trea hoex schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 15:03:


Jazeker ziet het er debiel uit. Dommig ook.

Dus jij dacht (hoopte) als ik nou es flink die nek ga trainen....

marielle schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 19:00:

Welnee joh! Tis meer dat Trea en ik een en al hanglip tegenkomen op 't erf en gelijk hoopvol aan die nekken willen gaan trainen om ook eindelijk eens van die mooie strakke mondjes en intelligent ogende paarden te krijgen .

Maar die deuken boven die ogen, die vallen me inderdaad altijd wel bij oudere paarden op. Onze ouwe Bloem heeft ook flinke deuken! (en een hanglip....)

Peet schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 20:43:

Dat zou best kunnen voor onze ouwe dame. Ze kwam hier toen ze al ver in de 20 was (exacte leeftijd onbekend) en ik heb geen idee wat ze heeft meegemaakt, maar aan de manier waarop ze zich kan afsluiten zodra er ook maar de minste druk in het spel komt vraag ik me wel eens af waar of waarom of hoe ze dat beschermingsmechanisme (want dat denk ik dat het is) heeft opgebouwd.

van lennep schreef op woensdag 4 oktober 2006, 14:23:

O Esther! Als ervaringsdeskundige kan ik je vertellen dat je nog niet verloren bent hoor.
Sterker nog, deze vragen bewijzen dat je al aardig op weg bent.
Es kijken... controle freak? Perfectionist? Wellicht een beetje op weg richting algehele uitputting? Of loop ik nu te hard van stapel? Dat zou mooi zijn en dat hoop ik voor je.

Je moet niet verdrietig worden, je moet leren loslaten. Voelen en daarnaar luisteren en er op vertrouwen is ook een kwestie van oefenen. Voor linkerhersenhelfterige types zoals jij en ik dan he.
Heb je niet al vaak gehad dat ondanks al je goede voorbereidingen, acties en doordachte keuzes de zaak toch hopeloos in de soep liep? Kijk. Daar heb je het al!

1001 tips of voorbeelden kan ik je niet geven, maar gewoon gedud met je zelf hebben. Gewoon es proberen alleen maar te voelen. Laat die hersens hun gang maar gaan hoor, dat geeft niet, ze moeten nog wennen. Maar steeds vaker doe je gewoon eens iets dat alleen maar goed VOELT. Je stuurt je beredenerende zelf als een nog op te voeden maar lief veulen gewoon even terug met de mededeling dat je het nu eens even anders gaat doen. En of dat nou verstandig is, het allerbeste, het efficiënste... dat is even niet van belang. En dan mag je daarna het eindresultaat evalueren. Wedden dat het precies het goede was? Probeer 't eens.