Ilona Kooistra schreef op zondag 17 december 2006, 14:38:


Mag ik vragen op wat voor ondergrond hij zijn paarden ment?
Is dat bosgrond, weet je dat toevallig?
Ga ik nu even naar het bericht van Nils.
Groet, Pien

Nils Vellinga schreef :


Dat kan heel goed en is zeer mooi! Dat betekent waarschijnlijk dat hij zelf de straal wat heeft afgesleten, nou, hoef jij er niks aan te doen!
Het is vrij nat nu, buiten, en de straal zal wat zacht zijn.


Juist !!!! En dat is nu waar je heel even rekening mee moet houden, Nils.
De lijdensweg van Boy waarover Yvonne schrijft is begonnen na een flinke drafrit over het harde en het kan wel degelijk dat een paard een mechanische hoefbevangenheid ontwikkelt door het neerslaan van de hoeven op het wegdek wanneer de witte lijn nog kwetsbaar is.
Zelfs zo erg dat het hoefbeen kan losscheuren van de witte lijn.
Maar dat gebeurt echt niet zomaar en ik denk niet dat je dat nu gelijk moet denken van Fan, want verder ziet het eruit als een heftige hoefbevangenheid en dan had je dat allang moeten merken want dan was hij echt niet zo blij aan het galloperen als wat je nu beschrijft.

Juist een paard dat zo hard met zijn hoeven op het wegdek slaat (ik heb er hier ook zo-een: Winner) zul je dus in het begin wat moeten 'bewaken' in zijn enthousiasme.
Om die reden ga ik nooit voluit over het harde in de eerste maanden dat een paard van mij Natuurlijk Bekapt wordt, ook al geeft het paard zelf aan dat hij dat wel kan, want meestal is dat overmoedigheid en temperament met andere paarden samen.
Hou verder de tonen goed afgerond he, en zeker niet te lang zodat er zo min mogelijk spanning op de witte lijn staat.

Indertijd was het overigens Raf Anteunis die het woord "mechanische hoefbevangenheid' noemde.

Groet, Pien

Spirit schreef op zondag 17 december 2006, 23:08:


mechanical laminitis is een doodnormale, geaccepteerde term.
road founder is een synoniem.

Nils Vellinga schreef op zondag 17 december 2006, 20:44:


Ja, Nils, hoefbevangenheid is niets anders dan ontsteking van de laminae, en dat kan van binnen uit komen (fructaan enzo), maar net zo goed door overbelasting, hetzij door te hard op harde grond stampen met een hoef die daar niet gezond genoeg voor is, hetzij door ontlasten van het andere been.

Dat dat niet in de boekjes van nederlandse bekappers voorkomt, kan ik niets aan doen. Het is een feit.

Isabel van der Made schreef op maandag 18 december 2006, 1:58:


Ja ik heb het ook wel eens over "mechanische hoefbevangenheid" Dat is echt mijn uitvinding niet.
Niet alleen komt het niet voor in de boekjes van Nederlandse bekappers, maar ook niet in die van anderen. Het is La Pierre die het heeft over een "schaal van bruikbaarheid", als ik dat hiermee een beetje begrijpelijk vertaal.
Er zit een lijn in de groei naar volwassenheid en belastbaarheid van een hoef.
Je kunt bv. een 1 jarige niet met hetzelfde belasten als een volwassen voet. Wat voor het hele paard geldt, geldt evenzeer voor zijn voeten dus.
Hij zegt dat de ontwikkeling van een voet stopt zodra er ijzers onder geslagen worden en de structuur binnenin langzaam achteruit gaat.Terwijl de onbeslagen voet zich verder blijft ontwikkelen, zodat hij op volwassen leeftijd alles en elke ondergrond aan kan.
Dit is een van de redenen dat een paard wat vanaf zijn derde, jonger soms nog, ijzers ondergeslagen krijgt, later problemen kan krijgen bij het weer normaal op blote voeten lopen.
We zijn dan geneigd om aan te nemen dat zo'n paard, zonder een behoorlijke training alles maar moet kunnen. We beseffen niet dat er onder een paard van bijvoorbeeld 12 jaar voeten staan die qua ontwikkeling en belastbaarheid gelijk zijn aan die van een twee/ driejarige, die er in de ijzerjaren kwalitatief dan alleen nog maar op achteruit zijn gegaan.
Het is niet vreemd dat zo'n paard bij overbelasting, allerlei narigheid, zoals "mechanische bevangenheid" kan ontwikkelen. Voorzichtig opbouwende training en voorkoming van pijn door het dragen van schoenen en het daarmee voorkomen van pijnlijke spieren en verkeerd lopen in de overgangsfase is van belang.
Een prachtig voorbeeld zijn de menpaarden van Karin (ment graag)
Vorig jaar september zijn na het einde van het wedstrijdseizoen en het volgen van de cursus, onder alle 9 tegelijk de ijzers vandaan gehaald. Tijdens de training werd elke dag een heel klein beetje meer gevraagd. Het resltaat was dat 6 van de 9 in het voorjaar elke proef aan konden, hoelang en over welk terrein ook. Terwijl de grootste paarden nog niet echt voluit liepen over steenslag.
Met schoenen is dit opgelost en ook die lopen nu zonder problemen geweldig lange wedstrijden over elke ondergrond, zonder dat de voeten nog overbelast worden.

Piet

Piet schreef op maandag 18 december 2006, 8:37:

Je schrijft over hoefschoenen, maar zou ik daar niet nog even mee wachten tot de hoef zich wat meer "gezet" heeft? Fan zijn 3 andere hoeven zien er goed uit en hier loopt hij ook niet mank op (zo te zien).
Zijn "laminitis" hoef daar integen, is natuurlijk aan de onderzijde breder.
Had ik hier eerder aan gedacht dan zou ik de diameter eens hebben gemeten, maar ik denk dat zijn zieke hoef zeker 1 cm (kan zelf iets meer zijn) breder is als de gezonde hoef. Kom ik dan niet in de problemen met de hoef schoenen of worden die ook apart (2 verschillende maten) als paar geleverd? en dan nog (als alles naar wens verloopt) zou ik over een 1/2jaar een nieuwe schoen moeten hebben.
Mijn kameraad dacht dat het ook wel eens pijn in de schouder kon zijn, omdat hij een paar weken terug (na het ijzer verwijderen) nog een flinke klap van de andere Fries op die schouder en borst heeft gekregen.
Tja, Fan was toen ook zooo uitgelaten blij en dat kon Jeppe niet waarderen.
Trouwens, schreef ik in het begin niet, dat Fan geen middelste straal groeve had? Nou, die komen nu toch te voorschijn, ook de zijdelingse straal groeven gaan zich openen. Wel heb ik voorzichtig nog iets van de zijkant van de straal iets af gehaald, maar niet meer als recht "naar beneden" (was misschien niet eens nodig).
Zijn we net 3 weken verder en nu kan je al zien dat de hoef zich aan het herstellen is.
het is toch een wonderlijk mechanisme

Nils en Olly