jose schreef :
> Niet perse knokken als ze van jongs af aan bij elkaar gehouden
> worden en er niet teveel prikkels (hengstige merries) in de
> buurt zijn. Als het makkelijke hengsten zijn, dan kan het best.
> met goedgekeurde hengsten volgens een bepaald stamboek e.d.
>
> Dus ja, als je dat niet wilt, dan staan hengsten vaak alleen in
> een weitje of paddock.
Dan nóg zijn er mogelijkheden genoeg om je hengst wél in een groep gelukkig te laten zijn, hij hoeft niet in zijn eentje in de paddock!
Maar daar moet je wel iets voor doen.
Enkele voorbeelden:
* De merries PZP-en ter voorkoming van drachtigheid. Kunnen ze er lustig op los seksen zonder dat er beebjes van komen. Bijkomend voordeel is dat er weinig tot geen frustraties bij zowel de merries als de hengst zijn.
* Effe beetje inventief zijn en regelen dat hengstlief wat kompanen heeft, liefst met ballen, de bachelorgroep waar Egon (meen ik) het over heeft.
Merries een beetje uit de buurt houden en verder niet te spastisch doen.
* En ja, bij voorkeur de hengst in een groep met andere volwassen paarden laten opgroeien zodat ie van de anderen leert wat wél en niet kan en gezond-in-de-kop blijft. Daarom weer zeg ik dat ik geen voorstander ben van veulenopfokgroepen zonder oudere paarden. Als ik zie hoe mijn jonge hengst door de dames wordt opgevoed; daar kan geen hengstenbit tegenop.
*Verder de hengst veel in liefhebbende handen hebben, hem van jongs af aan overal bij betrekken, hem meenemen en hem leren hoe hij zich moet gedragen. Als je daar als veulentje mee begint heb je al de helft gewonnen tegen de tijd dat zijn hormonen beginnen op te spelen.
Pien
Warboel
