Michiel schreef op zondag 24 september 2006, 10:26:

Kortom,> gehaald.

Ik ben inmiddels een heel eind met uitzoeken waar en hoe ik op een structurele basis aan het materiaal kan komen. De juiste persing is het belangrijkste.
Ik denk dat het mogelijk wordt om een breedte en lengte maat van de paardenvoet op te geven en dan de pads op maat te ontvangen, zodat je niet zelf hoeft te snijden. Hoop over een paar dagen iets definitiefs te kunnen zeggen.
Kortom: er wordt gewroet ! :)

Piet

ingrid van der post schreef op dinsdag 26 september 2006, 22:25:


Ik begrijp niet zo goed waarom die voeten minder netjes zouden moeten worden als je het zelf doet.
Dat betekent volgens mij dat je dan nog niet goed weet hoe je zelf het onderhoud moet uitvoeren.
Als het goed is, is het andersom. Je ziet wanneer jouw gevoelige paard het beste loopt en hoe de hoeven er dan uitzien. Dan moet je als je de cursus gevolgd hebt, perfect in staat zijn om de voeten zo te houden. Al moet je elke paar dagen even de boel bijhouden toch?
Juist het grote voordeel van het zelf kunnen.!

Piet

koend schreef op dinsdag 26 september 2006, 22:51:


Ik moet hierbij altijd denken aan mijn eigen voeten. Als ik op blote voeten een half uur over mijn vloerbedekking loop heb ik geen last, als ik een minuut over grind loop heb ik wel last.
Als ik dat grindlopen met een halve minuut begin en langzaam uitbouw went mijn voet daaraan en vormt zich eelt. Op een gegeven moment zal ik pijnloos een kwartier met dikke eeltzolen over het grind kunnen lopen.
Maar dat wil dan nog niet zeggen dat het dan ook maar ineens 3 uur kan zijn, want dan overvraag ik mijn voeten. Daar heb ik niet naar toegetraind.
Wie weet hoelang het duurt voordat ik net zulke voeten heb als wanneer ik altijd ,vanaf dag 1 dat ik kon lopen, blootsvoets had gegaan.

Niemand van ons heeft een paard, (ik zou niet weten wie, bedoel ik) die vanaf veulen blootsvoets op alle mogelijke ondergronden gelopen heeft en dat tot nu toe altijd is blijven doen.
De voeten van de paarden van Pien werden overvraagd bij afstanden tot 200 km per week over keiharde ondergrond, bij een ander zal dat bij 10 km. in de week zijn.
Je hebt dus keuzes
Je bekapt je paard zoals het hoort en je
*komt nooit op hard terrein, (geen goede keuze vind ik)
* past de verblijfplaats van je paard aan en oefent voor een optimale voet op het harde en trekt schoenen aan,
*oefent op hard onregelmatig terrein met zoveel beleid, dat de voet van het paard steeds harder wordt en je zo steeds meer kilometers kunt permiteren.
Het mooie is dat een blootsvoets paard ogenblikkelijk aangeeft : "Dit is teveel voor mij. Hier gaan mijn pootjes zeer van doen". Je weet dan op dat moment dat je te ver of te snel gaat.
Ik ben er ook van overtuigd dat dit innerlijke schade zoals je die met ijzers oploopt, hko.htm">hoefkatrolontsteking, kraakbeenverbening, slijtage in gewrichten enz.zal voorkomen.

Piet

Esther schreef op woensdag 27 september 2006, 11:25:


Nee Es,
het komt omdat een geit een grotere uier heeft en dan denkt ff gauw schudden en dan door, anders wordt het boter! :)

Piet

ingrid van der post schreef op woensdag 27 september 2006, 11:37:


Tja, maar misschien is het dan, bij zoveel problemen, toch nooit weg om nog eens een third opinion te vragen? Ik zal zeker niet zeggen dat wanneer een paard geen normale hoeven heeft je daar zelf aan moet gaan werken, als er nog nooit een professioneel bekapper bij is geweest. In tegendeel.
Ik ben er wel van overtuigd dat het een groot voordeel is en veel meer ervaring geeft dat cursisten een groot aantal afwijkende hoeven gezien en met elkaar besproken hebben en hele vreemde hoeven bekapt hebben, boven mensen die alleen een uitleg over de voeten van hun eigen paard krijgen.

Piet

Eva Saegerman schreef op woensdag 27 september 2006, 15:56:


Ja, ja, 500m2 graszaaien en dan 2 grote paarden. Die hebben dat in no time leeggevreten en dan is het weer zwart. Zou je niet beter een soes-vreet-schuilstal rijbak maken van dat stukje. Daar hou je echt geen gras op.:)

Piet

Isabel van der Made schreef op donderdag 28 september 2006, 19:42:


Voorzichtigheid troef hier en terecht.
Het is heel gevaarlijk, met in het achterhoofd alle trauma's die we hier dagelijks bespreken, om van een afstand te zeggen dat het geen kwaad kan.
Daarom kan ik wel zeggen wat ik persoonlijk zou doen, maar de verantwoordelijkheid ligt bij de eigenaar.
Als ik dan overweeg dat de paarden altijd in een wei hebben gelopen, daarna een poosje op kort, dus mogelijk gestressed gras en nu in een weide met normaal gegroeid gras verblijven en dat het geen paarden zijn met een geschiedenis van bevangenheid, liet ik ze lekker staan.
Ik zou in het begin wel scherp op de weersvoorspelling letten. Koude nachten en flink veel zon overdag kunnen het fructaan natuurlijk enorm laten toenemen en dat zou ik wel link vinden.
Wordt het lekker herstweer, met regen,wind en kwakkeltemperaturen zou ik me daar ook niet druk om maken.
Tja, beweging hebben we allemaal nodig, van te weinig raken niet alleen paarden gefrustreerd en te vet, toch?

Piet

Eva Saegerman schreef op vrijdag 29 september 2006, 10:59:


Pink en wijsvinger.....?.Hebben vlamingen geen duim?(ik bedoel de vinger die tegenover de andere 4 te plaatsen is?) :) :)

Eva Saegerman schreef op vrijdag 29 september 2006, 13:31:


Hum....zullen we deze discussie even prive voortzetten? :) :)