er ervaring mee hebt aanstat dat je afgeschrikt wordt van sprookjes en verhalen hoe slecht het niet allemaal is.
Maar aan de ene kant is het toch wel droevig.
Heb ook met een vrouw gepraat waarvan ik de twee kinderen les gegeven heb.
Ze wou niet meer rijden omdat ze de manier waarop het je aangeleerd werd te cru en te wreed was.
Toen ik haar kinderen een les heb gegeven was ze zo ontroerd dat ze weer besloten heeft om in het zadel te zitten maar alleen als ik les geef of iemand die het net op zo een manier doet.
Ik was geschockd dat iemand zo een indruk heeft over paardrijden.
Er was geen andere manier van rijden.
Totdat ze mij ontmoette...
Warboel
