Ik ga je bericht uit elkaar plukken en zien of ik iets voor je kan betekenen.
tania schreef :
> Ja wij weten wel dat dit beter is voor de ponies. Hebben dit
> ook al overwogen sinds wij al vanalles zijn tegengekomen met
> onze "ponie-kroost".Het probleem is dat wij in een
> dichtbebouwde kom wonen en er geen weilanden in de buurt zijn.
> We kunnen moeilijk een uur elke morgen en elke avond rijden
> (wij werken allebei en onze dochter is pas 11 - dus zij kan ook
> de verantwoordelijkheid niet dragen) naar een weiland. Dit zou
> dicht tegen huis moeten zijn zodat we de ponies toch in de
> gaten kunnen houden en ermee bezig kunnen zijn.
Krijg je niks geregeld met ene paar gelijkdenkende stalgenoten van je huidige manege? Samen een weide huren en het werk verdelen?
Zo heb ik dat gedaan toen ik bij mijn laatste manegeplek wegwilde.
Moest er in eerste instantie 20 km voor rijden en kon niet iedere dag bij BD zijn, maar wist wel dat zij lekker in de groep en buiten liep en zij veel minder afhankelijk van mijn zorg en aandacht was.
Met de mede-huurders hadden we een goede communicatie.
Zo had ik de tijd om iets dichterbij te zoeken, hetgeen toen ook gelukt is.
> Wij staan op een
> zeer nette manege, maar er is geen onbeperkte weidegang
> mogelijk. Het is beperkt tot 3x 2 uur per week (wat in jullie
> ogen waarschijnlijk belachelijk weinig is).
> En dan nog alleen
> in de zomer wanneer de wei niet te nat ligt.
Ja, echt belachelijk weinig, maar goed; je deelt het met ons met je vraag om met je mee te denken dus ik val je niet aan.
Bovendien geef je zelf al aan dat je niet gelukkig bent met de situatie zoals die nu is.
> Het hooi is
> volgens mij van degelijke kwaliteit, maar ik vermoed dat onze
> pony een allergie heeft tegen het stof e.d. dat in het hooi zit
> en hij daarom hoest.
Ja, stof of onzichtbare schimmels, die doen het ook goed bij allergieën
> Ons probleem is ook dat we geen ervaring
> hebben met paarden en dat we op manege reden (hobby van onze
> dochter)en dat we daarna een d-pony gekocht hebben om samen op
> te rijden. Was niet echt succes gezien zij beet naar andere
> mensen (op manege geeft dit wel eens problemen
). Met onze
> dochter ging het al helemaal niet, wou er niet mee werken en
> was ook zuur en dus niet geschikt om met kinderen rond te
> staan. Hebben vorig jaar dan onze ruin gekocht. Ging in het
> begin heel goed. Hij houdt van kinderen. Maar is beginnen
> schrikken na ongeveer 3 maanden. Met als resultaat kind er
> altijd af, geen vertrouwen meer , enz.
Kun je je voorstellen dat ik zou willen weten waaróm die paarden zuur, bijterig of schrikkerig zijn?
Dat ik zou zeggen : Zoek een plek waar ze dag en nacht buiten kunnen met vriendjes in de groep om hun hoofd vrij te maken?
Kijken hoe het dan gaat, waarschijnlijk, en met wat training (buitenritten), opvoeding gaat het dan als vanzelf al een stuk beter.
> Heb dan (onder zacht dwang ahum), onze eerst verkocht (lees :
> eigelijk weggeschonken omdat ik dacht dat ze er goed zou zijn)
> om klein ponieke te kunnen kopen voor onze dochter. Zij werd
> dan weer verwaarloosd bij de nieuwe eigenaar (geen eten, geen
> drinken, geen smid .....) en ben elke dag langsgeweest om ze te
> verzorgen en eten te geven. Was op den duur niet haalbaar en
> ben ze er gaan weghalen en zij staat nu geweldig goed op een
> weike bij een vriendin. Samen met andere paardjes. Mis haar wel
> ENORM, maar heb geen keuze 3 op manege kan financieel wel
> niet.
Dus heeft het in de weide zetten met andere paarden haar alvast enorm geholpen....En ook al mis je haar; zij is nu waarschijnlijk een stuk gelukkiger.
> Dit om te zeggen dat we er eigelijk zo'n beetje "ingerold"
> zijn en geen achtergrond hebben ivm verzorging van paarden.
> Probeer er wel zoveel mogelijk over te weten te komen want hou
> echt van mijn beestjes, maar is niet altijd even gemakkelijk.
Nee, is het ook niet, maar het wordt wel een stuk gemakkelijker als je lekker je eigen ding kan doen, op je gevoel durft (leert) af te gaan, vragen stelt op de juiste plek (hier)
en leert kijken naar wat dat paard jou te zeggen heeft. Vooral dat laatste is wat velen niet meer durven.
> Onze manege is wel goed, net en proper, maar blijft een
> commerciele instelling en er worden ook geen oplossingen "op
> maat van het paard" aangeboden. Zou nu willen terugbeginnen met
> toch niet zo dik behaard. Heeft er echt last van. Weet niet
> goed meer wat te doen. Hangt waarschijnlijk allemaal samen : een hoest, problemen met adem en niet verharen ....
> Is al een maandelange lijdensweg en weten niet echt iets concreets. >Volgens de dierenarts is het geen allergie, maar medicijnen helpen >niet echt. En op krullen + horsedinner was merkelijk beter. Dus >volgens mij wél soort allergie. Maar ben natuurlijk geen dokter. Bloed >is al getrokken en in ademhalingspijp gekeken met camera. Wel wat >slijmen maar niks supererg. Bloed oke (was wel 3 maand geleden).
> Wordt regelmatig
ontwormd.
Naar búíten, Tania, frisse lucht. Uit die ammoniaklucht, weg van de stof, hoe minimaal ook. Een paard met gevoelige luchtwegen reageert overal op, elk scherp luchtje triggert zijn luchtwegen. Nu kun je het wel proberen te onderdrukken met ander voer en houtkrullen; je neemt de oorzaak niet weg daarmee.
>Wordt echter nog schrikachtiger in omgang . Is dit misschien een >gevolg van het feit dat hij zich niet goed voelt ?? enfin, we weten het >niet meer.
Paarden die niet (of amper) buiten komen worden bang van alles en nog wat om de simpele reden dat ze niks meer gewend zijn.
Paarden voelen zich het prettigst in een open omgeving, waar ze ver kunnen kijken, dat hoort bij hun.
Kan verder ook te maken hebben met onzekere mensen om hem heen: Als jij geen leiding, structuur en duidelijkheid kunt geven wordt het paard al snel onzeker of zo je wilt 'dominant'.
Kun je hier al wat mee? En anders vraag je maar!
Groet, Pien
Warboel
