iss schreef :

Wij hebben Spirit noodgedwongen met één jaar gespeend door Holly een paar weken bij een vriendin te zetten omdat zij alles aan hem weggaf en zelf een gratenpakhuis werd, zo erg dat ze spierafbraak had en dat ging mij te ver.
De paarden van Frans en Ilona lopen geloof ik nog steeds samen, die zijn nu ook al 1 1/2 jaar oud.
Mama blijft melk aanmaken zolang veulen blijft vragen.
Wet van de natuur.

Groet, Pien

Wil schreef op dinsdag 5 september 2006, 16:27:


Yes! Yes! Yes!
en Pien

van lennep schreef :


Niet doen, Esther, want als je veulen leert drinken aan de fles is de kans groot dat ze niet meer bij mams drinken wil; ze leert een andere techniek en bovendien zal de fles makkelijker gaan, dus ze zal minder moeite aan de uier willen doen.
Waarom zou je het meest natuurlijke proces dat er is verstoren?
Als je dat doet, doe je het puur voor jezelf, niet voor je veulen.
Kom, beetje vertrouwen hebben....
Groet, Pien

Wil schreef op woensdag 6 september 2006, 0:24:


It's a weard world we live in.
Ik heb hetzelfde probleem; maar dan andersom want ik moet Peyote op 29 oktober afgeven aan haar eigenaar.
Ze is dan 4 1/2 maand oud en ik vind het véééls te vroeg!
Ow zeker, ik kan het wel rekken, maar dan is het gevolg dat ze rechtstreeks in d'r eentje op stal komt. Als ik haar eerder laat gaan komt ze tenminste voor de resterende duur van de nazomer met een jaarling samen op de weide. Maar niet teveel aan denken

Toch zou ik niet kiezen voor een flesje als vervanger; flesseveulens zijn over het algemeen niet de makkelijkste, ik heb er hier één staan.... die is nu 13. Oké, hij had geen mama dus miste in de basis al wat, da's waar, maar toch....
Een 5 maandse kan al met de pot van de rest van de kudde mee-eten en ik denk dat er betere manieren van troost zijn.
Maar goed, ik ben niet Esther.
En ik snap haar reden om een flesje te willen geven een beetje beter nu.

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef :

Moest natuurlijk "weird" zijn....krijg je als je te snel wilt zijn....

e m kraak schreef :

Ja, Esther kan dat doen, maar de kans is groot dat de fokker het dan doodleuk aan een ander verkoopt, dat soort denkt heel anders dan wij, (eurotekens) vrees ik.
Ik denk dat je in dat soort gevallen dus echt tegen een muur praat - ik bedoel maar: Peyo loopt hier vrolijk los rond en de eigenaar ziet alleen de speelkrassen op haar gevlekte velletje....

Pien

van lennep schreef op woensdag 6 september 2006, 1:04:


Tis hard, maar ze leert het best om op eigen benen te staan en ik zou stellen dat het flesje haar weer afhankelijk maakt.
Er zijn toch zoveel andere manier van troosten?
Huilen doet ze waarschijnlijk toch, in de war is ze ook, en de fles benádert moeder niet eens....
Het veulen snapt echt niet dat jij die fles geeft als een moedervervanging. Die ziet alleen maar eten erin. Het moederpaard is niet te vervangen, maar je kunt wel werken aan een mensenband.

Zeker in die eerste dagen is het al heel belangrijk als Esther in de buurt is, zo komt die band snel tot stand.
Zachte handen en een vriendje is wat ze nodig heeft.

Ik ken 2 flesseveulens en ze zijn allbei strontlastig en opdringerig geworden.
Groet, Pien

e m kraak schreef :

En of.... dat doen we dus niet meer!
Maar toen we de afspraak maakten was Bombita nét een week drachtig (nog gauw erin gepompt) en hoopten we dat het misschien niet gelukt was.
Ik was al blij dat we háár hadden weten te helpen.
Bovendien is er steeds sprake van geweest dat, indien de kleur niet 'goed' zou zijn, het veul aan ons verkocht zou worden.
Tis gewoon Peyo's schuld ;( had ze maar niet zo mooi moeten worden....

Pien

jacqueline postmes schreef :

Weet je toch; ziet eigenaar niet zitten.
Greetz, Pien

Ans Jondral schreef :

Wij vinden dat ze het zeer goed doet; ze loopt inmiddels gewoon met de groep op de weide en wordt weer gereden, is nog iets te vet, maar bouwt al spierweefsel op. Jeuk valt mee, maar ze reageert zeer neurotisch op elk vliegsel dat er maar aan komt fladderen, daarom ook trapt ze graag tegen benen en schenen want elke zachte aanraking is voor haar een vlieg en die moet weggetrapt worden.
Je kunt haar alleen aanraken als je haar goed en direct aanraakt op de plaatsen die ZIJ wil, dus niet tegen borst, niet op de benen, niet aan de kont, pfff.... kruidje roer-me-niet. Maar wel weer op buik en schoft en het liefst flink krabben, wat wij weer niet doen want dat geeft weer histamine en nog meer jeuksels.

Manenkam was altijd al zacht en soepel, ondanks overgewicht en exzeem, staart is al 2 jaar zo kaalgeschuurd dat er dus geen haar meer opzit, behalve een nijlpaardenplukje en ik denk dat dat voorgoed kapot is.

Conclusie : Bombita is een eigenaardig en nurks paard met een behoorlijke air (ja, we zitten elkaar wel eens in de haren - zij en ik) , (trapt net zo lief naar d'r kind hoor, en hard, dan hoor je het echt knotsen) maar wat haar eczeem betreft heeft ze het lang niet zo goed gedaan als nu. Of dat door de hormonen van de melkaanmaak komen weet ik niet, dat weten we volgend jaar pas als ze geen veul meer heeft.

Greetz, Pien

Tineke Nolet-Verdel schreef :


Ik moet zeggen dat ik daar geen gerichte adviezen over geef in ons natte klimaat , we gaan gewoon met de seizoenen mee en gaan niet speciaal baden maken voor de paarden.
Ik ga ze ook niet droog wegzetten ivm de hoeven.
Wij doen er dus niks bijzonders aan; onze paarden lopen op allerlei soorten ondergrond , in droogte en regen.

Ik denk dat wanneer je paard in droogte minder lekker loopt, dat je zelf wel kunt experimenteren met een voetenbadje en zien wat dat doet. Andersom ook: Teveel natheid kan ook gevoeligheid geven.
Ik heb het nu wel over gevoeligheid op het harde.

Wij merken bij onze paarden met onze harde ondergrond dat de paarden juist gevoeliger lopen na een periode van natheid die volgt op een lange droogteperiode. Dan zie je ook veel zoolvernieuwing; en wanneer onze paarden hollere zolen krijgen is dat meestal na een natte periode.
En het is handig soms natte hoeven te maken als je wilt bekappen in de zomer, kom je er veel makkelijker doorheen.

Gewoon lekker zelf blijven denken en uitproberen wat het beste bij jouw paard past, zou ik zeggen.
Ik geloof niet in permanent droge hoeven , net zo min als ik geloof in permanent natte hoeven.
Stukje praktijkervaring op uitsluitend harde ondergrond bij mijn eigen paarden.

Hoop dat ik je zo een antwoord heb gegeven over hoe wij het hier doen.
Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 6 september 2006, 11:04:


Nog effe dit: Wanneer een persoon als bijvoorbeeld Els (Kleverlaan) goede effecten ondervindt wanneer ze haar paard dagelijks een voetenbad geeft en insmeert met een middeltje (ik neem jou maar even als voorbeeld, Els, staat me nog vers in het geheugen) , wie ben ik als NB-er om te zeggen dat ze dat vooral niet moet doen.
Blijkbaar werkt deze manier goed in háár omstandigheden, met háár paard en bij het werk en de ondergrond die voor héér paard van belang zijn. Terwijl een ander paard in andere omstandigheden meer gebaat is bij droogte

Eenzijdige rigiditeit is een gevaar waarvan wij ons verre moeten houden.
Zoveel paardenrassen, zoveel mensen, zoveel verschillende ondergrond en manier van werken, zoveel meningen; haal eruit wat je zelf kunt gebruiken. Dát zou mijn advies zijn!

Groet, Pien

e m kraak schreef op woensdag 6 september 2006, 11:11:


Zie dit bericht nu pas : Lief van je Sandra, maar ik weet ook hoe Egon dit bedoelt en hij bedoelt het alleen maar uit zorg voor Bombita en haar veulen.
Egon weet door welke processen wij gaan met Bombita
Hij mag dit tegen mij zeggen en ik voel me niet beledigd.

Nu moet ik echt gaan, er staan weer paardjes klaar die gepest moeten worden.

Greetz, Pien

sandratien schreef :

....En toch vind ik het lief van je dat je het wél voor me opgenomen hebt.

Ik kreeg destijds al een heleboel te horen over mijn zogenaamd edelmoedige pogingen om de TweedeKans Paarden te redden, nou laat ik je vertellen dat het inmiddels heel wat vruchten afgeworpen heeft en dat er een paar echt leuke paarden uit zijn voortgekomen die een prachtig nieuw leven hebben gekregen.
Mazir en Bombita zijn daar slechts twee van.
Niet ieder TweedeKans Paard is een potentieel slachtpaard; er zijn veel paarden bij die voorheen onder niet zo'n goede omstandigheden leefden, maar : eerlijk is eerlijk: ik ben het afgelopen jaar ook veel paarden tegengekomen die niet meer inzetbaar waren voor de sport, die weg moesten zodat er een plekje vrijkwam voor een nieuw af te raggen paard.
Dat was wel frustrerend ja. Bemiddel ik ook niet meer.
Heb ik ook weer van geleerd.
Ook doordat oa Egon me vaker gespiegeld heeft daarin.
Da's wat ik bedoel met dat Egon op de hoogte is van de processen.
Voor de rest : aardige gast, je moet hem niet te vaak zien, ach, hij zit ver weg daar op Mars, dat scheelt....

Greetz, Pien
ps: Heerlijk paardjes gepest vandaag: Gestart met voedelbeloning voor Bombita, dat had ze snel in de gaten en ze was voor de verandering eens aardig tegen haar omgeving, hele tijd oortjes naar voren, niet één keer vuil gekeken.

Tineke Nolet-Verdel schreef :

Zoals ik het zelf doe/ervaar met mijn eigen paarden , zo geef ik ook het advies op de cursus.
Groet, Pien