fleur schreef op vrijdag 1 september 2006, 21:23:


Ook ik zou het graag willen lezen,
Alvast bedankt!

Eva Saegerman schreef op woensdag 17 januari 2007, 13:40:

http://doks2.khk.be/eindwerk/do/files/FiSe413ebf17093f9ba2010943c919060845/thesis2006275.pdf?recordId=SKHK413ebf17093f9ba2010943
c919060844
Sara


Om de 1 of andere reden krijg ik steeds een foutmelding als ik het pdf bestand wil openen.
Jammer want ik ben zeer nieuwsgierig.
Kunnen anderen het wel openen en lezen??
Is er misschien een andere manier om hieraan te komen zodat ik het toch kan lezen??

Spirithorses schreef op dinsdag 30 januari 2007, 13:22:

Is er nog een plekje in het kleuterklasje voor mij?
Ik vind kwijlende paarden vies en zielig.
Pien

Ook ik kom uit die traditionele paardenwereld, heb van kinds af aan geleerd dat je een paard moet aanpakken, anders gaat het niet goed.
Flink schoppen op die ribben, dan loopt ie en trekken in die bek is stoppen.
Op een gegeven moment reed ik al op hoog niveau dressuur, maar ik bleef een eigenwijze, moeilijke leerling zeiden ze, omdat ik overal wel iets tegenin te brengen had.
Paard moest meer voorwaart, hup de zweep moest er op, ik zei nee, hij komt zelf wel als hij zo ver is.
Eindelijk mijn eigen paard, zelf getraind, geen dwang en is een heerlijk aanhankelijk dier geworden.
Boeren verklaarden mij voor gek, want als ze geen zin had, dan mocht ze van mij die baaldag hebben en genoot ik van haar door gewoon naar haar te kijken in het land.
Dat afzetten van mij tegen de manier van rijden die helaas nog steeds in manege's wordt uitgedragen heeft mij uiteindelijk altijd op het goede spoor gehouden, ik ben uiteindelijk gestopt met dressuur rijden en gestopt met alle dwang.
Rijdt ook andermans paarden als het even kan zonder bit en zweep.
Bevalt mij prima.
Hopelijk zullen er ooit manege's zijn die de kinderen op de goede manier leren rijden en omgaan met het paard.
Tot op heden hoor ik nog steeds die instructeur schreeuwen, "geef hem eens een flinke schop, of een tik met de zweep, laat hem weten wie de baas is!"
Jammer, ik blijf hopen dat het ooit allemaal anders zal worden, gelukkig zie ik de groep mensen die anders wil langzaam aan groeien.
Sorry,moest ik even kwijt!

marjolijn schreef op vrijdag 2 februari 2007, 12:49:


Van mij mogen ze ook lekker hun gang gaan.
Ik spreid de aarde netjes uit en het gras blijft gewoon lekker overal groeien.
Ze helpen mij zelfs, omdat het kleigrond is, kom ik er met een hark bijna niet doorheen.
De mollen werken de grond los, ik zaai de plekken eventueel door, verspreid de grond en samen houden we de wei in conditie!!
Leve de mollen!!

Arno8 schreef op dinsdag 6 februari 2007, 18:51:


Hahaha, erg mooi neergezet.
Zelf heb ik zo'n hengstje, die is zo erg dat hij zelfs de ruin regelmatig bleef proberen te dekken!!
Dag 1 was echt een ramp, hij liep bijna constant op 2 benen en de ruin dus met 6.
Langzamerhand na tientalle korte, hevige vechtpartijen is het eindelijk een beetje rustiger aan het worden.
Hij had al de bijnaam "toverbal" vanwege zijn aparte kleur, maar nu ook de bijnaam "stuiterbal", vanwege het steeds weer weggemept (soms zelfs op de rug) worden en opstaan en gewoon weer doorgaan!!