sandratien schreef op woensdag 6 september 2006, 13:04:


Helemaal niet zo erg buiten de site om. Er is hier uitgebreide discussie gevoerd over de zin en onzin van het "paardjes redden".

Rekenkundige onzin dus, want voor ieder zielig paardje dat je een plek biedt moet je een andere laten verrekken. Stomweg omdat er teveel zijn, precies zoals er al een tijdje een paar miljard mensen teveel zijn. De enige manier om leed te besparen is wereldomvattende geboortebeperking, maar daar wil niemand aan en de meest serieuze poging, van de Chinezen, kreeg de internationale kous op de kop

Omdat leven bestaat bij de gratie van doodgaan, en andersom natuurlijk ook, in een vicieuze circel, maakt de natuur grote aantallen aan waarvan het de vooral de natuurlijke bedoeling is dat ze doodgaan. De meeste nogal snel. Klinkt hard maar is wel de waarheid. Een waarheid die je vooral niet moet interpreteren als zou je geen "goed mogen doen", maar besef wel dat het geen reele zin heeft en vooral dient om jezelf goed te voelen.

Egon,
Met groeten uit de mistige regionen van Mars

Peter Donck schreef op woensdag 6 september 2006, 23:54:


Is jullie goeie poeier dan op int pajottenland?

Egon,
Met groeten uit de mistige regionen van Mars

Spirithorses schreef op dinsdag 12 september 2006, 0:09:


Wat zegt dat nou eigenlijk écht? Streelt dat je eigendunk en heb je daarom dat idee zo graag?
Ik denk dat het veel meer zegt als je paarden je begroeten als ze je zien... en dat heeft idd niets met snoeppies te maken. Als ze niet zouden vinden dat je erbij hoort zouden ze dat soorteigen gedrag niet doen, toch?


Eerlijk gezegd snap ik er geen hout meer van - jij was toch pertinent anti-klikkeren en al dat technische operant conditioneren werd je toch stapeldol van??? Daar hebben we welhaast vorig jaar zelfs ruzie om gemaakt.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is! - Max Havelaar

Michiel schreef op dinsdag 12 september 2006, 14:22:


Maar, Michiel, ook dat wat jij "relatie" noemt is onderhevig aan schommelingen om een evenwicht aan stimuli, wat de engelse oc's "contingency" noemen.
Waarom gaat je paard jou anders aantrekkelijk/leuk/weetikwat vinden?

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

jessica van der Stel schreef op dinsdag 12 september 2006, 14:57:


Zover ik weet is fructaan geen eiwit maar een suikermolecule.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Wil schreef op dinsdag 12 september 2006, 23:04:


Paradox! Dit vind ik nou een leuke voor Piet... ongewenst gedrag wordt genegeerd, zeker niet langer beloond, maar onderhoudt zichzelf
Hoe los je dat op?

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Wil schreef op donderdag 14 september 2006, 0:21:


Het probleem is nmm (ervaring heb ik uiteraard niet, he Eddy? ) vrij makkelijk oplosbaar en heet "willige merrie(s)".
Toen Dyggur afgelopen november hier kwam wonen was hij ook zo gek als een deur, dacht dat hij naar het Walhalla gebracht was en wenste wel 50x daags van bil. Dat bedaarde met een maand of 2 al aanzienlijk, en nu is hij net zo rustig en lief als Draupnir was. Gewoon een kwestie van lekker veel ponniesexgangbangen oftewel: wat je ad libitum hebt zie je niet meer.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar