Spirit schreef op zaterdag 9 december 2006, 23:12:


Een steuntje in de rug heb ik wel eens nodig ja. Twee jaar bezig al en nog gaat het niet goed. Ik geef nog niet op.

Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op zondag 10 december 2006, 8:05:


Ik denk dat wanneer je 2 jaar bezig bent met natuurlijk bekappen en je doet het zoals het hoort, de problemen niet in de voeten zitten.
Maar leg eens uit wat er niet goed gaat dan?

Piet

Frans Veldman schreef op zaterdag 9 december 2006, 21:51:


Gisteren nog toen Lolita weer zo gevoelig liep en persé zelfs de smalste berm op wou zoeken dacht ik wel even aan ijzers. Maar dan zou ik niet durven zeggen dat wat jullie aanleren verkeerd is, het klinkt mij namelijk nog steeds allemaal logisch.
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. 24/7 buiten al bijna twee jaar. Harde en zachte ondergrond, oa. ook een stuk pea gravel. Opletten met de voeding sinds waarschijnlijk lichte laminitis lente 2006. Weide omgebouwd naar simpele paddock paradise track (naar J. Jackson). Magnesiumkuur geprobeerd. Bekap ik dan zo slecht? Heb na de cursus bij jullie nog twee andere bekapcursussen bij gedaan zelfs.
Lolita was met ijzers nooit gevoelig en had geen (zichtbare! ik weet het wel) problemen. Ik ben omgeschakeld naar NB puur omdat ik door jullie site overtuigd was. Sinds de ijzers eraf zijn heeft ze nog maar enkele keren goed gelopen op alle ondergrond op blote voeten. Ik word voor gek verklaard dat ik dit mijn paard maar blijf aandoen. Ik heb twaalf of meer hoefschoenen liggen (telkens kapotgaande Smitjes en de Marquis) maar daar krijgt ze snel drukplekken van aan de hoefballen, meer dan een uurtje per keer kan niet, en zeker niet in nat weer. De speciale zooltjes van KC Lapierre zijn te dik om in de schoenen te passen. Ze ondertapen heb ik opgegeven, na vijf minuten komt er wel een los. Na het lezen van KC Lapierre besefte ik het belang van mogelijke (schimmel)infecties en ben ik gaan ontsmetten (Sav-A-Hoof van SBS, zou niet toxisch zijn voor de weefsels) De witte lijn lijkt steviger, maar de putjes in de witte lijn aan de teen blijven, ook de stralen blijven lelijk. En Cesar (die ook even gevoelig is als Lolita alleen merk ik dat niet omdat hij nooit op straat komt) krijgt nu toch weer stukken losse wand in de kwartieren, diepe spleten tussen witte lijn en hoefwand die volzitten met vuil en steentjes. Vorig jaar had hij dat ook.
Ik wil Fred terug eens laten komen, alleen groeien de hoeven nu weinig en zijn ze al eerder te kort, dus lijkt er weinig te bekappen.

Sorry voor de klaagzang, ik zit even in een dip en het moest er eens uit. Het is toch de bedoeling dat ik hier mijn hart uitstort en niet bij de hoefsmid?

Bedankt voor het luisteren,
Nathalie

hoi nathalie
waarom gaan de smit schoenen zo snel kapot?
want dat zou toch een prima (tussen)oplossing zijn
ben benieuwd gr mike

Spirit schreef op zaterdag 9 december 2006, 23:12:


Allemaal waar wat je zegt Pien.
Maar voor mij is het een reden om me vol schaamte af te vragen:"wat heb ik mijn paard al die jaren aangedaan dat het niet eens meer op zijn eigen voeten kan lopen"?
Als werkelijk tot je doordringt wat een sluipmoordenaars ijzers zijn, hoe ze de hele structuur van een voet en been langzaam maar zeker verwoesten kun je uit medelijden met je paard niet meer terug.

Gisteren tijdens de cursus weer een mooi voorbeeld: Een jongen met een tinker. Gekocht als 4 jarige, met ijzers onder. Paard blijkt nog maar 2 (!)jaar.
Gelukkig heeft ie meteen de ijzers ervan onder gesloopt en tinkertje loopt nu perfect over alle ondergronden, ook voor de kar. Hoelang zou dit met ijzers goedgegaan zijn? Hoe waren de voeten eraan toe geweest over een jaar of 5? Welke weg had je dan moeten bewandelen om het paard goed blootsvoets te krijgen? Hoe lang had et geduurd?
Nu is dit een extreem voorbeeld (hoop ik) maar iedereen kan zich voorstellen dat de voet van de tinker nog niet uitgegroeid is, zwak is en dus snel schade zal oplopen.
Ik vind het helemaal niet gek dat er paarden zijn met heel veel klachten bij het omschakelen, als dan tot de eigenaars maar door gedrongen is dat ze bezig zijn hun paard te redden van een vroege gang naar de slager.
Hoe meer moeilijkheden, kreupel lopen, hoefzweren, platte zolen, noem maar op en hoe langer het duurt, hoe dichter die slager,zonder dat je het wist, in de buurt was.

Piet

mike van dijk schreef op zondag 10 december 2006, 8:55:


Soms gebeurt het dat er een schoen van een hoef loskomt tijdens het rijden. Meer als het nat is. Dan kan de schoen nog intact zijn, maar evengoed kan hij kapotgegaan zijn. Het rubber van de schoen zelf is al gescheurd, één keer was het sluitingsbandje los, die schoen is dus kunnen hersteld worden, anders moet er een nieuwe gemaakt worden. Omdat het een tijdje duurt eer je een nieuwe schoen hebt (mal weer opsturen, enkele weken productie- en levertijd) heb ik nu al opvoorhand reserveschoenen laten maken.
Schoenen zijn ook wel een tusenoplossing hoor. Ik heb ze alleen een tijd niet kunnen gebruiken vanwege de drukplekken, ook mijn eigen schuld, had ik ze maar niet zolang aan moeten doen. En ik had gehoopt op den duur ook zonder schoenen te kunnen. Kan nog komen natuurlijk.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Piet schreef op zondag 10 december 2006, 9:01:


Hallo, Piet,
Gisteren was ik bij een kennis van mijn moeder. Ze hebben twee paarden, waarvan een steeds hoefzweren heeft. Een hele klaagzang aangehoord dat het geintje weer Euro 400,-- gekost heeft. En die hoefsmid is zo fantastisch, zonder hem was het paardje al lang bij de slager beland. Ze hebben erg veel weiland, maar hun paarden staan standaard op stal met een deken op en hebben ijzers, want zonder kunnen ze nu eenmaal niet lopen als je dressuur rijdt, dat weet toch iedereen........
Toen ik voorzichtig meldde dat Indy vijf jaar lang problemen heeft gehad en sinds twee jaar zonder problemen loopt, haakte zij er gelijk op in wat een verschil een goede gediplomeerde hoefsmid uitmaakt. Helaas was er geen praten tegenaan, type stoomwals.
Ik mocht de paarden zelfs ook nog even zien. Haar paarden staan met een suffig gezicht op stal, kont naar de deur, flinke laag naar amoniak ruikende zaagsel en geen hooi. Tegen de avond krijgen ze weer een plakje met krachtvoer, anders worden ze veel te dik, ze doen toch niks de hele dag. De patient heeft dit jaar voor het eerst een beetje wintervacht, want door al die zweren kon haar dochter toch geen wedstrijden rijden. Het paard heeft zelfs "Krankenschuhe" aan in de stal dat er geen vuil in de wond komt. Het arme beest is nu 4 weken kreupel en is in al die tijd niet buiten geweest, het andere paard dus ook niet. Bah......
Monique

Nathalie Lagasse schreef op zondag 10 december 2006, 9:14:


ik zal ook niet beweren dat hoefschoenen altijd de perfecte oplossing zijn voor elk paard maar degene die de schoenen heeft aangemeten zal, uit service ook, toch wel een losse sluiting weer erop maken, als de schoen scheurt dan is dat pure pech natuurlijk, mits het niet komt doordat de schoen niet past. want als het paard van de (kort geleden) ijzers afgehaald is dan gaat de voet wel veranderen van vorm, dus denk hieraan ook bij evt reserve schoenen maken.
tav de drukplekken kun je de schoen aanmeter vragen (of zelf doen) of hij de schoen van achteren iets wil bewerken zodat je wat ruimte krijgt in de schoen bij de hoefballen (want ik denk dat daar de schoen wringt!) zonder dat de schoen los gaat zitten.
over levertijd, ik denk als je gerrit smit zelf zou bellen en hem uitlegt dat er een schoen kapot is dan stuur je die op en gerrit heeft thuis de mogelijkheid om direct er wat aan te doen, maar dat zou je hem persoonlijk moeten vragen.

zonder schoenen kan idd nog komen maar zoals piet al minofmeer aangaf eerder, hoe jonger hoe groter de kans dat het snel goed gaat, wat ouder (per paard verschillend natuurlijk) dan loop je de kans dat je langer moet doorzetten en dat is niet altijd makkelijk, zeker niet als ze in de omgeving niet mee werken.
ik wens je toch veel suc6 met je paard en als je vragen over de schoenen hebt, gooi maar op
gr mike

mike van dijk schreef op zondag 10 december 2006, 11:02:


Hoi Mike,

Ik heb niet te klagen van de service van Gerrit Smit hoor, als het nog kon hersteld worden deed hij dat gratis. Maar dan nog is het gauw twee weken eer de schoen terug is in Belgie.
De pasvorm, daar heb ik ook al aan gedacht (hoewel met aanpassen is gewacht tot drie maand na de ontijzering) en Petra is speciaal een nieuwe afdruk van de rechterachterhoef komen maken omdat dat de schoen was die vaakst kapot ging.
De plek waar de wondjes komen zit bij de Smits vlak onder de aanspanband, dat spant dus altijd. Bij de Marquis zitten de hoefballen tegen de luchtkamers, ik ga eens proberen of de schoenen aanblijven als ik die helemaal niet opblaas.
Welke schoenen zou jij aanraden?

Bedankt,
Nathalie

2 jaar en dan nog steeds gevoelig lopen?
Dan moet er toch wel wat meer aan de hand zijn? Dat klopt toch niet? Of ben ik nou gek?
Hoe loopt het paard dan in de berm?
Ik zou er toch snel een bekapper bij halen en je verhaal goed uitleggen. Of misschien een keer een andere bekapper, de een ziet soms iets niet wat de ander wel ziet.
Een bekapper is er niet alleen om het zware vijlwerk voor je te doen, ze hebben ook een hoop kennis en ervaring met allerlei problemen.
Op zich voldoe je aan alle voorwaarden, ik vraag me alleen af hoe vaak je je werk door een bekapper hebt laten controleren?

hoi nathalie
ik denk als ik je verhaal zo hoor dat toch die van smit het beste uit de bus komen, alleen kan ik dat alleen beoordelen van wat ik gelezen heb.
marqies schoenen geven idd wel eens problemen op de lucht kamers, overgens kunnen de luchtkamers wel hoger gezet worden.
ik denk dat het wel raadzaam is om eens te kijken of er geen problemen elders in het lichaam zitten, gezien de tijdsduur dat je paard al gevoelig loopt.
je zou evt dat eens met een/je bekapper kunnen overleggen en kijken of er een fysio th, osteopaat is die zijn visie er over laat gaan.
het iets ruimer maken kan best helpen bij de smit schoenen, net onder de aanspanband iets weg halen, met evt (en daar is ie weer) een powerfile of grofschuurpapier.

gerrit geeft idd goede service dus een oplossing is met hem altijd mogelijk.
gr mike

Nathalie Lagasse schreef op zondag 10 december 2006, 14:08:


Ik heb de indruk dat je nu aan het Strasseren bent. Je zegt dat je drie manieren van werken hebt aangeleerd. 12 paar verschillende schoenen....
Dat de hoefwand eigenlijk te kort is, dat je overweegt Fred te bellen.....
Ik snap dat je het niet meer weet.
Niet om ook maar iets af te kraken, maar er zijn mensen die de ervaring met Strasser hebben dat hun paard moeilijk blijft lopen.
Probeer eens om bij 1 methode te blijven, stop eens met Strasser.
Pads hebben een therapeutische functie.
La Pierre zegt: 20 minuten per keer. Gebruik je Duck-tape?
Kijk dan eens of je de pads niet in een schoen krijgt als je paard er een paar minuten op gelopen heeft als ze na 5 minuten weer los gaan.
Hij heeft ook speciale schoenen ontworpen voor de pads.
Er zitten putjes bij de witte lijn? De straal ziet er niet uit?
Allemaal mogelijke oorzaken van overgevoelig lopen, omdat de structuur dan ook binnen in de voet en de balans van de voet niet goed is.
Zolang de voet er niet perfect uitziet , is het mogelijk dat je paard daar moeilijk mee loopt, zonder het dan nog maar over de binenkant te hebben, de kwaliteit van het straalkussen bv.
Probeer de pads toch te gebruiken, doe het elke keer 20 minuten.
Bekap zo goed mogelijk. Stuur evt wat foto's, zodat ik mee kan denken en mijn vriendjes om advies kan vragen als ik er zelf net zo min uit kom.
Piet

Hefschroefvliegtuig

Arno8 schreef op zondag 10 december 2006, 15:10:


Hoi,
In de berm schiet ze meestal weer vooruit. Ook in haar eigen zachte paddock loopt ze goed. Op het beton van de stal en de steentjes wisselend.
Ik wil nu inderdaad Fred vragen om te komen, ik doe het eigenlijk liever niet meer zelf omdat ik bang ben dat ik nu misschien ten onrechte denk dat ik weet waar ik mee bezig ben.
Laatste keer dat een bekapper heeft gekeken was met de ET cursus in september (Ivana Ruddock is ook NBster). Voordien Wout Overbeeke in augustus. Nog voordien deze zomer Fred en Petra. Ze hebben enkel gekeken, niet bekapt. De één wil dit wat korter of langer en de ander iets anders, maar grote fouten zagen ze niet. Ja, dat de zool te dun is, maar die kan ik moeilijk dikker vijlen natuurlijk.

Nathalie