Green Distance schreef op woensdag 13 september 2006, 22:23:
> Barend schreef op dinsdag 12 september 2006, 22:41:
>
>> Zijn er mensen op het forum die ervaring hebben met een ruin
> verbazen als hij ze op een ongezien moment zou dekken...
>
> Het leven van dit paard is sinds zijn castratie rustiger,
> veelzijdiger en vooral socialer geworden.
Hallo Esther! Ik vrees dat ik met Catcher dezelfde kant uitga! Getver! Die liep vanmiddag ook tegen de draden aan en bleef doordrammen!
Ik was met een vriendin, die ook een Walkerruin heeft, met de trailer naar Havelte gereden. De tankbanen onveilig gemaakt en de genieplas ook! Voor de grootste hitte waren wij alweer thuis.....
We parkeerden geloof ik iets te dicht op meneers weiland en hij stond bijna IN de trailer! Ik heb hem tig keer weggestuurd maar ja.... hij laat zich dan nog niets zeggen hoor! Brullen..... Ik begon te twijfelen of de stroom wel aanstond maar dit was wel het geval. En bij controle met de meter stond er een beste klap op....
Hij is de hele dag verder erg druk geweest met heen en weer rennen en brullen....
Buiten dit verhaal merk ik dat Catcher z'n aandacht heel slecht ergens bij kan houden. Nu is hij nog erg jong, 3,5 jaar pas.... dus wel logisch. Maar daardoor is hij moeilijk te trainen en ik heb vaak het idee dat 5 sec. voldoende zijn... Dan is de blik alweer op de buurmeiden gericht... Beweegt er maar 1, hij ziet het. En ze staan toch op behoorlijke afstand hoor! Er zit een heel land tussen van zo'n 100 meter tussen....
De volgende dag is ie alles weer vergeten. Kun je weer overnieuw beginnen, het lijkt dus alsof er helemaal niets blijft hangen.
En dom issie niet. Want mijn 'eten-komt-eraan' handelingen heeft ie al vanaf dag 1 door.... en begint dan ook te brullen. Kortom: hij ziet en hoort wel degelijk alles.
Verder loopt hij zich echt de hele dag ongans... echt dat ijsberen wat hengsten doen. Hele hoefslagen in de weilanden van zo'n 2 meter breed. Hij heeft gewoon geen rust.
En happen.... negeren kun je dit gewoon niet want dan gaat ie door....
En dan denk ik: wat is nu beter? Brullende hormoonbal naast je... en volgend voorjaar wordt dat nog veel erger, of een rustige ruin die dan een heerlijk sociaal leven kan hebben met mijn 16-jarige Chaser? Ik vind dit heel moeilijk want als hengst is hij echt prachtig om te zien. Maar ja..... Ik denk als ik hem nu bij Chaser terugzet dat hij Chaser aftuigt. En niet meer andersom..... Dit wil ik mijn speklapje niet aandoen.
Dus hengst.... altijd apart en alle rompslomp die erbij komt kijken, altijd ogen in je achterhoofd..... of een prachtige ruin die gewoon bij een ander paard inkan en een goed leven heeft.....
Uiteindelijk heb ik hem niet voor de fok! Zo breed is de Walkerwereld niet..... en alle halffoksels zit ik echt niet op te wachten.
Moeilijk..... moeilijk....
zucht....
Warboel
