Een van onze paarden lijkt chronisch hoefbevangen, gaandeweg zijn er talloze (bloed etc) onderzoeken de revue gepasseerd. Niets gevonden, geen insulineresistentie of tekorten, organen/schildklier etc OK. Moedeloos want wel degelijk hoefbevangen immers op rontgenfotoos bleek het hoefbeen 6 a 7 graden gekanteld. Ze krijgt nu magnesiumchelaat en de hoeven natuurlijk bekapt. (nu volgens pag. 238/boek) Vanochtend sneed ik de straal weer wat bij, een plakje van ongeveer 1,5 mm toonde in de verzening rode vlekken... bloed? kneuzing? het gaat hier volgens mij niet om een oude kneuzing want het is een helder rood, het is natuurlijk niet vloeibaar maar ziet eruit als in spek/bacon (om het uit te leggen) ik heb het plakje onder de scanner gelegd en kan dit desgewenst doormailen om het haarscherp te zien.
Toelichting:
Het gaat om een merrie van 6 jaar, kruising welsh/quarter/met beetje fjord
Onze 5 paarden leven hier natuurlijk, 38 ha bergachtig, diverse harde ondergronden, ideale vrije natuurlijke omstandigheden, natuurlijk bekapt, worden niet bijgevoerd, keiharde zolen.
We zijn hier (Ardeche/F) niet verwend met de verstandigste dierenartsen of bekappers, dat is in dit gebied wat lastig, behalve tbv rontgenfotoos wil ik in dit geval eigenlijk geen gebruik meer van mijn dierenarts maken.
Heeft iemand dit aan de hand gehad? hoefbevangenheid met gekneusde? straal
wat te doen? Alle advies wordt zeer gewaardeerd, Ronald Inthout
ronald@2sources.com

Ronald Inthout schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:21:


Ja, hoefbevangenheid is niet te zien in het bloed. Maar zo langzamerhand is wel duidelijk dat hoefbevangenheid geen hoevenprobleem is, maar een stofwisselingsprobleem. Ik krijg de indruk dat het in de hand wordt gewerkt door een mineralen/spoorelemententekort. Tekorten zijn moeilijk aan te tonen in het bloed dus dat zegt niets. Loopt een paard slecht, ondanks goed bekappen, dan is er meer aan de hand.
Hoeft niet perse direct insulineresistentie te zijn, zeker niet bij paarden van 6 jaar, maar kan dus ook een mineralentekort zijn, slechte klierwerking etc. Met als evt. later gevolg insulineresistentie/glucose intolerantie. Door een voedingsstoffen tekort raakt de stofwisseling zeer gevoelig: er hoeft maar dat mis te gaan en de boel is weer ontregeld. Ook een seleniumtekort kan trouwens kreupelheid veroorzaken.
Laatst nog een hele studie gelezen over de flinke schaarste aan selenium in de bodem in Europa en de gevolgen daarvan.
Je paard niet bijvoeren (alleen gras, hooi) kan vanwege de verarming en verzuring van de bodem langzamerhand toch tekorten in de hand werken waardoor de stofwisseling vertoort raakt. Teveel verkeerd krachtvoer (commerciele goedkopere brokken met hoge suiker/zetmeelwaardes) belemmert de opname ook en overspoelt het systeem, ook niet goed dus.
Lees eens de artikelen op de zeer uitgebreide site van www.st-hippolyt.de Wellicht herken je verschijnselen die hier beschreven worden. Hippolyt is kwalitatief hoogwaardig voer uit goede grondstoffen zonder troep. Wil je geen grote hoeveelheden brok of muesli voeren dan hebben zij ook alternatieven in de vorm van geconcentreerde mineralenbrokjes wat je met 1 a 2 handjes voert per dag. Zij raden StrukturEnergikum in combinatie met MicroVital aan bij hoefbevangen patienten en zien daar goede resultaten mee.

Dit kwam ik nog op bokt tegen: vond ik ook een zeer interessante site
http://www.equilife.co.uk/ Lijkt aardig onderbouwde informatie en een goed product, heb alles nog niet gelezen. De bijbehorende laminitis clinic lijkt me ook het lezen waard trouwens.

Zij hebben trouwens ook frog-support kussentjes.

jose schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:47:


Enorm bedankt José, voor de geweldige site van St Hippolyt. Equilife moet ik nog bekijken, maar ben voorlopig geheel ondergedompeld in de duitse grondigheid.