eddy DRUPPEL schreef op woensdag 15 november 2006, 18:32:


Je hebt helemaal gelijk. En ik kan je vertellen, als er iemand aan haar komt dan wil je mij ook niet tegenover je hebben. Maar in deze situatie was ik zelf zo machteloos omdat ik haar in mijn eentje de trailer niet in krijg. En ik vond het inderdaad een vreselijk gevoel. Ik had NOOIT die zweep laten halen, maar dan had ik daar wel gestaan, waarschijnlijk midden in de nacht nog. Ik weet niet wat ik dan had moeten doen.
Mijn trailer probleem is nog steeds niet opgelost. Ik zit erover na te denken om haar naar Frans en Ilona te brengen, maar ik heb momenteel niet de mogelijkheid om zelf ook daar in de buurt te blijven i.v.m. stage, school, afstuderen enz. En ze moet met MIJ ook de trailer in durven, niet alleen met Frans of Ilona :)
Mijn merrie heeft een flink verleden van mishandeling en maneges, en gelukkig heb ik haar daar weg kunnen halen. Kon er in het begin niets mee, sloeg me met haar voorbenen in mijn gezicht, kon niet eens met haar aan de hand lopen want dan steigerde ze. Gelukkig kon ik haar snel naar een andere plek brengen en vanaf toen ging het beter. Maar we hebben werkelijk alles wat je maar kunt bedenken moeten overwinnen. En ik ben nog steeds niet zonder problemen, ze vertrouwt me gewoon niet. Terwijl als we nu buiten wandelen en iets engs ziet, ze wel zowat op mn rug springt om zich achter me te verschuilen. Wat dat soort dingen betreft ben ik wél weer de veilige haven. Maar wat trailers betreft heb ik het verpest. Ik weet echt niet meer hoe ik dit trailerprobleem aan moet pakken, en daarbij komt dat ik hier helaas ook niet de mogelijkheden hebt om er alles aan te doen wat ik zou willen.

ingrid van der post schreef op woensdag 15 november 2006, 21:07:


Nee ik weet nog steeds niets over de kreupelheid. Het is begonnen toen ik een paar maanden bezig was met natuurlijk bekappen, maar haar hoeven zagen er gewoon geweldig uit. Hans Arendse hielp me en ik was erg tevreden. Had hoefschoenen van Smit. Tot haar manier van lopen zo drastisch begon te veranderen dat ik er artsen bij heb laten komen. Voor verschillende onderzoeken 'moesten' er weer ijzers onder, dit was overigens wel na ruim een jaar, dus niet het eerste wat ik probeerde. En nu ben ik ruim 1,5 jaar verder. Overal echo's, MRI scans, röntgenfoto's van gemaakt, alles ziet er super uit. Ook de hoeven. Osteopaten erbij, mensen bij Laarakker vandaan, fysiotherapie gehad, noem maar op. Nog steeds niets. Het gaat om haar rechter achterbeen, wat ze zo scheef neerzet dat ik het gewoon eng vind om naar te kijken, hoewel het nu al minder is geworden. Ze heeft in de kliniek wel een tildren infuus gehad, een middel wat geloof ik voor hko en spat wordt gebruikt, maar dit heeft ze allebei niet en er is me nooit goed uitgelegd waarom dat dan was. Ze blijven maar om je heen praten en telefonisch begin je zo weinig.

Parelli ken ik al een tijdje, via deze site (lees hier heel veel) en heb het boek, ben het nog druk aan het doornemen. Probleem is dat ik op de manege 'alles geleerd' heb en zoveel dingen dus nu verkeerd ingeprogrammeerd zitten. Ben helemaal alleen opnieuw begonnen omdat niets van wat ik geleerd had werkte bij mijn paardje, het werd juist alleen maar erger. Wat dat betreft had ik me geen beter paard kunnen wensen, ze heeft me zoveel geleerd en opnieuw opgevoed :) Maar bij haar zit er ook het een en ander verkeerd ingeprogrammeerd. Op het moment dat het niet meer 'via het boekje' gaat, weet ik niet meer wat ik ermee moet. Ik heb gewoon iemand nodig die er veel ervaring mee heeft en me op het moment zelf handvaten kan geven. Maar ik sta op een stal tussen de 'dressuurmiepen' en alles wat ook maar met natuurlijk te maken heeft lijkt niet bij mij in de buurt te zitten (amsterdam)

Ilona Kooistra schreef op woensdag 15 november 2006, 21:18:


Erg jammer dat jullie geen trainingspaarden meer aannemen, dat wist ik nog niet. Met de manier op deze site ben ik al een tijdje bezig, en ze doet alles perfect, maar 'weigert' de trailer aan te raken. Het is best een vertederend gezicht, ze perst zich door de kleinste openingen maar die trailer.... ze sprong laatst zelfs over de laadklep heen toen ik haar er langs probeerde te sturen. Clickeren heb ik nog niet geprobeerd, zal het boek eens aanschaffen en kijken of het bij mijn paard past. Toch heb ik mijn twijfels over of dit ooit nog goed komt. Het is een merrie met een flink koppie erop en ook nog hartstikke gevoelig (ze stond een keer vast aan een halstertouwtje rustig hooi te eten omdat ik aan het poetsen was, en mijn telefoon ging. Ik was kwaad op de persoon aan de telefoon, maar liet dit niet aan die persoon merken. Zij merkte het wel en begon als een idioot aan haar touwtje te hangen, zo eng vond ze me kennelijk), en ik ben niet kundig genoeg.
Het maakt niet eens meer uit wat ik ervoor moet doen, als het maar werkt inderdaad.

KatrienB schreef op woensdag 15 november 2006, 19:44:


Hoi Katrien,

Ik zou eerst eens goed nagaan hoe goed die wei is om op te rijden. Ik weet dat mijn merrie MIJ de wei uit leidt omdat zij weet waar de slechte (kuiltjes, zachte plekken waar ze ver wegzakt, stenen, noem maar op) plekken zitten. Ze heeft zich een keer verstuikt in ondiep greppeltje die ze niet gezien had, en sinsdien is ze extra voorzichtig en tilt ze haar benen extra hoog op. Het kan zijn dat dat bij jouw paard ook zoiets is, en hij in stap beter kan zien waar hij loopt/waar de slechte plekken zitten en het daarom dan wel doet.
Ik zou je paard eerst eens op andere ondergronden laten lopen en kijken of hij onregelmatig loopt. Een been wat ze vaker op rust zetten dan het ander hoeft niets te betekenen, ze kunnen ook gewoon een voorkeur hebben.

Groetjes Franca

Christel Provaas schreef op donderdag 16 november 2006, 8:05:


Yep, heb samen met een stalgenoot een lesdag bij ons op stal georganiseerd, 6 december is hij bij ons.

Christel Provaas schreef op donderdag 16 november 2006, 10:20:



In Den Ilp, gemeente Landsmeer. Tegen Amsterdam Noord aan. Ik hoop het inderdaad ook, hij is echt mijn laatste hoop. Ze zet hem scheef neer, draait hem naar buiten weg, en er lijkt teveel speling te zijn tussen haar boven en onderbeen. Osteopaten en fysiotherapeuten hebben me verteld dat ze hypermobiel is. Ik hoop dat Antoine me kan helpen haar te helpen haar lichaam weer goed te gebruiken.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 15 november 2006, 23:07:


NOG als in? Nu nog? Genoeg?

Ans Jondral schreef op donderdag 16 november 2006, 19:53:


Sieta maakt precies dezelfde beweging. in eerste instantie zet ze hem naar binnen neer, en dan geeft ze er een draai aan ja, terwijl haar voet op de grond staat. Ook op de harde bodem doet ze dat. Toen ze nog natuurlijk bekapt werd sleet ze haar hoef ook helemaal scheef af (buitenste hiel was veel hoger). Het leek in eerste instantie uit haar knie te komen, maar helemaal nadat er overal foto's en echo's van gemaakt zijn en alles in orde bleek te zijn, wisten de artsen dat niet meer te onderbouwen. Dus dan maar haar sprong, dachten ze, ook daar kwam niets uit. Ik vind het erg moeilijk om te zien waar het vandaan komt, maar ook haar bovenbeen heeft een 'knik' naar buiten, elke keer als ze aan het eind van haar pas in en dus haar been gestrekt naar achter heeft. Toen ik fysiotherapie had werd ze ook LV kreupel, en dat heeft een tijd aangehouden. Ze is links gebogen.
Wanneer ze eenmaal van één been last heeft en dat gaat ontlasten, wordt ze zowat automatisch kreupel aan verschillende andere benen.

Het is weer zover, iemand die zijn foto's niet geupload krijgt...ik dus
Ze zijn inderdaad wat groot, maar op de site wordt aangegeven dat ze automatisch worden aangepast? Wanneer ik op 'verzenden' heb gedrukt, gebeurt er wel wat, maar ik kan niet zien of het gelukt is of niet. Ik krijg gewoon weer het scherm om opnieuw een foto te uploaden. Toen ik mijn eigen fotoserie op zocht stonden er geen foto's bij. Wat moet ik doen?